با اندوه فراوان و خشم عمیق از زلزله در ولایت کنر که طبق اطلاعات به دست آمده تا همین اکنون 800 نفر در اثر آن جان‌باخته و 2500 تن دیگر زخمی شده و یا زیر آوار گیر مانده‌اند را از طریق رسانه‌ها دریافتیم؛ فاجعه‌ای که جان صدها تن را گرفت، بیشترین قربانیان آن زنان و کودکان بی‌دفاع هستند. این رویداد غم‌انگیز تنها یک «بلای طبیعی» نبود و نیست؛ بلکه عمق و پهنای بربریت سازمان‌یافته‌ای را به نمایش می‌گذارد که بیشتر از چهار سال است که بر افغانستان مستولی شده است. این واقعیت تلخ و دردناک، بار دیگر چهره‌ی عریان ستم و بربریتی را نشان می‌دهد که سرمای‌داری جهانی و ایادی محلی آن در قامت امارت اسلامی سرمایه بر کارگران و مردم محروم و در أعماق افغانستان مسلط ساخته اند.
قوانین ضدانسانی و زن‌ستیزانه‌ی طالبان نه‌تنها زنده‌گی روزمره‌ی زنان و دختران را به نابودی کشیده است و محیط خانه و جامعه را برای زنان به زندان بدل کرده، بلکه در حوادث طبیعی نیز باعث می‌شود تا زنان بیشترین قربانیان آن باشند. محدودیت‌های شدید امارت اسلامی سرمایه بر رفت‌وآمد و دسترسی زنان به خدمات صحی و اجتماعی، سلطه‌ی افکار و آراء بدوی مردسالارانه روند نجات و درمان آنان را مختل ساخته و عملاً هزاران زن و کودک را به مرگ و رنج محتوم می‌سپارد.
طالبان هیچ‌گونه مسؤولیتی در قبال ارائه‌ی خدمات درمانی و اجتماعی به مردم محروم و طبقه‌ی کارگر (به شمول قربانیان حوادث طبیعی) به عهده نمی‌گیرند. در سایه‌ی فقر گسترده و نابرابری‌های اقتصادی–اجتماعی، اکثریت مردم افغانستان از ابتدایی‌ترین امکانات برای بقا محروم‌اند. این فاجعه تنها محصول یک حادثه‌ی طبیعی نیست، بلکه نتیجه‌ی مستقیم ساختارهای نابرابر و ظالمانه‌ی حاکمیت امارت اسلامی طالبان و نظم سرمایه‌داری جهانی است که حیات مردم افغانستان را بی‌ارزش و بی‌اهمیت می‌شمارد.
قدرت‌های سرمایه‌داری و دولت‌های بورژوایی و ارتجاعی، افغانستان را به صحنه‌ای از رقابت‌های سیاسی–اقتصادی خود بدل کرده‌اند و با حمایت آشکار و پنهان از جانیان طالب، زمینه‌ی تداوم این بربریت را فراهم می‌سازند. برای آنان، جان مردم به ویژه زنان و کودکان افغانستان چیزی جز ارقام بی‌روح در گزارش‌های رسانه‌یی نیست.
سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان با تمام قاطعیت اعلام می‌کند که این فجایع حاصل هم‌دستی طالبان، سرمایه‌داری جهانی و ساختارهای ستمگر اجتماعی–سیاسی است. تنها با مبارزه‌ی متحد و آگاهانه‌ی مردم، به‌ویژه زنان و کارگران، می‌توان در برابر این نظام بربریت ایستاد و برای زنده‌گی انسانی، برابر و آزاد مبارزه کرد. جان و زنده‌گی مردم افغانستان ارزشمند است و نباید قربانی قوانین زن‌ستیز، بی‌مسؤولیتی طالبان و بی‌رحمی نظام سرمایه‌داری جهانی شود.
مردم محروم و برابری‌طلب به‌ویژه زنان و کارگران، باید متحدانه علیه نظام بربریت کارمزدی که امروزه در أفغانستان در وجود امارت اسلامی طالبان نماینده‌گی می‌شود، برخیزند و دست در دست هم برای زنده‌گی انسانی، برابر و آزاد مبارزه کنند.
ما همچنین از نیروهای پیش‌رو و آزادیخواه در سراسر جهان می‌خواهیم که با مردم افغانستان همبسته‌گی نشان دهند و صدای اعتراض برحق شان را علیه طالبان و حامیان جهانی‌شان رساتر سازند.
نابود باد امارت اسلامی سرمایه!
یاد همه‌ی جانباخته‌گان گرامی باد!
زنده باد سوسیالیسم!
شورای مرکزی سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان
10 سنبله/شهریور 1404 مطابق 1 سپتامبر 2025
