جمهوری اسلامی در پی شکست تحقیر آمیز نظامی و اطلاعاتی در مقابل دولت های متجاوز و ضد مردمی اسرائیل و آمریکا چه رفتاری با اکثریت مردم معترض و ناراضی در پیش خواهد گرفت؟ طرح این سئوال بعد از آتش بس در میان اقشار گوناگون شروع شده و روز به روز داغتر می شود.
یکی از شهروندان ساکن شهر قزوین ابراز امیدواری کرد پایان جنگ پیامدهای مثبتی داشته باشد. او تصور میکند حکومت جرات نخواهد کرد درباره حجاب اجباری سختگیری را در پیش بگیرد”.
او گفت: «احساس می‌کنم بعد از فروکش کردن احساسات، حکومت درباره موضوعاتی مثل حجاب و آزادی‌های فردی بناچار مدارا خواهد کرد.»
یک پژوهشگر دانشگاهی در تهران نیز نظر مشابهی داشت. او گفت بعید است حکومت بتواند تغییرات اجتماعی‌ای را که در سال‌های اخیر در پی اعتراضات گسترده به قانون حجاب ایجاد شده، عقب براند.
او افزود: «سران جمهوری اسلامی احتمالاً در مسائل اجتماعی سخت‌گیرتر نخواهند شد. چون با حملات اسرائیل، تضعیف شده‌اند.»
در مقابل این موضع شهروندانی دیگر نظرات مخالفی را ابراز کرده اند.
زنی آگاه در یک گفتگو اظهار داشته که رژیم انتقام شکستش را از مردم خواهد گرفت. زنی دیگر با بیان نظری مشابه گفت که رژیم قبلا هم به هنگام هر شکست و بحران همین جور رفتار کرده است. یک فعال حقوق بشر گفته که بعد از آتش‌بس با اسرائیل، جمهوری اسلامی برای پوشاندن شکست نظامی، جلوگیری از اعتراضات و حفظ بقای خود، به سرکوب بیشتری نیاز دارد.
عکس العمل رژیم پس از شکست افتضاح آمیز، شامل دستگیری های وسیع شهروندان، افزایش اعدام ها، چهار برابر کردن تلاش برای اخراج افغانستانی های ساکن ایران و زدن برچسپ “جاسوسی برای اسرائیل” اظهار نظرهای اخیر را تایید میکند. علیرغم تکرار وعده های توخالی رئیس جمهور هیچ کاره در مورد وفاق ملی در چند روز گذشته، بنا به گزارش رویترز سه دانه درشت امنیتی ایران به این خبرگزاری گفته‌اند که تمرکز اصلی نهادهای امنیتی اکنون مقابله با تهدیدات احتمالی داخلی به‌ویژه در مناطق کردنشین است. بر اساس این سیاست سرکوبگرانه تا کنون بیش از ۱۵۰۰ نفر دستگیر شده اند، که شامل فعالین جنبش های اجتماعی، بویژه در کردستان و مناطق بلوچ نشین بوده و 10 نفر اعدام شده اند. پرونده سازی و تهدید به بهانه ساختگی جاسوس اسرائیل بودن نه تنها علیه شهروندان معترض ایرانی که علیه مهاجرین افغانستانی نیز وسعت گرفته است.
اما سوال اساسی تر اینجاست که آیا رژیم میتواند تشدید سرکوب را برای مدتی طولانی ادامه بدهد؟ برای دادن پرسشی مقرون به صحت باید وضع رژیم قبل از شکست مهلک اخیرش را یادآوری کرد.
- قبل از جنگ اخیر شکاف های سیاسی در بالا افشا و بعضا رسانه ای شده بودند. جنگ به طور موقت موجب کاهش آنها شد. ضعیف شدن هسته سخت قدرت در پیش از جنگ و نمایان تر شدن شکست سیاست های داخلی و خارجی آن در جنگ کنونی آنرا بر لب پرتگاه خواهد برد. این امر مخالفین را جری تر کرده و بر دامنه شکاف در بالا خواهد افزود.
- اختلافات پیرامون استراتژی اقتصادی و تنگ کردن شدید میدانِ شرکت بخش خصوصی در آن، بحران رو به رشد در مسایل اقتصادی، استراتژی شرق محور دفاعی و هزینه سنگین نیابتی ها، مسئله هسته ای و مسایل فراوان دیگر در مورد اداره جامعه به طور طبیعی بعد از جنگ ۱۲ روزه حادتر خواهند شد.
- جنبش های اجتماعی که ریشه در واقعیات اجتماعی دارند به دلیل بدتر شدن وضع اقتصادی، تشدید استبداد و ازیاد شکاف بین رژیم و مردم معترض تر از پیش به میدان برخواهند گشت. دستآورد همبستگی و تشکل های مردمی در جهت یاری رسانی، پخش اخبار معتبر و حفاظت طی ۱۲ روز جنگ در خدمت این جنبش ها قرار گرفته و آنها را تقویت خواهند کرد.
- نیروهای نیابتی ضربه خورده و تضعیف شده بعد از این جنگ دلسرد تر و ضعیف تر شده و بخشا رو به ورشکستگی و اضمحلال خواهند رفت. آنها در مدت زمانی که اسرائیل و آمریکا رژیم و مردم غیر نظامی را زیر ضربات سنگین گرفته بودند هیچگونه کمکی به حاکمان اسلامی نکردند.
- بر اساس واقعیاتی که به بخشی از آنها اشاره شد هسته سخت قدرت وبه دلیل ضربات شدیدی که در این جنگ متحمل گردید بیشتر ضعیف شده و زمینه راندنش از قدرت فراهم تر خواهد شد.
در حال حاضر لازم است کارگران آگاه و مبارز، زنان مقاوم و رزمنده، بازنشستگان و فعالین جنبش های اجتماعی در کنار مسایل ویژه خود بیشتر به فردای بدون جمهوری اسلامی بیاندیشند. لازمه این امر تقویت تناسب قوا بین خود و رژیم، پر رنگ تر کردن فاصله شان با دست راستی های اپوزیسیون، ضدیت نیرومند تر با سرمایه داری و استثمار و توجه بیشتر به ضرورت اداره جامعه توسط کارگران و زنان و مردان آزاده و آزادیخواه و لاجرم سمتگیری جدی تر به سوی سوسیالیسم می باشد.
