100
در سال ۱۹۸۴، روبرت ون گولیک هلندی یک داستان پلیسی چینی یافت، آن را ترجمه کرد و بعد به شیوه خود آن را گسترش داد… در این متن آمده که بین قرن های شانزدهم و نوزدهم میلادی، چین رُمان های بزرگی داشته که در غرب ناشاخته مانده است. این گونه از داستان نویسی در دوران مائو ازبین رفت ولی از سال های دهه ۱۹۸۰ بار دیگر سربر آورد. مدتی طولانی این باور حکمفرما بود که جنایت یک اختلال اجتماعی است. با آن که انواع محصولات چینی در همه جا به وفور یافت می شود، ولی شمار آثار ترجمه شده از زبان چینی معدود است. (…)