پیام حزب کمونیست ایران به مناسبت۱۶ آذر روز دانشجو
یکشنبه ۱۶آذر روز دانشجو است. ۷۲ سال از آن روزی که نیروهای گارد شاهنشاهی به دانشگاه تهران ریختند تا تظاهرات مسالمت آمیز دانشجویان را بر علیه کودتای محمدرضا شاه و سازمانهای جاسوسی غربی سرکوب کنند، می گذرد. تهاجم مسلحانه مزدوران تا دندان مسلح رژیم شاه در مقابل دانشجویان مبارزی که تنها سلاحشان مشتهای گره کرده و گلوهای پر از فریاد آزادی بود، در دانشکده فنی دانشگاه تهران به جانباختن سه دانشجو به نامهای مصطفی بزرگنیا، احمد قندچی و شریعت رضوی منجر گردید. از آن روز تا کنون ۱۶ آذر به نماد جنبش دانشجوئی ایران تبذیل شده است.
در سالهای ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲، دانشگاه به یکی از اصلیترین سنگرهای مبارزه علیه سلطنت ضد مردمی پهلوی و کودتای ۲۸ مرداد تبدیل شد. در دهههای ۴۰ و ۵۰، جنبش دانشجویی بستر اصلی شکلگیری جریانات رادیکال چپ و هوادار سوسیالیسم بود؛ بسیاری از رهبران احزاب و سازمانهای مبارز و کمونیست از دل دانشگاه برخاستند. مقاومترین و تسلیمناپذیرترین زندانیان سیاسی در هر دو رژیم پهلوی و جمهوری اسلامی، در صف مقدم، دانشجویان و روشنفکران انقلابی بودهاند. پس از قیام ۵۷، رژیم تازهبرسرکارآمده اسلامی، همانند رژیم شاه، ضربه به انقلاب را از دانشگاه آغاز کرد. تهاجم اوباش «حزباللهی» به دانشگاهها، اخراج هزاران دانشجو و صدها استاد مبارز، بستهشدن دانشگاهها به بهانه «انقلاب فرهنگی» و طرح ارتجاعی «وحدت حوزه ودانشگاه»، سرکوب و «پاکسازی»، هیچکدام نتوانست این سنگر همیشه زنده شور و مبارزه را برای همیشه تسخیر کند.
در خیزش دیماه ۹۶ و آبان ۹۸، دانشجویان در کنار کارگران، بیکاران، حاشیهنشینان و جوانان فقیر به خیابان آمدند، علیه کلیت نظام سرمایهداری اسلامی و تمام جناحهای حاکم شعار دادند، و یکی از رادیکالترین شعارهای این دوره را فریاد زدند: «اصلاحطلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا». این شعار، اعلام پایان توهم به هر دو بال حاکمیت و تأکید بر ضرورت تغییر رادیکال و انقلابی بود؛ تغییری که نه از راه صندوقهای مهندسیشده، که از دل مبارزات تودهای و سازمانیافته میگذرد.
با خیزش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» فصل تازهای در تاریخ مبارزات مردم ایران گشوده است؛ خیزشی که مناسبات مردسالار، استثمارگر، ارتجاعی و سرکوبگر حاکم را به چالش تمامقد کشیده. و سرانجام حجاب اجباری ، این نماد بردگی و تحقیر زنان را به زباله دانی تاریخ افکند. در این خیزش انقلابی جنبش دانشجویی یکی از ستونهای اصلی تداوم مبارزه بود.دانشگاهها به میدان اعتصاب، تظاهرات و اعتراض علیه حجاب اجباری، سرکوب، فقر، تبعیض و آپارتاید جنسی تبدیل شدند؛ دانشجویان دوشادوش زنان، کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشآموزان و مردم مبارز در سراسر ایران در صف مقدم این انقلاب قرار گرفتند.
امروز جنبش دانشجوئی بیشتر از هر زمانی، برای تغییر رادیکال شرایط موجود و سرنگونی انقلابی استبداد مذهبی حاکم بر ایران نیازمند ورود نیرومند جنبش کارگری به عرصه فعال در انقلاب می باشد. این دو جنبش، در همسویی با هم، با کوشش جهت سازماندهی ، با داشتن رهبری و سیاست طبقاتی ، با خط مشی و استراتژی رادیکال و انقلابی ، قادرند دیگر جنبش های اصیل مبارزاتی و اجتماعی را متشکل و متحد نمایند و راه را برای سرنگومی سریعتر جمهوری اسلامی رفتن به سوی برپایی جامعه ای سوسیالیستی هموار نمایند.
رژیم جمهوری اسلامی با ، نظامیکردن و امنیتیکردن دانشگاهها تلاش دارد دانشگاه را از نقش تاریخیاش جدا کند. اما واقعیت این است که هر جا کارگر و زحمتکش و زن مبارز و جوان معترض هست، میدان واقعی دانشگاه است. وظیفه تاریخی امروز جنبش دانشجویی، همان است که دانشجویان مبارز در دهههای بر دوش کشیدند. پیوند آگاهانه و سازمانیافته با جنبش کارگری، زنان، ملیتهای تحت ستم، معلمان، دانشآموزان و حاشیهنشینان . ضمن گرامیداشت یاد و خاطرە دانشجویان جانباختە در ١۶آذر ١٣٣٢، به رزمندگی و فداکاری تمام فعالین و مبارزین انقلابی و کمونیست جنبش دانشجویی ایران درود می فرستیم و زحمات و جانبازیهای آنان را ارج گذاشتە و گرامی می داریم.
دانشجویان مبارز و انقلابی!
جنبش دانشجویی امروز تنها وقتی میتواند به رسالت تاریخی خود وفادار بماند که همزمان به دو سطح از مبارزه پایبند باشد: اول، اهداف عمومی و اجتماعی در کنار طبقهی کارگر، زنان، محرومان و ستمدیدگان؛ و دوم ،پیگیری مطالبات صنفی و دانشگاهی خود. در زمینه نخست، دانشگاه و دانشجو نمیتواند نسبت به جامعهی پیرامون خود بی تفاوت باشد. دانشجو در متن جامعهای ایستاده که در آن اکثریت مردم با فقر، بیکاری، ناامنی، تبعیض جنسیتی، ملی و طبقاتی روبهرویند؛ سرمایهداری رانتی، نظامی و مذهبی، حاصل کار و زندگی میلیونها کارگر و زحمتکش را غارت میکند؛ هر صدای اعتراض سازمانیافته با سرکوب، زندان و کشتار پاسخ میگیرد. در زمینه دوم، مبارزه با سیاست خصوصیسازی دانشگاه و کالایی شدن دانش، پایان دادن به فضای پلیسی در دانشگاهها. هر جوان، صرفنظر از جنسیت، قومیت، مذهب یا طبقه اجتماعی، باید حق دسترسی به آموزش عالی را داشته باشد.. پژوهش و دانش باید برای حل مسائل اجتماعی، نه برای انباشت سرمایه به کار رود . پیوند میان هدفهای عمومی و اجتماعی (سرنگونی استبداد، مبارزه با سرمایهداری، برابری جنسیتی و ملی، آزادیهای دموکراتیک) و خواستههای صنفی و دانشگاهی هستهی اصلی یک جنبش دانشجویی رادیکال، سوسیالیست و آزادیخواه را تشکیل میدهد.
فرارسیدن۱۶ آذر، روز دانشجو را به همه دانشجویان مبارز، آزادیخواه و برابریطلب شادباش میگوییم؛ و اطمینان داریم که جنبش دانشجویی، تا به ثمر رسیدن انقلاب رهاییبخش مردم ایران، همچنان پیشرو و پیشتاز باقی خواهد ماند.
کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران
۱۴ آذر ۱۴۰۴
.
