اعلامیه مشترک حزب کمونیست ایران و سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
جامعه پرستاری و کادر درمانی کشور که زندگی و انرژی خود را برای نجات جان بیماران می‌گذارند، اکنون به فغان آمده است. پرستاران با حقوق‌های پائین، با اضافه‌کاری‌های اجباری و بیگاری‌گونه و با فشار کار زیاد ناشی از کمبود نیروی کادر درمان و بهداشت، اکنون کارد به استخوان‌شان رسیده است. نسبت پرستار به تخت بیمارستانی یکی از مهمترین شاخص‌های نیروی انسانی پرستاری در دنیاست. میانگین این نسبت در دنیا حدود ۲.۵ پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی و در کشوری مانند انگلیس ۴ پرستار است اما در ایران نسبت تعداد پرستار به تخت هشت دهم است که حتی کمتر از نصف میانگین جهانی است. فشار کار بر پرستاران به گونه‌ای بالاست که طبق آمار ارائه شده، در حال حاضر حدود ۲۴۰ هزار پرستار در کل کشور فعالیت می‌کنند، اما برای رسیدن به حد نصاب استاندارد جهانی بین تعداد پرستاران و بیماران، بایداین نسبت‌ها ۳ برابر شود. این کمبود نیرو در بیمارستان‌ها در حالی است که به دلیل فشار شدید کار و پائین بودن حقوق و مزایای پرستاری، شاهد مهاجرت‌های گسترده و خودکشی‌ها و دست از کار پرستاری کشیدن هستیم. براساس آمار رسمی در طول یک سال گذشته شاهد مهاجرت ۳ هزار پرستار بوده‌ایم و مهاجرت ماهانه ۱۵۰ تا ۲۰۰ پرستار و در کنار آن استعفای ۲۰ پرستار بیمارستان طالقانی در شهر چالوس، استعفای ۴۰ پرستار و اعضای کادر پرستاری بیمارستان شهدای تجریش تهران، استعفای ۳۰ پرستار بیمارستان طالقانی آبادان و خودکشی پرستاران در شهرهای تهران، سنندج و کرمانشاه یعنی خودکشی منجر به مرگ در جامعه پزشکی ایران ۱۲ تا ۱۶ نفر در سال، از نتایج این فشار سنگین کار و دستمزد فوق العاده پائین است. توجه داشته باشیم که حقوق یک پرستار ایرانی ماهانه ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان یعنی حدود ۲۰۰ دلار است که در قیاس با سایر کشورها، چیزی شبیه هیچ است؛ در آلمان یک پرستار به محض ورود به کار، ۲ هزار دلار می‌گیرد، در اروپا ۴ هزار دلار و در آمریکا و کانادا ۵ هزار دلار حقوق ماهانه یک پرستار است. این اعداد نشان از یک فاصله عمیق میان ارزش کار و دستمزد پرستار در ایران دارد که به یک نارضایتی عمومی در جامعه پرستاری منجر شده است.
تنها فشار شدید کار و پائین بودن دستمزد موجب نارضایتی شدید پرستاران نشده است. تبعیض شدید میان حقوق پزشکان و پرستاران و سیستم پزشک محور و کالائی شده بهداشت و درمان نیز از علت های نارضایتی شدید جامعه پرستاری کشور است. بر پایه این سیستم غارتگرانه، فشار شدیدی نیز بر بیماران وارد می‌شود که گاه عصبیت‌های برخی از بیماران دامن پرستاران زحمتکش را می‌گیرد و آنها را به کام مرگ و یا جراحت‌های شدید می‌اندازد. توجه داشته باشیم که در این سیستم کالائی شده و سودجویانه، در دوران کرونا پرستاران از جان خود مایه گذاشتند و تعدادی زیادی از آنها جان خود را از دست دادند اما باز هم شرایط‌شان تغییر نکرده است. حاکمیت اسلامی به جای اجرای اصل بیست و نهم قانون اساسی خودش، راه کالائی سازی بهداشت را در پیش گرفته است. در اصل بیست و نهم قانون اساسی آمده است: «برخورداری از تأمین اجتماعی از نظر بازنشستگی، بیكاری، پیری، از كارافتادگی، بیسرپرستی، در راه ماندگی، حوادث و سوانح، نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی و مراقبتهای پزشكی به صورت بیمه و غیره، حقیاست همگانی. دولت مكلف است طبق قوانین از محل درآمدهای عمومی و درآمدهای حاصل از مشاركت مردم، خدمات و حمایتهای مالی فوق را برای یكیك افراد كشور تأمین كند». روشن است که حاکمیت اسلامی از همان ابتدای انقلاب بهمن با بندهایی همچون آموزش و بهداشت رایگان و تامین اجتماعی و بعدها قانون کار که زیر فشار خواست‌های توده‌ای به آنها تحمیل شده بود، مخالف کرده و همواره برای بی اثر آنها اقدام نموده است.
اکنون جامعه پرستاری و کادر درمان کشور راه روشنی برای رسیدن به مطالبات خود یافته است. جنبش مطالباتی پرستاران با فرموله کردن خواست‌های پانزده گانه خود، از حدود دو هفته پیش تا کنون، در بیش از ۵۰ بیمارستان شهرهای گوناگون کشور از جمله در شهرهای شیراز، سنندج، اراک، قائم شهر، یزد، یاسوج، مشهد، کرج، جهرم، زنجان دست از کار کشیده‌اند. پرستاران تهران و استان مرکزی نیز خود را برای پیوستن به این حرکت اعتراضی سراسری آماده می‌کنند. این اعتراضات سراسری و شجاعانه زمینه‌ساز شکل‌گیری تشکل‌های صنفی و مستقل پرستاران را فراهم آورده است. جنبش مطالباتی پرستاران که در یک صد سال اخیر بیسابقه بوده، اکنون خود را به صورتی مستقل سازمان می‌دهد تا به عنوان جزئی از طبقه کارگر ایران وارد عرصه مبارزات طبقاتی علیه نئولیبرالیسم هار و غارتگری فاشیستی مهارگسیخته در بهداشت و درمان گردد.
حمایت درخشان تشکل‌های صنفی معلمان، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، حمایت کامیون‌داران و کامیون‌رانان از اقدام مبارزاتی پرستاران، راه‌گشای همگرائی‌های شورانگیز طبقاتی و مطالباتی است که می‌تواند به قدرت عظیم این جنبش نیرو بخشد. روشن است تاکید پرستاران بر بهداشت رایگان و نشان دادن نتایج کالائی‌سازی بهداشت و درمان می‌تواند حمایت عظیم توده مردم و بویژه خانواده‌های بیماران را نیز جلب نماید و به همگان نشان دهد که این مبارزه صنفی پرستاران به نفع کل کشور است.
ما حمایت کامل خود را از مبارزات درخشان جامعه پرستاری و کادر درمانی کشور برای رسیدن به حقوق خود و برای توده‌ای کردن شعار بهداشت رایگان و تأمین اجتماعی فراگیر و همگانی اعلام می‌کنیم و همگان را به حمایت از این مبارزات شجاعانه فرا می‌خوانیم.
ما سکوت حکومت‌گران و اقدامات سرکوبگرایانه‌شان علیه مبارزات حق طلبانه پرستاران را به شدت محکوم می‌کنیم.
ما حمایت تشکل‌های صنفی معلمان و کارگران سندیکای شرکت واحد و دیگر تشکل‌های صنفی از مبارزات پرستاران را ارج نهاده و آن را گامی ضروری در ایجاد همگرائی‌های طبقاتی برای ایجاد جبهه متحد کارگری می‌دانیم که می‌تواند از حقوق کارگران در برابر دولت، کارفرمایان و غارتگران فاشیست دفاع نماید.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
پیروز باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
حزب کمونیست ایران
دوشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۳ برابر
با ۱۹ اگوست ۲۰۲۴
