همزمان با یورش رژیم علیه زنان آزادپوش و موشک پرانی علیه اسرائیل حملات علیه معلمان مبارز و معترض نیز تشدید شده است. خبرگزاری ها روز اول اردیبهشت خبر دادند که سوما پورمحمدی مدرس زبان کوردی و از اعضای هیئت مدیره سازمان فرهنگی اجتماعی نوژین در شهر سنندج در دو پرونده جداگانه جمعاً به ۱۱ سال حبس و تبعید به کرمانشاه محکوم گردید. پیشتر نیز سیوان ابراهیمی، آموزگار زبان کوردی، عضو هیئت مدیره همین سازمان به اتهام «اخلال در نظم عمومی» به یک سال حبس و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده و دوران حبس خود را در زندان میگذراند.
اول اردیبهشت خبر رسید که دادگاه سنندج مجید کریمی از اعضای هیات مدیره انجمن صنفی معلمان کردستان و مسعود فرهیخته از اعضای هیات مدیره کانون اسلامشهر را به سه ماه حبس تعزیری محکوم کرد که با توجه به نداشتن سابقه کیفری هریک را به هشت میلیون تومان جزای نقدی بدل از حبس تبدیل کرده است. در همین روز محمد صادقی معلم بازنشسته و فعال صنفی معلمان ساکن اراک جهت اجرای یک سال حکم حبس تعزیری راهی زندان این شهر شد. این فرهنگی فعال قبلا نیز روز پنجشنبه ۱۸ اسفند ماه ۱۴۰۱ در جریان تجمع معلمان در اراک بازداشت شده بود .در ۳۱ فروردین خبر رسید که نجات انورحمیدی کارون، معلم اهل آبادان و زندانی سیاسی محبوس در زندان سپیدار اهواز، از رسیدگی پزشکی محروم شده است. این معلم ۶۸ ساله از ناراحتی شدید قلبی رنج می برد و به تشخیص پزشکان باید مورد عمل جراحی قلب قرار گیرد، اما به رغم در خواست های مکرر خانواده اش، مقامات قضایی و زندان رژیم از انتقال وی به بیمارستان خودداری می کنند.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ضمن محکوم کردن پرونده سازیها و احکام تبعیض آمیز بر اساس عقیده و ملیت معلمان زندانی اعلام می دارد تداوم صدور این احکام تنها ریشه در ناتوانی حاکمان برای حل مشکلات کشور دارد.
در طی مدت یاد شده بازنشستگان و معلمین خرید خدماتی اعتراضات و تجمعاتی داشته اند. نیروهای خرید خدماتی روز یکم اردیبهشت ۱۴۰۳ در مقابل وزارت آموزش و پرورش تجمع اعتراضی برگزار کردند آنها در ده سال گذشته کمترین میزان افزایش حقوق را داشته و معیشت آنها بیش از هر زمانی در تنگنا قرار گرفته و بارها تجمعات اعتراضی علیه حقوق پایمال شده شان برگزار کرده اند. خریدخدمتیها وحق التدریسی حقوق نازلی دارند؛ بویژه آنها که در مناطق محروم درس میدهند. حق بیمه آنها که استخدام رسمی نیستند، به طور کامل پرداخت نمیشود. در روز ۲۶ فروردین، همزمان با تشدید تهاجم سازمان یافته رژیم علیه زنان شماری از فرهنگیان در تهران در مقابل سازمان برنامه و بودجه تجمع کردند. آنها خواهان اصلاح قانون رتبه بندی و پرداخت معوقات خود شدند.
اکثر قریب به اتفاق معلمین حق التدریسی یا خرید خدماتی با مشکلات معیشتی روبرو هستند به همین جهت به کارهای دوم و حتی سوم روی می آورند. این معلمان به اضافه بازنشستگان فرهنگی جزء نیروهای مبارز کشور محسوب شده و نسبتا به خوبی سازمان پیدا کرده اند. آنها چندین سال است که در صف مقدم مبارزه برای بهبود حقوق و دستمزدها و کسب منزلت و داشتن اوقات فراعت جهت خود آماده کردن برای تدریس بوده اند. آنها همزمان مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، اعتراض علیه کالائی کردن آموزش، جدائی دین از آموزش، افشاگری علیه سوءمدیریت، تبعیض و فساد و تلاش برای تامین آموزش رایگانِ واقعی برای همه اقشار جامعه را ادامه داده اند. معلمین مبارز به محروم ماندن از تحصیلِ فرزندان کارگران و مردم زحمتکش اعتراض کرده اند. اینگونه مبارزات سبب شده تا اداره اطلاعات و قوه قضائی سرسپرده و فاسد علیه معلمین مبارز به دسیسه چینی و پرونده سازی متوسل شده و معلمان رزمنده را به زندان فرستاده و با آزار و محرومیت روبرو نمایند. تعداد قابل توجهی از این معلمین در بند مانده و از زندانیان سیاسی مقاوم و مورد احترام جامعه هستند.
