طی روزهای اخیر رژیم جمهوری اسلامی مواردی دیگر از شیوه رسواشده خود در گرفتن اعترافات اجباری از زندانیان را به اجرا درآورد. داستان سرائی در مورد دو فعال فرانسوی مبارزات کارگران و معلمان و پخش تلویزیونی اعترافات آنها آنقدر سبک و تکراری بود، که چیزی جز ضعف و استیصال دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی را به نمایش در نیاورد.
اما در کنار این نمایش مسخره روش رذیلانه دیگری نیز به اجرا در آمد. آنهم رفتن به سراغ خانواده هائی بود که جگرگوشه‌گان خود را از دست داده بودند. فلاکت و درماندگی رژیم بجایی رسیده است که این خانواده های داغدار را نیز رها نمی کند و افراد خانواده را به زندان می کشاند و به اعترافات اجباری وادار می نماید.
طی سه هفته گذشته در چند مورد شاهد بودیم که شکنجه‌گران و بازجوهای اطلاعات اعضاء داغدار خانواده های جانباختگان را بر صندلی اتهام نشانده و بازجو‌خبرنگاران صدا و سیما از آنها اعترافات اجباری گرفته اند.
خوشبختانه در بیشتر موارد خانواده‌های جانباختگان در مقابل فشار دستگاههای امنیتی رژیم ایستاده و سیاست فشار و قلدری مقامات امنیتی و قضایی حکومت را محکوم و رسوا کرده اند.
حاکمان رژیم اسلامی ایران از رذل‌ترین آدم‌کشان قرن بیست و یکم هستند. در خیابان‌ها و در زندان‌ها مخالفین خود را می کشند و با فشار بر خانواده های داغدار، آنها را ناچار به مصاحبه و درست‌تر اعترافات اجباری تلویزیونی می‌کنند. تِم اصلی همه این اعترافات اجباری خانواده های داغدار یکی است. «فرزندان ما سابقه خودکشی، ناراحتی قلبی، مشکلات روانی و .. غیره را داشته اند .»
رژیم اسلامی درس سرکوب و جنایت را در مکتب جنایتکارانِ معروفِ صد سال اخیر، به خوبی یاد گرفته اند. کم نبودند دیکتاتورهائی که مخالفین سیاسی خود را روانی، جاسوس و بیمار، معرفی کرده اند تا به جامعه بگویند گویا هیچ فرد سالم و عاقلی مخالف استبداد آنها نیست و البته سرانجام با سرشکستگی به زباله دان تاریخ سپرده شدند.
حکومت اسلامی و حاکمان جنایتکار آن جزو فاسدترین، بیمارترین و دروغگوترین سیستم های سیاسی و سیاستمداران جهان هستند.
حکومت کودک‌کُش در این مدت دهها کودک و نوجوان را در زندان‌ها و خیابان‌ها به قتل رسانده و حالا وقیحانه جانباختگان را به بیماری‌های واهی منسوب می‌کند. جانیان، پا را از این فرا تر برده، خانواده جانباختگان را تهدید، زندانی و شکنجه می‌کنند تا سناریوهای بیمارگونه مقامات امنیتی را در مورد دلایل مرگ عزیزان خود بیان کنند .
مردم فرهیخته و آگاه با اعترافات اجباری رژیم در زندان‌ها آشنا هستند و برای مقامات حکومت و اظهارات و جعلیات آنها تره ای خورد نخواهند کرد. وظیفه هر انسان شریف و آزاده ای است که جنایات حکومت اسلامی را محکوم و از خانواده جانباختگان حمایت نماید.