مطالب این بخش برگرفته از «تریبون زمانه» هستند. تریبون زمانه، آنچنان که در پیشانی آن آمده است، تریبونی است در اختیار شهروندان. همگان می‌توانند با رعایت اصول دموکراتیک درج شده در آیین‌نامه تریبون آثار خود را در آن انتشار دهند. زمانه مسئولیتی در قبال محتوای این مطلب ندارد.
ما فمینیست‌ها و مدافعان حقوق بشر ایرانی، امضاکنندگان این بیانیه، همبستگی استوار خود را با مردم فلسطین اعلام کنیم. ما این همبستگی را نه‌تنها به دلیل خشونت غیرقابل‌توصیفی که فلسطینی‌ها در هفت ماه گذشته متحمل شده‌اند، بلکه به خاطر چندین دهه اشغالی که کرامت و اساسی‌ترین حقوق انسانی آن‌ها را سلب کرده است، ابراز می‌کنیم.
تهاجم وحشیانه نظامی کنونی در غزه بیش از ۳۴هزار و ۵۰۰ کشته بر جای گذاشته است که طبق آمار یونیسف، بیش از ۱۳هزار نفرشان کودک هستند. برآورد می‌شود که هزاران فلسطینی دیگر کشته شده، اما در شمار نیامده باشند؛ چراکه اجساد آن‌ها زیر آوار مانده است. بیش از ۷۵هزار فلسطینی مجروح و بسیاری از آن‌ها دچار قطع عضو و معلولیت‌های دائمی شده‌اند. گستره، مقیاس و سرعت عملیات نظامی اسرائیل در غزه، از زمان جنگ جهانی دوم، شدیدترین حمله نظامی در تمام جهان را رقم زده است که در نتیجه آن، بیش از ۸۰ درصد از جمعیت غزه آواره شده‌اند. در شمال غزه، بیش از ۷۰ درصد خانه‌ها به طور کامل ویران شده‌اند. این ویرانی شامل مدارس، بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها، دانشگاه‌ها، عبادتگاه‌ها، کتابخانه‌ها و میراث تاریخی نیز می‌شود.
ارتش اسرائیل در حمله نظامی خود، پزشکان و سایر کارکنان بخش بهداشت و درمان، کارکنان سازمان‌های بشردوستانه، اساتید دانشگاه و روزنامه‌نگاران را هدف قرار داده است. در واقع تعداد روزنامه‌نگاران کشته‌شده در غزه، بیشر از روزنامه‌نگاران کشته‌شده در هر جنگ و مناقشه دیگری است. نسل‌های تعداد بسیاری از اهالی غزه برای همیشه نابود شده چون تمامی اعضای خانواده و فامیل کشته شده‌اند. تخریب امکانات پزشکی و کمبود تجهیزات پزشکی و دارو، مردم غزه را در یک بحران جدی بهداشتی قرار داده است. پزشکان در وضعیت غیرقابل‌تصوری قرار گرفته‌اند که ناگزیر هستند بدون بیهوشی کودکان را عمل جراحی و قطع عضو کنند. محدودیت‌های اسرائیل بر کمک‌های بشردوستانه به غزه، مردم را در معرض خطر گرسنگی قرار داده است. کشف اخیر گورهای دسته‌جمعی نزدیک به ۴۰۰ فلسطینی در بیمارستان‌های النصار و الشفا در غزه که در برخی از آن‌ها نشانه‌هایی از شکنجه دیده می‌شود، نمونه دیگری از جنایات جنگی است که اسرائیل مرتکب‌شده است.
ما با ابراز نگرانی عمیق یادآور می‌شویم که مطابق برآوردها، در حال حاضر حدود ۱.۴ میلیون فلسطینی به‌اجبار به رفح آواره شده‌اند و حال که ارتش اسرائیل طبق تهدیداتش تهاجم زمینی خود را آغاز کرده، این جمعیت در معرض کشتار جمعی قرار گرفته‌اند.
از سال ۲۰۰۷ که اسرائیل نوار غزه را محاصره کرده است، فلسطینی‌های ساکن غزه حملات نظامی متعددی را تجربه کرده‌اند، و همین موضوع فاجعه غزه را تشدید می‌کند. به‌علاوه، اسرائیل از سال ۱۹۹۳ سیاست منزوی کردن نوار غزه و ممانعت از توسعه اقتصادی آن را دنبال کرده است. این اقدامات مدت‌ها پیش از حمله کنونی، اقتصاد غزه را ویران و جمعیت ساکن آن را شدیدا وابسته به کمک‌های بین‌المللی کرده بود.
ما همچنین نگرانی خود را از افزایش خشونت‌ها در کرانه باختری ابراز می‌کنیم. گروه‌های شهرک‌نشین اسرائیلی به فلسطینی‌های کرانه باختری حمله و اموال آن‌ها را تخریب می‌کنند، و ارتش سرائیل با یورش‌های مکرر دست‌کم ۸هزار فلسطینی را از پاییز سال گذشته تا کنون دستگیر کرده است. خشونت شدت‌یافته کنونی برای کنترل اشغال نظامی وحشیانه‌ای است که اساسی‌ترین حقوق بشری فلسطینیان را هرروزه از آن‌ها سلب می‌کند.
ما به عنوان مدافعان و کنشگران حقوق بشر مایوس و ناامید شده‌ایم که قوانین بین‌المللی بشردوستانه و حقوق بشری این‌چنین بی‌اهمیت انگاشته می‌شود و اسرائیل با وقاحت در حال نقض این قوانین است. در اوایل تهاجم نظامی کنونی، تعدادی از اندیشمندان حقوقی با صدور بیانیه‌ای نسبت به احتمال وقوع نسل‌کشی در غزه هشدار دادند. از آن زمان، دیوان بین‌المللی دادگستری با صدور حکم موقت، به دولت اسرائیل دستور داد تا تمامی اقدامات در حیطه اختیارات خود را برای جلوگیری از نسل‌کشی به کار گیرد. حتی یک دادگاه فدرال در ایالات متحده به این نتیجه رسیده است که امکان تشکیل یک پرونده قابل‌قبول برای نسل‌کشی در غزه وجود دارد. با وجود این، و برغم تلاش‌های متعدد مجمع عمومی سازمان ملل متحد و شورای امنیت سازمان ملل متحد در جهت تصویب قطعنامه‌هایی برای آتش‌بس، خشونت اسرائیل همچنان به قوت خود باقی است.
در حال حاضر، در محیط‌های دانشگاهی سراسر جهان، دانشجویان برای محکوم کردن این جنایات به پا می‌خیزند و خواهان آتش‌بس و عدالت برای فلسطینیان هستند. ما شدیدا نگران سرکوب خشونت‌آمیز این جنبش‌ها هستیم، مخصوصا در ایالات متحده که اغلب بسیاری از کشورهای دیگر را به دلیل سرکوب خشونت‌آمیز آزادی بیان و تجمعات مورد انتقاد قرار می‌دهد.
ماهم مانند کنش‌گرانی که در کشورهای ناقض حقوق بشر فعالیت می‌کنند، برای پاسخ‌گویی حکومت به نقض حقوق بشر و جبران بی‌عدالتی‌های تحمیل‌شده به سازوکارهای بین‌المللی متوسل شده‌ایم. اکنون نگرانیم که در نتیجه استاندارهای دوگانه در مورد اسرائیل، این سازوکارها و نهادها تضعیف شده و به صورت جبران‌ناپذیری بی‌اعتبار و نا کارآمد شوند. مشاهده حمایت نظامی، مالی و سیاسی از اسرائیل، حتی برغم شواهد بسیار واضح از جنایات جنگی بی‌شمار دولت اسرائیل، آن هم توسط همان کشورهایی که مدعی حمایت از حقوق بشر هستند، شدیدا آزاردهنده است.
ما بیم آن داریم که ناتوانی و تمایل نداشتن جامعه بین‌الملل برای پایان دادن به خشونت در این مقیاس بی‌سابقه، باعث عادی‌سازی جنایات فجیع علیه بشریت در همه مناقشات و جنگ‌های بعدی شود. ما همچنین به عنوان کنشگران حقوق بشر، نگران گسترش و عواقب این جنگ در منطقه و بر وضعیت حقوق بشر هستیم.
از این رو از جامعه بین‌الملل، و به‌ویژه از کشورهایی که در حال حاضر از دولت اسرائیل حمایت می‌کنند، می‌خواهیم که برای آتش‌بس فوری در غزه و ارائه بدون مانع کمک‌های بشردوستانه به فلسطینی‌ها تلاش کنند. ما از حامیان اسرائیل و به‌ویژه ایالات متحده، بریتانیا و آلمان می‌خواهیم که به کمک‌های نظامی خود به این کشور پایان دهند و برای ورود بازرسان مستقل سازمان ملل به غزه فشار بیاورند تا این بازرسان بتوانند اتهامات جنایات جنگی و نسل‌کشی را بررسی کنند.
صلح بدون عدالت نمی‌تواند وجود داشته باشد، پس از جامعه بین‌الملل می‌خواهیم که در راستای پایان دادن به اشغال‌گری و ایجاد صلح عادلانه برای فلسطینی‌ها مطابق با استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر تلاش کند.
Ad placeholder
