فریدا آفاری
میزگرد «وظایف اجتماعی انجمن کتابداران آمریکا» هفتم آوریل ۲۰۲۴ با اسامه ایلیوات و ایریس گور، دو فعال صلح‌طلب فلسطینی و اسرائیلی از گروه دو ملیتی «جنگجویان صلح» گفت‌وگویی ترتیب داد. گرداننده این برنامه فریدا آفاری، کتابدار، نویسنده و مترجم ایرانی بود.
سخنرانان در مورد شرایط کنونی غزه، کرانه باختری، اسرائیل و نیاز مبرم به آتش‌بس فوری و راه‌حل‌هایی مبنی بر همزیستی مسالمت‌آمیز دو ملت صحبت کردند.
ویدیوی این گفتوگو را با زیرنویس فارسی ببینید:
اسامه ایلیوات، عضو هیئت مدیره «جنگجویان صلح» و یکی از بنیانگذاران سازمان «دیدار از فلسطین» زندگی‌اش را وقف مخالفت علیه اشغالگری اسرائیل و آپارتاید کرده و در عین حال برای ایجاد روابط پُرمفهوم و همبستگی میان فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌ها فعالیت می‌کند. او در فیلم مستند «معترض» حضور دارد و همواره درباره ایجاد صلح با سازمان‌های گوناگون در سرتاسر جهان صحبت می‌کند. او ساکن شهر اریحا در فلسطین است.
ایریس گور، کارشناس آموزش و پرورش و فعال حقوق بشر و در گذشته مدیر مدرسه در نظام آموزشی اسرائیل بوده است. گور می‌پندارد شناخت و درک دیگران، وظایف اجتماعی و آگاهی، از جمله اصولی هستند که از آن طریق می‌توانیم جهان بهتری بسازیم.
Ad placeholder
ایلیوات صحبت خود را چنین آغاز کرد: «مشکل این است که ما دو روایت داریم که با هم در حال جنگ‌اند و یکدیگر را نمی‌پذیرند». خانواده او در سال ۱۹۴۸ از فلسطین بیرون رانده شد و در نهایت ساکن اریحا شد. او با ترس از یهودیان و سربازان یهودی به‌عنوان مظهر یهودیت بزرگ شد و حال بنا بر قوانین اسرائیل، صرفاً «ساکن» شرق اورشلیم (بیت‌المقدس) محسوب می‌شود و نه شهروند اسرائیل.
ایلیوات که اکنون ۴۵ سال سن دارد، در دوران نوجوانی به‌سبب دیوارنویسی و برافراشتن پرچم فلسطین بارها دستگیر و زندانی شد. پس از شکست پیمان اسلو، ترور اسحاق رابین به دست یک بنیادگرای مذهبی یهودی و تشدید شهرک‌سازی و دیوارسازی اسرائیل در کرانه باختری، ایلیوات امید خود را به ایجاد فلسطینی مستقل از دست داد. اما در سال ۲۰۱۰ پس از آشنایی با فعالان صلح‌طلب اسرائیلی و آشنایی با تاریخ و تجربیات یهودیان به این نتیجه رسید که یهودیان و فلسطینی‌ها باید تاریخچه درد و رنج و انسانیت یکدیگر را به‌رسمیت بشناسند تا بتوانند با یکدیگر صلح کنند.
ایریس گور از تجربیاتش به‌عنوان فرزند یک خانواده صهیونیست گفت که والدینش از بازماندگان هولوکاست و پناهجویان پس از جنگ جهانی دوم بودند: «من با این روایت بار آمدم که همه از ما یهودیان متنفرند و می‌خواهند ما را به دریا بیافکنند» و این که «یهودیان فقط یک دولت دارند اما عرب‌ها دولت‌های متعددی دارند». گور ابراز شرم کرد از این که تا پیش از دوران بزرگسالی خود با واژه «اشغالگری» آشنا نبوده است.
او در ۵۲ سالگی، هنگامی که دخترش از خدمت در ارتش سر باز می‌زند و چندین ماه به زندان می‌رود، متحول می‌شود و بسیاری از واقعیت‌هایی که پیش‌تر نادیده گرفته بوده را به زیر سوال می‌برد. او می‌گوید:
هنگامی که با واقعیت هولناک زندگی فلسطینی‌های تحت اشغال آشنا شدم دیگر نتوانستم به زندگی سابقم بازگردم.
اکنون نزدیک‌ترین دوست گور یک زن فلسطینی است و او با اشتیاق مایل به فراگیری زبان عربی شده است. گور می‌گوید: «متأسفم که ما در یک گتو زندگی می‌کنیم و دور خود حصار بسته‌ایم.»
گور تأکید کرد آنچه اسرائیل اکنون در غزه انجام می‌دهد نسل‌کشی است و کمک‌های نظامی آمریکا به اسرائیل نیز این نسل‌کشی را تسهیل کرده است. وظیفه‌ی کتابداران آمریکایی این است که از دولت خود بخواهند به این حمایت نظامی پایان دهد.
ایلیوات درباره راه حل این معضل گفت:
مشکل این نیست که راه حل‌های صلح‌آمیز وجود ندارند. اما تا زمانی که نژادپرستی و نقض قوانین بین‌المللی ادامه پیدا کند، راه حلی وجود نخواهد داشت.
ایلیوات همچنین به رقابت‌های قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی در منطقه اشاره و تأکید کرد آنچه حماس در هفت اکتبر در اسرائیل انجام داد یک جنایت و خلاف باورها و موازین اخلاقی او به‌عنوان یک عرب، یک مسلمان و یک انسان بود. گور گفت:
شاید اگر فلسطینی‌ها و یهودیان اسرائیلی بتوانند کنار هم زندگی کنند و کرامت و حقوق انسانی یکدیگر را به رسمیت بشناسند، ما بتوانیم برای سایر مردم منطقه نیز نمونه باشیم.
در پایان ایلیوات گفت: «من از شما نمی‌خواهم که یک سویه مدافع حقوق ما فلسطینی‌ها باشید. من از شما می‌خواهم که از عدالت حمایت کنید و همواره در جست‌وجوی حقیقت باشید».
Ad placeholder
