امروز ۱۱ شهریور چهل و یکمین سال تاسیس حزب کمونیست ایران است. در سالگرد چنین روزی یاد و خاطره فداکاری های همرزمانی را که در صفوف این حزب، در زندان ها و زیر وحشیانه ترین شکنجه ها یا بر چوبه دار و در برابر جوخه آتش دژخیمان جمهوری اسلامی و یا در سنگرهای مقاومت انقلابی در کردستان، در صفوف نیروی پیشمرگ کومه له، در نبرد رو در رو با دشمن، جان و زندگی و هستی شان را در راه رهائی انسان استثمار شده و ستمدیده فدا نمودند،گرامی می داریم و به خانواده های مقاوم و سربلندشان درود میفرستیم. در این روز همچنین به پایداری و استقامت فعالین کارگری و کمونیستهای در بند و همه زندانیان سیاسی که برای دفاع از باورها، برنامه و آرمانشان، رودروی رژیم سرکوبگر حاکم قرار گرفته و به اسارت گرفته شده اند، درود می فرستیم و از مبارزه و مقاومتشان قدردانی می کنیم. به امید اینکه خروش مبارزه مردم محروم استثمار شده و ستمدیده جامعه درهای زندانها را بشکند، رژیم سرمایه داری اسلامی را از قدرت به زیر بکشد و همه آزادگان در بند، با لبخند شادی و پیروزی بر لب به آغوش عزیزانشان برگردند.
تاسیس حزب کمونیست ایران، در روز یازدهم شهریور سال ۱۳۶۲ حرکتی بود در مسیری که طبقه کارگر می تواند و باید پیروزمندانه بپیماید تا از طبقه استثمار شونده و محروم این جامعه به طبقه حاکم گذر کند. تا جامعه ایران را از همه مصائبی که اکثریت مردم ستمدیده و استثمار شده با آن دست بگریبان هستند رها سازد.
اکنون که رژیم جمهوری اسلامی دلیل درون تناقضات خود و زیر ضربات مبارزات توده ای و انقلاب «ژینا» دچار مرگبار ترین بحرانهای حیات خود شده است، زمینه مساعدی بوجود آمده است تا حزب کمونیست ایران همگام با جنبشهای پیشرو اجتماعی، در کنار سایر کمونیستها، کارگران آگاه، زنان آزاده، معلمان، بازنشستگان، پرستاران، دادخواهان جسور و همه آزادیخواهان پیگیرانه تر از همیشه به وظایف انقلابی خود عمل کند. سالگرد تاسیس حزب کمونیست ایران در زمانی فرارسیده است که دو هفته بیشتر به دومین سالگرد خیزش انقلابی و رهائی بخش (زن، زندگی، آزادی،) باقی نمانده است. این انقلاب در اعماق این جامعه زنده است و تداو دارد. تداوم آن را در ایجاد تحول فرهنگی عمیق اجتماعی در همه زمینه ها، در وجود جنبش های اعتراضی و مطالباتی نیرومندی که به پهنای همه ایران در جریان است، در مقاومت شجاعانه زنان در به دور انداختن حجاب اجباری و این بار با حمایت گسترده مردان، بوضوح مشاهده می کنیم. انقلاب «ژینا» انسجام درونی رژیم را به هم ریخته است و برای بقا و تغییر سرنوشت محتوم خود هر روز سناریوئی عوض میکند.
این انقلاب در عین اینکه بنا به محتوای شعار اصلی خود، زن، زندگی، آزادی، به قطب چپ این جامعه تعلق دارد و علیرغم گستردگی و تنوع عرصه های مبارزاتی آن هنوز نتوانسته است به صورت بدیل چپ برای کسب قدرت سیاسی در برابر رژیم اسلامی قد علم کند.
اگر ایجاد یک قطب نیرومند چپ در جامعه همیشه یک ضرورت بوده است در شرایط خطیر کنونی این ضرورت ده چندان در مقابل چپ اجتماعی و چپ متشکل قرار دارد. حرکت مسئولانه جهت پاسخ گوئی به این ضرورت سطوح مختلفی دارد که باید دوش به دوش هم به پیش برده شوند:
اول ، تردیدی نیست در اینکه جنبش سوسیالیستی در ایران نیروی فراوان و کاردانی دارد که در دل جنبش های پیشرو اجتماعی بار آمده اند و در این جنبشها ایفای ی کنند . نشانه های امید بخشی هم دیده می شود، پروسه نزدیک شدن جنبشها به هم اگر چه به کندی ولی مشهود است. پیوند دادن فعالانه تر این جنبشها اساسی ترین گامی است که باید برداشته شود. این وظیفه ای است که بر دوش فعالین سوسیالیست در داخل کشور قرار می گیرد . هماهنگی در شعارها، همزمانی در آکسیونها، انتخاب درست و به موقع تاکتیکهای در دسترس وکم تلفات، زمین گیر کردن و کم اثر کردن نیروی سرکوب دشمن، کاردانی در حفظ وحدت معترضین در خدمت هر چه توده گیر کردن حرکتها، خنثی کردن آگاهانه نقشه ها و توطئه های دشمن. تجربه تا کنونی انقلاب ژینا به ما می گوید که رهبران محلی و پیشروان جنبش های جاری تلاش خود را بر این أمور حیاتی متمرکز کنند تا پیوند بین این جنبشها به واقعیت تبدیل شود.
دوم، گام مهم دیگر همگرائی نیروهای چپ کمونیست متشکل است. نقش این نیروها علیرغم تفاوتهائی که با هم دارند را در آینده سیاسی ایران نباید نادیده گرفت. بویژه در خارج کشور که مانع جدی بر سر ٰاه آنها در پشتیبانی آنها از انقلاب ژینا و شعار ها و اهداف آن وجود ندارد، که ضروری است که این پشتیبانی پیگیرانه عملی شود، تجربه نشان داده است که با تغییر توازن قوا به زیان دشمن، فرصت برای ایفای نقش موثر آنها در فضای سیاسی داخل ایران و پیوند با جنبشهای اجتماعی بوجود خواهد آمد. بعلاوه در همین زمینه نباید فراموش کرد که شمار زیادی از فعالین کمونیست منفرد وجود دارند که به هر دلیل فعالیت سازمانی ندارند، از پراکندگی خارج شدن این طیف نیز گام مهم دیگری است. از تجربیات ناموفق گذشته در این زمینه درس بگیریم و بر اساس اصل تنوع نظر، وحدت عمل به پراکندگی این طیف نیز خاتمه داده شود و از همین امروز به نیروی موئثر انقلاب ژینا بدل گردد. و مجموعه این اقدامات در خدمت تاسیس یک بدیل سیاسی توده ای و نیرومند قرار بگیرد.
حزب کمونیست ایران به سهم خود آماده است با درس گیری از فراز و فرودهای گذشته، همه توان خود را در تقویت چنین حرکتی صادقانه به کار بیاندازد و در این راستا منافعی جز مصالح طبقه کارگر و مردم کارگر و زحمتکش و ستمدیده را برسمیت نمی شناسد.
گرامی باد سالگرد تشکیل حزب کمونیست ایران
زنده باد سوسیالیسم
یازدهم شهریور ۱۴۰۳
