نازیلا معروفیان
خالد (کوشان) پیرزاده، قهرمان پرورش اندام که حالا دیگر توان راه رفتن را هم ندارد. او که روزگاری مقام سوم مسابقه‌های جهانی بدن‌سازی را کسب کرده بود حالا و به‌گفته همسرش زندگی نباتی دارد. آقای پیرزاده ابتدا پنجم خرداد ۱۳۹۸ حین شعارنویسی توسط ماموران امنیتی با ضرب و شتم بازداشت می‌شود. او توسط محمد مقیسه، قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به اتهام «اجتماع و تبانی بر علیه امنیت ملی» به ۵ سال حبس و به اتهام «توهین به رهبری» به ۲ سال حبس و در مجموع به ۷ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در خرداد ۹۹ توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران تایید شد. در دی ۱۴۰۲ خبر آمد که بار دیگر پیرزاده توسط دادگاه انقلاب تهران به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» به «پنج سال حبس» و بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» به «هشت ماه زندان» محکوم شده است.
آقای پیرزاده برای دو سال ممنوع‌الملاقات و مرخصی بود و به همین دلیل در سال ۱۴۰۰ دست به اعتصاب غذا زد. او پس از دو هفته اعتصاب غذا که با دوختن لب‌هایش همراه بود، با وعده «آزادی مشروط» به مرخصی درمانی آمد، اما این وعده تنها برای پایان دادن او به اعتصاب غذایش بود؛ چرا که او در اواسط دوره درمانش در ۱۶ تیرماه ابتدا به زندان فشافویه و چند روز بعد در ۲۳ تیرماه به زندان شیبان اهواز تبعید شد.
خالد پیرزاده پیشتر طی گفت‌وگویی با «کیهان لندن» در خصوص شکنجه شدنش توسط ماموران امنیتی گفته است:
دو بار طناب دار گردنم انداختند. حکم وحشت اعدام! در بازجویی‌های روزهای اول چون ورزشکار بودم، بدن قوی و روی فرم و ۱۲۷ کیلو وزن داشتم و دور بازوی من ۵۳ سانتیمتر بود. اینها از حرصی که داشتند به من رحم نکردند و مرا تا حد مرگ شکنجه می‌کردند. دست‌های مرا می‌گذاشتند لای در فلزی اتاق بازجویی و در را بهم می‌کوبیدند! در دوران بازجویی دو نفر از بغل سوار زانوی من شدند؛ زیر زانوم خالی بود. زانوم شکست و از جایش در آمد! رباط صلیبی و ای‌سی‌ای و پی‌سی‌ال پایم پاره شد و اینقدر وضعیت حادی پیش آمد که در بیمارستان آرمان تحت عمل جراحی قرار گرفتم. الان یکسال از عمل جراحی‌ام گذشته اما هنوز خوب نشده‌ام و هنوز که هنوزه مجبورم با عصا راه بروم.
شرایط برای آقای پیرزاده تا آن اندازه سخت و طاقت‌فرسا بود که دی‌ماه ۱۴۰۰ در اعتراض به شرایط خود پلک چشم سمت راستش را دوخت.
این قهرمان سابق بدن‌سازی در نهایت بهمن ۱۴۰۱ درحالی‌که توانایی سر پا ایستادن را هم نداشت و بر روی ولیچر از زندان آزاد شد اما باردیگر چند ماه بعد در شهریور ۱۴۰۲ در فرودگاه اهواز بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
Ad placeholder
به‌تازگی یک منبع آگاه به خبرنگار رادیو زمانه اطلاع داده است که «شرایط آقای پیرزاده به‌شدت نگران‌کننده است.»
این منبع در این‌باره می‌گوید:
برای خالد پیرزاده در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ایمان افشاری، یک پرونده دیگر با اتهام‌های «تحصیل مال نامشروع» و «نشر اکاذیب» که احتمالا مربوط به مصاحبه او با کیهان لندن است، که اتفاقا چندین بار از آن تبرئه شده بود، دوباره به جریان افتاده است.
او در ادامه به خبرنگار زمانه می‌گوید:
پیرزاده توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر به دلیل نبود ادله کافی از این اتهام‌ها تبرئه شد اما قسمت عجیب ماجرا اینجاست که دوباره شعبه ۲۶ اعلام کرده است که باید بار دیگر این پرونده را مورد بررسی قرار دهد که از همین رویه پیداست که وزارت اطلاعات در حال پرونده‌سازی جدید برای او است.
این منبع مطلع درباره وضعیت جسمانی خالد پیرزاده هم به رادیو زمانه می‌گوید:
پیرزاده همچنان توانایی راه رفتن را ندارد. او طی چند ماه اخیر چندین بار تشنج کرده اما با این حال هیچ رسیدگی صورت نگرفته است. او پیشتر نیز در ۲۳ آبان ۱۴۰۲، به دلیل «تشنج»، «گرفتگی ماهیچه‌های قلب» و «درد در قفسه سینه» به صورت اورژانسی به بیمارستان لقمان حکیم تهران، اعزام و «در بخش قلب این مرکز درمانی» بستری شد اما دوباره او را به زندان اوین بازگرداندند و با مرخصی وی هم موافقت نکردند.
فروردین ۱۴۰۱ زینب زبیدی، همسر خالد پیرزاده در ویدیویی گفته بود که «او نمی‌تواند راه برود و با سِرُم زنده مانده است.»
پیرزاده تا به امروز به دلایل متعددی از جمله فشار بر خانواده‌اش دست به اعتصاب غذا زده است. او در زمستان ۱۴۰۲ در اعتراض به «فشارهای وارد آمده همچون بستن حساب بانکی همسرش» در زندان اوین اعتصاب غذا کرده بود که البته کارساز واقع نشد و این فشارها بر او و خانواده‌اش تا به اکنون و همچنان ادامه دارد.
منبع آگاه نزدیک به خانواده پیرزاده با تایید تهدید خانواده پیرزاده از سوی ماموران امنیتی به زمانه می‌گوید:
ماموران امنیتی بارها خانواده پیرزاده را تهدید می‌کنند که اگر حرفی بزنند بیشتر کوشان(خالد) را تحت فشار قرار داده و یا اعضای خانواده‌اش را بازداشت خواهند کرد. آن‌ها بارها با بستن حساب بانکی و تهدید به تجاوز، خانواده پیرزاده را مورد آزار و اذیت قرار داده‌اند.
پیشتر نیز خالد پیرزاده اذعان کرده بود که در اتاق بازجویی، ماموران امنیتی او، همسر و دخترش را تهدید به تجاوز کرده‌اند.
پیرزاده در شهریور ۱۴۰۰ از زندان شیبان اهواز در پیامی صوتی خطاب به محسنی‌اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه با انتقاد از زیر فشار قرار گرفتن خانواده‌اش در بیرون از زندان گفته بود که ماموران امنیتی به خانه او رفته و حکم تخلیه خانه را به همسر و دخترش داده‌اند. حضور مأموران با حکم تخلیه منزل بدون هیچ اطلاع قبلی صورت گرفته و مأموران با ضرب‌وشتم و ارعاب همسر و فرزندش را با مهلت ۷۲ ساعته از خانه بیرون کردند.
او در این تماس صوتی گفته بود که «در کجای قوانین نظام جمهوری اسلامی آمده است که ضابطین نظامی و امنیتی حق تعرض، هتاکی، ضرب و جرح یک بانوی بی‌سرپرست را در خانه خودش و جلوی چشم فرزندش را دارند؟ به کدامین گناه همسر و فرزندم مورد تعرض و ضرب و جرح قاسیان زمانه قرار گرفتند؟ در کدام دین یا آیین، و در کجای دنیا این رفتار شرم‌آور و غیرانسانی مورد تأیید می‌باشد؟ کرامت انسانی که از آن دم می‌زنید اینست؟!»
