ووکاشین پاکروان
از روز اول خردادماه سال جاری، رانندگان کامیون در اعتراض به وضعیت اسفبار معیشتی دست به اعتصاب زدند، اعتصابی که تا کنون به ۱۶۳ شهر رسیده است!
اعتراض رانندگان کامیون به وضعیت اسفبار معیشتی و درآمدهای پایین، کاهش سهمیهی گازوئیل از ۲ هزار به ۱۰۰ لیتر در ماه و گرانی آن، تاخیر در تخصیص سوخت، مافیای بار و توزیع ناعادلانه بار، افزایش هزینه بیمه تأمین اجتماعی، پایین بودن نرخ کرایه نسبت به عوارض سنگین جادهای، نبود نظارت بر قیمت قطعات و تعمیرات کامیون و گرانی لاستیک و روغن و افزایش هزینهها و گرانیهای سرسام آور است.
رژیم ایران مانند همیشه جوابی برای اعتصاب و اعتراضات ندارد و به سمت سرکوب رفته است! گزارشات غیررسمی از بازداشت بیش از ۲۰ راننده خبر میدهند که تنها اطلاع از بخشی از بازداشتشدگان داریم!
برهان احمدی یکی از رانندگان بازداشت شده است که در تاریخ ۴ خرداد بازداشت شد! او راننده کامیون، ساکن روستای آرندان از توابع سنندج است که در پایانه باربری سنندج بازداشت شد.
راننده بازداشتی دیگر زانکو رستمی است که او هم در ۴ خرداد بازداشت شد، این راننده اهل شهرستان دهگلان است و در جریان تجمع رانندگان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد.
کاوه مرادیان و رزگار مرادری دیگر رانندگان بازداشتی هستند که در تاریخ ۶ خرداد در جریان تجمع رانندگان در محور سنندج به مریوان بازداشت شدند.
صدیق محمدی راننده ترانزیت اهل سنندج هم به دلیل حمایت از اعتصاب و همبستگی با همکاران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد، همچنین علیرضا فغفوری نیز کامیوندار ساکن شهرستان بهبهان هم به اتهام مشابه توسط مأموران امنیتی بازداشت شده است، علاوه بر این شهاب دارابی دیگر راننده کامیون هم بازداشت شده بود که خوشبختانه با مقاومت خانواده که صدای وی را در شبکههای اجتماعی بلند کردند و نگذاشتند در سکوت بماند آزاد شد!
قطعا تعداد رانندگان بازداشتی و حامیان اعتصابات که توسط رژیم ایران بازداشت شدهاند بیشتر از این موارد است که ما به علت نبود آزادی بیان و جریان آزاد اطلاعات از آن بیخبریم، از همین رو باید خانواده رانندگان سکوت نکرده و در مورد این سرکوبها اطلاعرسانی کنند تا با تحت فشار قرار دادن رژیم رانندگان بازداشتی را بتوانیم آزاد کنیم!
در این میان رژیم ایران از اعتصاب کامیونداران وحشت کرده است چرا که این اعتصاب دیگر صنفی نیست و تمام تشکلهای کارگری، سیاسی، فعالان مدنی و حقوقبشر همگی از آن حمایت کردهاند و علاوهبر این بدنه جامعه ایران هم با پیامهای خود برای رسانههای فارسی زبان خارج از کشور و شبکههای اجتماعی از اعتصابات حمایت کردهاند که همین امر باعث شده رژیم ملاها وحشت کند!
البته باید تاکید کرد که صدای این اعتصابات تنها در ایران منعکس نشده است بلکه رسانههای بینالمللی از جمله رسانههای آمریکایی نیز آن را پوشش دادهاند! در این بین خبرگزاری آسوشیتدپرس نوشته است این اعتصابات میتواند باعث آغاز خیزش علیه جمهوری اسلامی شود! همچین کامیونداران در آمریکا و فرانسه هم با نشر تصاویری از کامیونداران ایران حمایت کردهاند!
اما رژیم ملاها چرا از این اعتصابات ترسیده است؟ پاسخ روشن است چرا که این اعتصابات تنها یک اعتراض صنفی نیست بلکه بعد سیاسی دارد! رژیم ایران به علت سیاست تروریست پروری در خاورمیانه باعث تحریم بینالمللی علیه ایران و مردم ایران شده که اقتصاد را نه تنها ورشکسته کرده است بلکه حتی مردم نان شب ندارند! همچنین تحریمهای بینالمللی باعث شده که خزانه محور ترور رژیم ایران هم خالی شود و برای ادامه حمایت باید قیمت حاملهای انرژی را افزایش دهند از همین رو بر دوگانگی مسیری قرار گرفته است که از هر دوسو برای علی خامنهای شکست است!
چرا که علی خامنهای اگر حاملهای انرژی را گران کند با خیزش سراسری روبرو میشود و اگر گران نکند با خالی بودن خزانه محور ترور در مرزهای خود محدود میشود و بدون تنش دیگر نمیتواند عوام را از جنگهای خاورمیانه که خود عامل آن است بترساند و چون جوابی برای خواستههای جامعه ندارد باز هم با اعتراضات و خیزش روبرو میشود!
از همین رو این اعتصابات یک اعتصاب صنفی نیست بلکه یک اعتراض سیاسی است که صدای ناکارآمدی جمهوری اسلامی را فریاد میزند که باعث اتحاد بخشهای مختلف جامعه شده است! اما لازمه ادامه این اعتصابات پیوستن کارگران صنعت نفت و سایر بخشهای کارگری ایران است تا بتوانند با اتحاد ستمدیدگان به سمت تشکیل یک جبهه متحد علیه رژیم ایران گام بردارند! از همین رو باید با تمام توان از این اعتصابات حمایت و عموم جامعه از جمله نسل زد را به حمایت از این اعتصابات دعوت کرد! چرا که اکنون دیگر نان مردم ایران در خطر است!