شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان طی یک اعلامیه، به رویداد تکان دهنده ای اشاره می کند مبنی بر اینکه شهردار زنجان از یک مدرسه قرانی بازدید میکند. در این بازدید مسئولان مدرسه دختران را با پوشش حجاب اجباری مجبور نمودهاند در مقابل شهردار تعظیم نمایند و تا کمر در مقابل او خم شوند. گویی دختران ندیمههای هستند که در برابر آقا و ارباب خود تعظیم میکنند و مقدم او را گلباران میکنند.
در اعلامیه بدرستی اشاره شده که ندیمه سازی دختران و زنان امکان ناپذیر است، زیرا دختران ایران با مقاومت روزمره از مدرسه تا خیابان ایدئولوژی مسلط را شکست دادهاند.
مقاومت های شجاعانه زنان و دختران در برابر توحش ماموران گشت ارشاد و سایر عوامل سرکوبگرِ “آتش به اختیار” عمیق تر و الهامبخش تر شده و ستایش شاهدان را بر انگیخته است. مسافری از یک راننده آژانس که جرات وارد شدن به بحث سیاسی را نداشته نقل میکند به خط عابر پیاده که می رسند چند زن آزاد پوش را به هنگام عبور می بینند. راننده برای یک لحظه احتیاط را فراموش کرده و ناخودآگاه میگوید که آنها واقعا دل و جرات دارند و نه کسی مثل خودش. کیفیتِ الهامبخش بودن مقاومت و مبارزات زنان در شبکه های اجتماعی هم به خوبی دیده میشود. در ویدیویی که روز جمعه، ۱۶ اردیبهشت در شبکههای اجتماعی منتشر شد، یک مامور پلیسِ مرد پس از ضرب و شتم یک زن به همراه دو مامور دیگر این شهروند را به زور سوار خودروی پلیس میکنند. عکس العمل خشم آگین کاربران در برابر این عمل ضد انسانی وسیع است. مادر دادخواه یکی از جانباختگان جنبش انقلابی “زن، زندگی، ازادی” اعتراض خود را در استوری اینستاگرامش چنین بازتاب می دهد:
“زن و بچه خودتم همینجوری میزنی؟ اگر اون اسلحه به کمرت نبود و اون خانم هم میتونست بزنه، جرات زدن داشتی؟”
انعکاس این همه شجاعت در رسانههای خارج هم دیده می شود. روزنامه فیگارو، سخنگوی راست میانه در فرانسه، در روز پنجشنبه 27 اردیبهشت طی یک مقاله به تصویر این مقاومت ها پرداخت. نویسنده مقاله گذشته از اشاره به خشونت شدید پلیس در خیابان ها به استفاده از ابزار اقتصادی توسط رژیم در مقابله زنان هواخان آزادی پوشش نیز یاد میکند. گزارش فیگارو به اخراج برخی زنان به دلیل به اصطلاح «بدحجابی» یا بیکار شدن بازیگرانی اشاره میکند که به دلیل به قول ماموران «پوشش نامناسب» از ایفای نقش در صحنۀ تئاتر محروم شدهاند. اما چنانکه بعضی ویدئوها نشان میدهد، جوانترها همچنان مقاومت میکنند. نویسنده مقاله تجربیات برخی دختران شانزده، هفده ساله را منعکس میکند که با سربلندی، برخورد با مأموران حجاب و مقاومت و زیر بار نرفتن خود را حکایت میکنند. یکی از آنان به خبرنگار فیگارو میگوید: “بالاخره فرسودهشان خواهیم کرد.”
اپوزیسیونِ بورژوازیی به کمک رسانه های بورژوائی در خارج کشور قصد دارند مبارزه و مقاومت های زنان و حامیان مرد آنرا در چهارچوب تلاش برای کسب اختیار پوشش، محدود نگه دارند. در این شکی نیست در مقابله با رژیم حاکم مبارزه برای کسب آزادی پوشش یکی از عرصه های مهم جنبش زنان می باشد، اما این جنبشِ رزمنده، محدود به آن نیست. مبارزات و مقاومت های زنان در مقابله با پلیس و نیروهای “آتش به احتیار” بخشی از انقلاب زن، زندگی، آزادی و نمایانگر زنده بودن آنست. در این انقلاب اقشار گوناگونی شرکت دارند. آنها از همین امروز متحدان خود در داخل و خارج را در چهارچوب منافع امروز و فردای خود انتخاب میکنند. زنان پیشرویی که به جهت رهائی کامل از سلطه استبداد، استثمار، سرمایه داری و مرد سالاریِ نهادینه در آن مبارزه میکنند نیز ضمن همکاری با نیروهای جنگنده علیه استبداد مذهبی به متحدین واقعی خود توجهی ویژه خواهند داشت. متحد ماندگار جنبش زنانِ پیشرو در درون جنبش کارگریِ متعلق به جبهه سوسیالیسم علمی قرار دارد؛ هدف نهائی چنین جنبشی رها کردن انسان از انواع ستم های جنسیتی، بهره کشی و استبداد در تمام اشکال آنست؛ متحقق کردن جامعه ای بری از نابرابری و تامین کننده رفاه و آزادی برای همگان هدف نهائی آنست.