نرگس محمدی با انتشار نامه‌ای سرگشاده خواستار اقدام فوری اعضای مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای توقف اعدام‌ها، آزادی همه زندانیان سیاسی-عقیدتی، توقف سرکوب زنان و سرکوب نهادهای مدنی مستقل شد.
در این نامه آمده است: دو سال از جنبش «زن، زندگی، آزادی» می‌گذرد. جنبشی که سراسر ایران را فرا گرفته است. این جنبش دموکراتیک، مطالباتش را شعار زن، زندگی و آزادی عنوان کرده و دموکراسی و برابری را فریاد می‌زند. تاوان این برخاستنِ جمعی و همبستگیِ مردم، چون خیزشها و جنبش‌های اجتماعی پیشین، سرکوب بی‌رحمانه مردم بود که همچنان ادامه دارد. جهان شاهد کشتار، اعدام، زندان و سرکوب خشونت‌بار و بی‌رحمانه زنان در خیابان‌ها، بازداشتگاه‌ها و زندان‌هاست. این روزها نگران و شاهد صدور حکم اعدام برای زنان فعال (پخشان عزیزی و شریفه محمدی) هستیم. در پایان نامه آمده است: نمایندگان این حکومت در میان شما در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد خواهند بود. از شما تقاضا دارم برای تحقق دموکراسی و صلح در خاورمیانه و در ایران به طور جدی و فعال و نه فقط در کلام و کنایه، تامین حقوق بشر را پیش‌شرط هر نوع مذاکره‌ای در هر سطحی با رژیم اسلامی قرار دهید .
