طبق گزارش نهادهای حقوق بشری، فشار و سرکوب زندانیان سیاسی به اشکال مختلف و بیگاری گرفتن از آنها برای سودجویی مقامات زندان به اوج خود رسیده است.
این سرکوب و فشارها از طریق قطع تماس‌های تلفنی و ایجاد سانسور، شنود، و پرونده سازی بر علیه زندانیان سیاسی برای خاموش کردن صدای آنان بیش از پیش افزایش یافته است. همچنین در خبری دیگر، زندانبان‌ها در بند زنان زندان زاهدان، زندانیان زن را به سوزن‌دوزی لباس‌های سفارشی که رئیس زندان آنها را قبول می‌کند، می‌فرستند. زنان زندانی که تعدادشان حدودا به ۱۰۰ نفر می‌رسد، از ساعت ۵ صبح تا ۹ شب برای بیگاری برده می شوند و بایستی خیاطی و میناکاری کرده یا برای زندانبان‌ها ترشی درست کنند. مردان زندانی را هم برای نصب سیم خاردار، تخلیه بار یا رفتگری در سطح شهر می‌برند.رئیس زندان زاهدان، به جای اینکه کارگر استخدام کند، زندانیان را بعنوان نیروی کار ارزان، برای این کارها به بیگاری می‌گیرد.
