طبقه کارگر ایران در شرایطی به استقبال اول ماه مه می رود، که رژیم حاکم بر ایران در اوج آشفتگی اقتصادی و در دام ابر بحرانهای چاره ناپذیری قرار دارد . در این میان طبقه کارگر ایران بیش از همه بار بحران و آشفتگی اقتصادی رژیم را بر دوش می کشد. ملیونها کارگر بیکارند و بدون برخورداری از حق بیمه بیکاری بدون امیدی به یافتن کار ، با فقر و گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند. ملیونها کارگر شاغل از یک خداقل دستمزد بخور و نمیر محروم اند. جمهوری اسلامی در کنار تشدید سرکوبها و پایمال کردن آزادیهای فردی و اجتماعی، تحمیل دستمزدهای پایین تر از خط فقر و تعرض به سطح معیشت و سفره بی رونق اقشار تهیدست جامعه را به عنوان راه حل خروج از بحران انتخاب کرده است.
در شرایطی که مقاومت جانانه زنان مبارز و آزاده در خیابانهای شهرها در مقابل تحمیل حجاب اجباری، در متن انقلاب زن، زندگی، آزادی، در جریان است، برگزاری شکوهمند اول ماه مه می تواند تاثیرات ماندگاری بر فضای سیاسی جامعه داشته باشد، از این رو ضروری است که فعالین کارگری، و فعالین سوسیالیست و پیشروان جنبش زنان و جنبش دانشجویی در همراهی با هم برای هر چه شکوهمند برگزار کردن اول ماه مه آ ستین ها را بالا بزنند. بیشترین همکاری و اتحاد عمل بین گرایشهای مختلف در جنبش کارگری در خدمت برگزاری هرچه گسترده تر مراسم های روز جهانی کارگر ضروری است.
باید در روز اول ماه مه به طبقه سرمایه دار و رژیم حامی آنها اعلام کرد که آنها نمی توانند با تحمیل بار سنگین بحران بر دوش طبقه کارگر و با نظامی کردن فضای جامعه، خود را از گرداب این بحران نجات دهند. باید خواست آزادی زندانیان سیاسی را در صدر مطالبات خود قرار داد، باید اعلام کرد که مبارزه برای افزایش دستمزدها متناسب با سطح تورم واقعی و سبد معیشت ادامه دارد، باید بار دیگر ضمن تاکید مجدد بر خواستهای محوری طبقه کارگر ایران و تاکید بر آزادی فوری فعالین کارگری در بند توجه شمار هر چه بیشتری از کارگران را به اهمیت و ضرورت تمرکز نیرو و مبارزه برای ایجاد تشکل های طبقاتی و توده ای کارگران معطوف کرد.
چنین انتظاری با توجه به وجود و حضور فعالان و رهبران كاردان كارگری،و پیشینه برگزاری چنین روزی در سالهای اخیر ، انتظاری غیر واقعی نیست.
جنبش کارگری در این روز نه تنها باید بیرق مطالبات عاجل خود را بر افرازد، بلکه باید ظرفیت و توان خود برای رهبری مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران را نشان دهد. طبقه کارگر در این روز با حک کردن شعار آزادی و برابری، رهائی زنان از قید ستمکشی، رهائی ملیت ها و مذاهب از قید ستمگری گامی سترگ در راه پیوند و همبستگی با جنبش های رادیكال اجتماعی بردارد.این روز، روز اعتراض به در زندان نگه داشتن رهبران و فعالان كارگری وروز مبارزه برای آزادی فوری كلیه زندانیان سیاسی است. روز مبارزه برای افزایش دستمزدها متناسب با تامین یک زندگی انسانی است، روز مبارزه برای آزادی ایجاد تشكل و اعتصاب، روز مبارزه علیه بیكاری و بیكارسازی ها، و روز مبارزه برای تأمین بیمه بیكاری مكفی برای همه بیكاران و كلیه افراد آماده به كار است! روز محكومیت كار كودكان و دفاع از حقوق كودک است! این روز روز صدور قطعنامه هایی است كه در برگیرنده كلیه مطالبات سیاسی، اقتصادی اجتماعی و رفاهی كارگران، زحمتكشان،زنان، جوانان و کودکان است.
در این روز لازم است زنان مبارز، معلمان، پرستاران، دانشجویان و جوانان سوسیالیست، انسان های آزادیخواه و برابری طلب، آماده باشند تا در پیوند با جنبش كارگری در این مراسم ها حضور چشمگیری داشته باشند. در این روز لازم است كارگران چنان با قدرت و اعتماد به نفس در مراسم های اول مه ظاهر شوند، كه جنبش توده ای جاری از این قدرت نمایی كارگران نیرو بگیرد و به فاز بالاتری ارتقاء یابد.
در مراسم های اول ماه مه امسال، كارگران لازم است به روشنی اعلام کنند كه برای تحقق هر خواست شان چنان متحد و با قدرت یكپارچه ای در برابر سرمایه و این رژیم و این دولت ظاهر خواهند شد كه دشمنان طبقاتی شان دریابند خطر جدی است و كارگران هیچ وعده و وعید و امروز و فردا كردنی را نمی پذیرند و همین امروز آنچه را كه مطالبه می كنند، می خواهند!
به پیشواز برگزاری هر چه با شكوه تر مراسم های اول ماه مه برویم و در این مراسم ها با صدور كیفرخواست مشتركمان علیه سرمایه، به سرمایه داران و رژیم، اسلامی حامی آنان
اعلام كنیم امسال را با مبارزاتی متشكل تر و سازمانیافته تر و با بهره گیری از شیوه های رادیكال تر و مؤثرتر آغاز خواهیم كرد!
