بخش خبر
براساس تصاویر ماهواره‌ای منتشرشده در روز جمعه ۱۲ مرداد / ۲ اوت، یک اردوگاه قحطی‌زده در منطقه دارفور سودان که با هجوم جدید آوارگان روبه‌روست، تحت تأثیر سیل قرار گرفته و آب آشامیدنی و تأسیسات بهداشتی آن در خطر آلوده شدن قرار دارند.
یافته‌های بخش تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل (HRL) نشان می‌دهند که توالت‌ها و ۹ مرکز از ۱۳ مرکز تأمین آب در اردوگاه «زمزم» در دارفور شمالی زیر آب رفته‌اند و خطر ابتلا به وبا و سایر بیماری‌ها در این منطقه جنگ‌زده که مردم ساکن آن از سوء تغذیه رنج می‌برند، افزایش یافته است.
این اردوگاه که میزبان حدود ۵۰۰ هزار نفر آواره داخلی است، با فرار مردم پس از درگیری‌های ارتش سودان (SAF) و شبه‌نظامیان پشتیبانی سریع (RSF) از آوریل ۲۰۲۳ تاکنون، پرازدحام‌تر شده است.
تصاویری که توسط محققان دانشگاه ییل مورد بررسی قرار گرفته‌اند، سیلاب قهوه‌ای‌رنگی را نشان می‌دهند که توالت‌های در فضای باز و مناطقی را که مردم در آن صف می‌کشند، زیر آب برده است.
دوریا عبدالرحمن، یکی از پناهجویان به رویترز گفت از زمان ورود به اردوگاه هیچ کمکی دریافت نکرده است. او گفت:
ما به آب، غذا و مراقبت‌های بهداشتی نیاز داریم و خدا این نفرین (سیل) را از سودان بردارد. چیزی بیش از این نمی‌خواهیم.
رویترز افزوده است که زنانی در این اردوگاه دیده شده‌اند که در حال تمیز کردن برگ‌ها برای خوردن بودند.
«زمزم» بزرگترین اردوگاه آوارگان در سودان است و برخی از مردم بیش از دو دهه است که در آن زندگی می‌کنند.
روز گذشته، پنج‌شنبه ۱۱ مرداد / یکم اوت نهاد نظارت بر گرسنگی سازمان ملل اعلام کرد که اردوگاه «زمزم» در حال تجربه تلخ قحطی است.
ناتانیل ریموند، مدیر اجرایی بخش تحقیقات بشردوستانه دانشکده بهداشت عمومی ییل، گفت: «بدترین سناریوی ممکن در حال وقوع است. مردمی که پیش از این به دلیل بی‌سرپناهی و محرومیت از آب و غذا در خطر بودند، اکنون با سیلابی که به مدفوع انسان و حیوانات آلوده است، احاطه شده‌اند.»
اردوگاه «زمزم» در طول اولین جنگ داخلی بزرگ دارفور در سال ۲۰۰۳ تأسیس شد و در نزدیکی الفاشر، مرکز دارفور شمالی، تنها مرکز تجمع شبه‌نظامیان پشتیبانی سریع در سراسر دارفور، قرار دارد.
این هفته دست‌کم ۶۵ نفر در محاصره این شهر توسط شبه‌نظامیان پشتیبانی سریع کشته شدند. فعالیت بیمارستان اصلی شهر نیز پس از حمله شبه‌نظامیان قطع شده است.
آب کثیف
اردوگاه «زمزم» و سایر مناطقی که بیش از ۳۰۰ هزار نفر به آن‌ها گریخته‌اند توسط گروه‌های مسلح بی‌طرف یا متحد دولت کنترل می‌شوند. از این رو تا حدودی از آن‌ها محافظت می‌شود. اما مردم در این مناطق از کمبود غذا و خدمات رنج می‌برند زیرا ارتش و شبه‌نظامیان پشتیبانی سریع از ورود کمک‌ها جلوگیری می‌کنند.
ساکنان این مناطق می‌گویند که نمی‌توانند به مزارع خود بروند زیرا شبه‌نظامیان پشتیبانی سریع منطقه را محاصره کرده‌اند. این در حالی است که اکثر مردم برای تهیه اندک غذایی که وارد بازار می‌شود پولی در بساط ندارند.
اردوگاه‌های ابوشوق و السلام در الفاشر نیز احتمالاً با شرایطی مشابه با اردوگاه «زمزم» روبه‌رو هستند و به‌گفته محققان دانشگاه ییل، ساکنان آن‌ها نیز دسترسی محدودی به آب شیرین دارند.
یک شاهد عینی به رویترز گفت که تازه‌واردان به الفاشر که در یک مدرسه بدون سقف پناه گرفته بودند تا زانو در آب قرار داشتند.
محققان دانشگاه ییل سیل در بیمارستان‌ها، مناطق توزیع آب و غذا و بازارها در الفاشر را مستند کرده‌اند. بازار ماواشی که در آن دام‌ها ذبح و فروخته می‌شوند نیز زیر آب رفته است و محققان آن را «عامل نگران‌کننده برای آلودگی» می‌دانند.
به‌گفته وزارت بهداشت سودان، تا اوایل ماه ژوئیه، ۱۱ هزار مورد ابتلا به وبا در این کشور ثبت شده بود، اگرچه هیچ موردی در دارفور شمالی نبود.
در جنگ داخلی بزرگ دارفور در سال ۲۰۰۳ نیز شیوع بیماری‌های واگیردار از طریق آب شدت گرفت.
به‌گفته آدام روژال، سخنگوی کمیته هماهنگی اردوگاه‌های آوارگان، «بیش از ۱۷۱ اردوگاه از شرایط مشابه اردوگاه زمزم رنج می‌برند».
