بخش جامعه و حقوق
احمد احمدی‌صدر، مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران از طرح شهرداری برای اخراج کودکان کار افغانستانی خبر داد.
احمدی‌صدر ضمن اشاره به پایان طرح ۱۵ روزه‌ی موسوم به «ساماندهی آسیب‌های اجتماعی» گفت که فقط در پنج روز آغازین این طرح از سوی معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری و شهرداری‌های ۲۲ منطقه و ۱۲۴ ناحیه‌ی تهران، گشت‌های شهرداری حدود دو هزار نفر را بازداشت و به اقامتگاه‌های خاص منتقل کردند.
«ساماندهی» واژه‌ی رسمی‌ای است که مقام‌های جمهوری اسلامی برای برخورد پلیسی با آسیب‌دیدگان اجتماعی طبقات محروم استفاده می‌کنند.
هدف طرح مذکور جمع‌آوری ضربتی افراد مبتلا به اعتیاد ـ که در ادبیات رسمی جمهوری اسلامی به آنان «معتادان متجاهر» گفته می‌شود ـ به همراه کودکان کار، زباله‌گردان و متکدیان بوده است.
احمدی‌صدر گفت که این افراد پس از انتقال به ساختمان فوریت‌های اجتماعی شهر تهران، «غربالگری» و «بر اساس نوع آسیب تفکیک می‌شوند».
Ad placeholder
این مقام شهرداری تهران در ادامه افزود که کودکان کار «ساماندهی‌شده» به دو گروه «دارای خانواده ایرانی» و «اتباع» دسته‌بندی می‌شوند: «آن‌هایی که دارای خانواده هستند تحویل پدر یا مادر شده و از آن‌ها تعهد گرفته می‌شود که در صورت فعالیت مجدد در خیابان‌ها به طور قانونی با آن‌ها برخورد خواهد شد.»
او در مورد کودکان کار «اتباع» که عمدتاً افغانستانی هستند، افزود که «قرارگاه اجتماعی تمامی تسهیلات را به منظور رد مرز شدن برایشان فراهم کرده و سپس آن‌ها را به اداره مربوطه جهت انجام اقدامات لازم برای رد مرز قرار می‌دهد.»
«قرارگاه اجتماعی» – که نام آن یادآور قرارگاه‌های نظامی سپاه پاسداران است – نهادی است که شهرداری تهران در دوره‌ی علیرضا زاکانی، برای مقابله با آنچه مقام‌های جمهوری اسلامی به آن «آسیب‌های اجتماعی» می‌گویند تشکیل شده‌اند.
رئيس سازمان ملی مهاجرت، نهاد حکومتی که به صورت ویژه با هدف محدود کردن اقامت مهاجران در ایران تأسیس شده است، ۲۵ اسفند ۱۴۰۲ گفته بود که برنامه بلندمدت دولت «جمع‌آوری کودکان کار اتباع غیرمجاز و بازگرداندن آن‌ها به کشورشان است.»
موج جدید نفرت‌پراکنی علیه افغانستانی‌های ساکن ایران در مهرماه امسال با گزارش‌هایی در روزنامه‌های «شرق»، «هم‌میهن» و «جمهوری اسلامی» درباره افزایش «نگران‌کننده‌ی» تعداد مهاجران افغانستانی همزمان شد. چند ماه پیش از آن روزنامه جمهوری اسلامی ادعا کرده بود که جمعیت افغان‌ها در ایران به مرز هشت میلیون نفر رسیده است.
این ادعاها در حالی مطرح می‌شد که بنا بر گزارش‌ها حداقل ۲۰۰ هزار مهاجر افغانستانی فقط در تابستان از ایران اخراج شدند. طبق آمار کمیساریای پناهندگان در سال ۲۰۲۱، یعنی همان سالی که طالبان دوباره بر افغانستان سلطه یافت، ۵۰۰ هزار افغانستانی به ایران وارد شده‌اند و شمار افغانستانی‌ها به پنج میلیون نفر هم نمی‌رسد.
