کارگران، مردم آزادیخواه!
امسال در شرایطی به پیشواز روز جهانی کارگر می‌رویم که جهان تحت حاکمیت سیستم سرمایه، شاهد جنایاتی است که نمونه‌ی آن‌ها در تاریخ، اگر نگوییم بی‌سابقه، کم‌سابقه بوده است.
گرسنگی مطلق، سایه شوم خود را بر سر میلیون‌ها انسان گسترانیده، به نحوی که در هر یک دقیقه چندین نفر را به کام مرگ می‌کشاند. گرسنگی میلیون‌ها انسان در جهان در حالی اتفاق افتاده که بر اساس گزارش سازمان ملل، (٢٠٢۴) سالانه بیش از هزار میلیارد تُن غذا هدر و به زباله تبدیل می‌شود.
جنگ، کماکان بخش جدایی‌ناپذیری از سیاست دول سرمایه‌داری در جهان است، که شاخص‌ترین آن، دور تازه‌ی جنایات رژیم نژادپرست اسراییل علیه مردم فلسطین می‌باشد که بر اثر آن هزاران کودک، زن و مرد، پیر و جوان کشته و هزاران نفر دیگر زخمی و از خانه و کاشانه خود آواره شده‌اند. این جنایات در سکوت مطلق دولت‌های غربیِ مدعی دمکراسی و حقوق بشر انچام گرفت، تا مردم جهان بیش از پیش به این واقعیت پی ببرند که ادعای حقوق بشر، دمکراسی و آزادی، توهمی بیش نبوده که دول غربی از طریق مدیا و رسانه‌ها به خورد آن‌ها داده‌اند، به همین خاطر در مدت هفت ماه جنگ در فلسطین، شاهد آن بودیم که مردم از آمریکای شمالی تا اروپا و آسیا، در حمایت و پشتیبانی از مردم مبارز فلسطین خیابان‌ها را به تسخیر درآورده و در برابر روحیه‌ی مبارزه‌جویانه و تسلیم ناپذیری آن‌ها سر تعظیم فرو آوردند.
– ایران
شکاف بین مردم و حاکمیت از اعتراضات سال ١۴٠١ به این سو بیشتر و بیشتر شده است به نحوی که تنها وجود موسسات دولتی، قانون و بازوی نظامی است که موجودیت دولت را معنا می‌بخشد. این شکاف با توجه به رکود حاکم بر اقتصاد ایران بیشتر نیز شده است، افزایش سرسام‌آور تورم کالاهای اساسی مردم، با توجه به پایین بودن سطح دستمزدها، کاهش قدرت خرید آن‌ها را به همراه داشته است. تبعات منفی افزایش قیمت ارز با توجه به ادامه رکود در بخش تولید که نیازمند منابع بانکی است، علاوه بر کاهش توان وام‌گیری کسب و کارها به دلیل سنگین‌تر شدن هزینه استقراض، امکان سقوط بازار دارایی‌ها را نیز افزایش خواهد داد. در کنار این‌ها و برای جبران کسری بودجه؛ دولت سیاست حذف بیشتر یارانه‌ها، بویژه یارانه بنزین را در دستور کار دارد که کمترین اثر آن، افزایش نرخ بی‌کاری خواهد بود.
اگر بحران اقتصادی را کنار بحران‌های مشروعیت، کم آبی و محیط‌زیست، و مسائل ریز و درشت دیگر اجتماعی از خودکشی نوجوانان و جوانان تا مسئله طلاق و از بین رفتن بنیان‌های خانواده و… را اضافه کنیم. ما با یک جامعه‌ای تماماً بحرانی روبه‌رو هستیم که حتی اصلاح مقطعی و کوتاه مدت، برای بهبود شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مردم، تنها و تنها از راه تغییر در ساختار اقتصادی و سیاسی حاکم امکان پذیر می‌باشد، لذا شروع اعتراضات بر بستر این شرایط اجتناب‌ناپذیر است. از این رو اول ماه مه امسال برای طبقه کارگر بسیار حائز اهمیت است. چون طبقه کارگر می‌تواند جامعه را رهبری کند و اجازه ندهد اعتراضات کور و بی‌سازمان جای مبارزه هدفمند و منسجم طبقه کارگر و توده‌های مردم برای آزادی و کسب قدرت سیاسی را بگیرد.
کمیته دفاع از عثمان اسماعیلی ضمن گرامی‌داشت روز جهانی کارگر بعنوان روز رزم طبقه کارگر جهانی علیه سیستم سرمایه‌داری؛ احکام ظالمانه اعدام، زندان و… برای معترضین به شرایط فلاکت بار کنونی در ایران را محکوم می‌کند و نگرانی خود را نسبت به عدم تامین سلامت جانی زندانیان سیاسی در زندان‌های ایران اعلام می‌دارد. به همین دلیل از طبقه کارگر، انسان‌های آزادیخواه و توده‌های مردم می‌خواهیم نسبت به سرنوشت زندانیان سیاسی محبوس در زندان‌های ایران بی‌تفاوت نباشند و در برابر احکام ظالمانه اعدام، زندان و… فریاد اعتراض سر دهند.
گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگر
کمیته دفاع از عثمان اسماعیلی
فروردین ١۴٠۳
سخنگوی کمیته دفاع یدالله صمدی
