در آستانه سومین سالگرد خیزش “زن، زندگی، آزادی”، 24 تشکل کارگری و اجتماعی، با صدور بیانیه‌ای، بر تداوم مبارزات مردمی علیه فقر، تبعیض، سرکوب و بحران‌های ساختاری تأکید کردند و اصلاح‌پذیری نظام موجود را توهمی دانستند.
در این بیانیه، خیزش ۱۴۰۱ نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران و برآمده از بیش از چهار دهه مقاومت و مبارزه پرهزینه توصیف شده است؛ جنبشی که با نام مهسا (ژینا) امینی آغاز شد و به “نخستین انقلاب زنانه تاریخ” گره خورد. این بیانیه با یادآوری جان‌باختگان این خیزش، از جمله “ژینا امینی” “سارینا اسماعیل‌زاده”، “نیکا شاکرمی”، “خدانور لجه‌ای” و “کیان پیرفلک”، آنان را ستون‌های ماندگار مبارزه خوانده است. در پایان بیانیه، امضاکنندگان با برشمردن ابربحران‌های جاری در جامعه ایران، از جمله شکاف عمیق فقر و ثروت، تبعیض جنسیتی، فساد ساختاری، استثمار نیروی کار، بیکاری گسترده، مهاجرت‌های میلیونی، تخریب محیط زیست و سرکوب سازمان‌یافته، ریشه همه این مشکلات را در “ساختار مستبدانه و سرمایه‌دارانه اسلام سیاسی” دانسته‌اند.
