دولت مکزیک در حال ساخت یک مسیر قطار جدید از طریق جنگل های جنوبی مکزیک است که مستقیماً از طریق مناطق بومی خودمختار می گذرد. این پروژه بمثابه زیرساختی در نظر گرفته شده است تا این مناطق خودمختار را برای اقتصاد غرب و گردشگری انبوه در دسترس قرار دهد. این پروژه تا حد زیادی با دانش فنی، فناوری پیشرفته و محصولات voestalpine (صنایع فولا دسازی در لینز- اتریش)امکان پذیر شده است. با وجود اعتراض و مقاومت مردم بومی، بخش بزرگی از مسیر قطار قبلا ساخته شده است. دولت متکی بر اقدامات نظامی است که توسط گروه های مافیایی و شبه نظامی که از آواره کردن و ترور مردم بومی ابایی ندارند، حمایت می شود. برای تضمین تداوم موجودیت و حاکمیت مردم بومی، مهم است که همبستگی خود را نشان دهیم و از ساخت و صدور بخش‌های بعدی مسیر راه آهن جلوگیری کرده و از فاجعه زیست محیطی که ساکنین این منطقه را تهدید میکند ممانعت به عمل آوریم.
از ۵۰۰ سال پیش که اسپانیایی ها به قاره آمریکا هجوم آوردند، میلیون ها نفر از مردم بومی کشته یا به بردگی گرفته شده وجوامع مختلف هر چه بیشتر از مراکز رانده شدند ولی استعمارگران از همان ابتدا با مقاومت مردم بومی روبرو شدند . در قرن نوزدهم آنها در جنگ استقلال ابتدا در کنار بورژوازی ملی علیه اسپانیا و بعداً علیه اشغالگران فرانسه (با مشارکت اتریش، انگلیس و بلژیک) و ایالات متحده آمریکا دست به مقاومت زدند. در آغاز قرن بیستم، آنها به عنوان یک نیروی مستقل علیه زمینداران بزرگ در انقلاب مکزیک، در کنار رهبر خود، کشاورز بومی زاپاتا (Zapata) – همنام جنبش آزادیبخش که ۶۰ سال بعد ظهور کرد جنگیدند وبخشی تا دهه ۱۹۵۰ برای اصلاحات ارضی در جنوب مکزیک مبارزه کردند. پس از سرکوب شورش‌های دانشجویی سال ۱۹۶۸، بسیاری از مبارزان راه آزادی به جمع انبوه چریک‌ها در روستاهای صعب العبور پیوستند. سالها بعد، مردم بومی از جوامع مختلف با برخی از این مبارزان چریکی متحد شدند تا یک جبهه مشترک برای آزادی همه مردم بومی و کارگران مکزیک ایجاد کنند. این جنبش EZLN (ارتش آزادیبخش ملی زاپاتیستا) نام داشت.
پس از سالها آماده سازی، در اول ژانویه ۱۹۹۴ – روز نمادین معرفی منطقه تجارت آزاد آمریکای شمالی نفتا (NAFTA)، یک قیام مخفیانه در جنوب مکزیک تدارک دیده شد. جنگجویان EZLN به چندین مرکز استان لشکر کشی کردند، ساختمان های دولتی را اشغال کرده و تلاش کردند تا تأسیسات نظامی را تصرف کنند. نیروی نظامی کاملا مسلح دولتی می‌توانست برای لحظه‌ای غافلگیر شود، اما در درازمدت جنگنده‌های EZLN نتوانستند مواضع خود را حفظ کنند. تنها از طریق همبستگی فوق العاده کارگران در سراسر مکزیک و فعالان بین المللی، مبارزه آنها به موفقیتی سیاسی و اجتماعی تبدیل شد ولی به علت شکست نظامی مجبور به اتخاذ یک موضع دفاعی شدند. دولت مکزیک باید با مردم بومی مذاکره و به طور موقت سرزمینهای را به آنها واگذار میکرد. اما برخلاف این قراردادها، حقوق بومی و خودمختاری هرگز در قانون اساسی گنجانده نشد. از سوی دیگر <زاپاتیستاها >متوجه شدند که همبستگی چقدر حیاتی است و خواستههای خود را گسترش دادند. از این پس نزدیکی با جوامع دیگر، درک و یادگیری از آنها هم بخش مهمی از ایدئولوژی آنها شده بود. بنابراین دو سال بعد آنها خواستار یک کنگره سراسری – به نام(کنگره ملی ساکنین بومی) CNI – – خواهان همه پرسی از مردم در سراسر کشور شدند ( در مکزیک گروه‌های بومی مختلف زیادی وجود دارند) و در کنار آن کنگره دیگری از همه نیروهای مترقی تشکیل شد. اگرچه دولت مکزیک هنوز این توافقنامهها را اجرا نکرده است، مردم بومی به طور یکجانبه خودمختاری خود را در سراسر مکزیک اجرا می کنند. در به اصطلاح «حکومت‌های خوب»، مفهوم «امر از طریق اطاعت» منحصراً و مستقیماً نیازهای پایهای را هماهنگ میکند. زاپاتیستاها در سالهای اخیر با راه انداختن چندین کاروان تبلیغاتی و سفر درسراسر مکزیک خواستههای خود را مطرح کردهاند.
در سال ۲۰۲۱ هیئتهای مختلف، از مبارزان زاپاتیستا گرفته تا مردمان ساده بومی و کودکان از مکزیک به وین(Wien) و از آنجا به لینز(Linz)، سالزبورگ (Salzburg) و سایر نقاط اتریش و دیگر کشورهای اروپا سفر کردند تا نگرانی‌های خود را باما در میان بگذارند و با آموزش ازتجربیات و مبارزات ما، مشکلات و نیازهای خود را مرتفع نمایند. زیرا آنها می گویند، تنها با هم می توانیم جهان را به طور پایدار بهبود بخشیم. اکنون زاپاتیستها به کمک و همبستگی ما نیاز دارند.
حزب سوسیال دموکرات از سال ۲۰۱۸ در مکزیک حاکم است . برخلاف دولت قبلی نئولیبرال، برای اولین بار بر اقدامات حفاظت از محیط زیست و پروژه های اجتماعی کوچکتر در مراکز شهری متمرکز شده و توسط بخش هایی از کارگران حمایت می شود. با این حال جنوب مورد غفلت قرار گرفته و مردم بومی از ابتدا هیچ اعتمادی به دولت نداشتند. تمرکز جنبش های مترقی در مرکز و جنوب توسط دولت برای ایجاد مانع در همبستگی و منزوی کردن مناطق بومی نشین مورد استفاده قرار می گیرد. این بدان معناست که طرح قدیمی< ترن مایا> – -Tren Maya اکنون قابل اجرا است. مسیر قطاراز راههای صعب العبور و توسعه نیافته جنوب کشور، مردم را دراین اماکن از زمین کنده و آواره می کند. این امر جوامع بومی را از یکدیگر جدا کرده و آنها را بیشتر متلاشی می کند و کشور را برای استثمار منابع طبیعی و ایجاد پروژه های بزرگ گردشگری مانند کانکون (Cancun) آماده می کند که در نتیجه به محیط طبیعی حساس در جنوب مکزیک آسیب زیادی خواهد رساند. کار کثیف توسط گروه های شبه نظامی و مافیایی که در اصل نیروهای ویژه دولتی بودند انجام می شود. از زمان ساخت خط قطار، روستاهای بومی به طور فزاینده ای مورد حمله و آتش سوزی قرار گرفته اند و مردم بومی در خیابان ربوده، شکنجه یا کشته می شوند. فعالانه درآکسیونهای همبستگی با مردم بومی مکزیک شرکت کنیم!
ترجمه وتکثیر<یکی ازفعالین چپ در وین – اتریش >
Kontaktadresse: Iran-Rat, Amerlinghaus, Stiftgasse 8, A-1070 Wien- email:shora.sam@gmail.com
Proletarische Revolution, Stiftgasse 8, 1070 Wien-Österreich
مدیریت مشارکت اتریش Voestalpine مفتخر است که زیرساخت های قطار را فراهم می کند. این در تضاد کامل با میثاقهای شرکت شما است
زیرساخت های راه آهن پایدار با مسئولیت شرکت در قبال مردم و محیط زیست. مسئولیت اجتماعی در مرکز.(https://www.voestalpine.com/railway- سیستم/د/شرکت/ارزش-و-فرهنگ/مسئولیت-شرکتی)
voestalpine در آیین نامه رفتار خود به پاراگراف ۵ و ۶ اشاره می کند
“احترام به حقوق بشر و شرایط کار”و“حفاظت از محیط زیست و آب و هوا” https://www.voestalpine.com/group/static/sites/group/.downloads/de/konzern/compliance/ کد رفتار-DE.pdf)
ماخواهان
-همبستگی با مبارزات مردم بومی مکزیک هستیم!
– تولید یا صادرات بخش های دیگر مسیر برای “Tren Maya” توسط voestalpine هستیم!
-عدم شرکت در تخریب محیط زیست ناشی از ساخت خط راه آن هستیم!
مناطق بومی به رسمیت شناخته شده
