حسن رحمان پناه
امروز سەشنبه ١١شهریور، سالروز تاسیس حزب کمونیست ایران است . ٤٢ سال قبل در روز ١١ شهریور ١٣٦٢ در کنگره مۆسس که با حضور جمع کثیری از کمونیست های برجسته ایران و کردستان و بعد از ٢ سال فعالیت آگاهانه و فشرده نظری ، سیاسی و تشکیلاتی برگزار گردید، حزب کمونیست ایران در کردستان انقلابی و تحت حمایت و حفاظت نیروی پیشمرگ “کومەلە” اعلام موجودیت نمود. اعلام موجودیت علنی حزب کمونیست ایران در شرایط خفقان و استبداد شدید سیاسی ، نظامی و امنیتی فاشیسم اسلامی حاکم بر ایران ، چیزی جز اعلام آمادگی کمونیست ها و مبارزین راه رهایی طبقه کارگر برای مبارزه پیگیر و همه جانبه علیه استبداد مذهبی نظام سرمایه داری ایران و سازماندهی طبقه کارگر برای انقلاب اجتماعی و کارگری نبود.
امروز و بعد از ٤٢ سال زحمت و فداکاری ، علارغم فراز و فرودهای فراوان و بە رسمیت شناختن نقاط قوت و ضعف فعالیت این حزب ، بویژە جهت درس آموزی در خدمت پیشبرد هرچە بهتر و بیشتر مبارزە سیاسی و طبقاتی در راە نیل بە اهداف این تشکیلات و انقلاب کارگری و سوسیالیستی در متن بحرانهای مرگ باری کە سرتا پای جمهوری فاشیسم اسلامی را فراگرفتە است ، لازم است بە جد ، بر ضرورت ، ادامە کای ، انسجام و همگرایی جریانات کارگری و سوسیالیستی تاکید نمود کە حزب کمونیست ایران یکی از آنها است.
در طول ٤٢ سال گذشتە تا کنون، صدها زن و مرد مبارز و کمونیست از جملە رفقای بنیانگذاری حزب امثال ، دکتر جعفر شفیعی ، خسرو رشیدیان، صدیق کمانگر ، غلام کشاورز و …..، و نسلی از کمونیست های ایران در راه آرمان های آن و انقلاب کارگری جانباخته و بی شائبه فداکاری نموده اند .
ضمن گرامیداشت تلاش ، فداکاری و فعالیت تمامی مبارزان صفوف این حزب ، بار دیگر بر ادامه فعالیت و استحکام سیاسی، تشکیلاتی ، برنامه و خط مشی مارکسیستی حزب و تبدیل آن به حزب کارگران و مبارزین راه رهایی این طبقه، در متن انقلاب “زن ، زندگی ، آزادی”، تاکید میکنیم و سالگرد تاسیس حزب را به همه کارگران و خانواده عزیز جانباختگان صفوف آن شادباش می گوئیم.
در پایان بر این سخن ارزشمند و داهیانە رفیق جانباختە صدیق کمانگر از بنیانگذاران و رهبران اصلی کومەلە و حزب کمونیست ، در مراسم سالگرد تاسیس حزب در مقر مرکزی کومەلە در “سوران” در نزدیکی شهر رانیە در کردستان عراق ، دو روز قبل از ترورش توسط یک تروریست مزدور جمهوری اسلامی تاکید میکنم کە گفت ” کارگران ، این حزب ، حزب شما است ، آنرا فتح کنید “. اگر این اتفاق نیفتد ،حزب کمونیست نیز سرنوشتی بهتر از احزاب چپ و حاشیە نشین خارج کشور نخواهد داشت . البتە این سخن تنها شامل حزب کمونیست ایران نیست ، بلکە در مورد همە احزاب و سازمانهای چپ و کمونیست انقلابی صدق میکند . اگر این جریانات فقط در حال ستایش احزاب خود ، صیقل دادن تئوری و توجیە انشعابات باشند ، ضعف و کمبودها را نبینند و بویژە با موضوع کار خود کە طبقە کارگر و محرومان جامعە است عجین نشوند، در بحران و رویدادهای بزرگ اجتماعی بە حاشیە راندە شدە و از پرتگاە سقوط خواهند کرد.
١١ شهریور ١٤٠٤
