زندگیِ خیال برانگیز آموزگاران

در تاریخ ۱۹۷۹، بن سازه ها، دیوارها و نماها که در کارخانه ساخته شده بودند، در زمین مدرسه سرهم شدند و شدند بخشی از چشم انداز [برزن]. نقشه های همگون شده راه به روی ساختن زنجیره ای از نهادهای آموزشی بازکرد و [این چنین] جایی برای کودکان تودۀ مردم روی نیمکتهای دبیرستانهایی [با سطح آموزش] یکسان (collège unique) فراهم شد. این [مدارس] دُردانه ای در معماریِ صنعتی بود. همه چیز در این جا تازگی داشت، حتی امیانت (amiante) بکار رفته در سقفهای کاذب (faux plafonds) کلاسها. با اندک هزینه ای، بارها رنگ و لعابی (…)

–
2024/07