14
آنتونیو گرامشی، از 1926 تا آخرین روزهای زندگی‌اش در 1937، صدها نامه به اعضای خانواده و دوستانش نوشت که امروز، 428 نامه از میان آن‌ها باقی‌مانده و قابل استنادند. او که یازده سال از عمرش را پیوسته در زندان‌های رژیم فاشیستی موسولینی گذراند، با وجود بیماری‌های عدیده‌ی جسمی و محدودیت‌ها و فشارهای تمام‌نشدنی فاشیست‌ها، بی‌وقفه نوشت و ترجمه کرد و فقط در سال‌های زندانش، به قدر عمر میلیون‌ها نفر، نوشته‌هایی درجه یک برای بشریت به‌جا گذاشت. گرامشی، با وجود محدودیت‌هایی که حکومت برای او در نظر گرفته بود و در اکثر سال‌ها اجازه‌ی نوشتن بیش از دو نامه در ماه را نداشت، سنت نامه‌نگاری را هیچ‌گاه ترک نگفت و همین مهم موجب شد مجموعه‌ی شگرف «نامه‌های زندان»، سال‌ها پس‌از مرگ او به کمک اعضای خانواده و دوستانش تدوین و منتشر شود.
دانلود کتاب در فرمت پی دی اف:
