گروه صلح و جامعه دموکراتیک: «اسلحه‌های‌مان را با اراده آزاد از بین می‌بریم»!
بهرام رحمانی
bahram.rehmani@gmail.com
در هفته‌های اخیر، جامعه ترکیه به خصوص مردم کرد و منطقه شاهد تحولاتی در ترکیه در رابطه با روابط دولت ترکیه و عبداله اوجالان، رهبر زندانی حزب کارگران کردستان و این حزب است.
حزب کارگران کردستان(به اختصار(پ‌ک‌ک)، یک حزب سیاسی مسلح با گرایش مارکسیستی در کردستان ترکیه است که در سال ۱۹۷۸ تاسیس شده است. این سازمان سیاسی از سال ۱۹۸۴ برای کسب خودمختاری و تاسیس دولت کردی در منطقه کردستان ترکیه، دست به مبارزه سیاسی و مسلحانه خود علیه حکومت ترکیه زده است.
حزب کارگران کردستان توسط آمریکا، ایران، بریتانیا، کانادا، اتحادیه اروپا و چندین کشور دیگر در فهرست «گروه‌های تروریستی» قرار داده شده است. در سال ۲۰۱۸، دولت آمریکا همچنین برای اطلاعاتی که منجر به دستگیری سه رهبر پ.ک. ک شود مبلغ ۱۲ میلیون دلار جایزه تعیین کرده است.
دهه‌هاست که این حزب در مواضع سیاسی خود تجدید نظر کرده و در گامی جلوتر، جدایی از ترکیه و تاسیس دولت کردی را کنار گذاشته و خواهان همبستگی مردم کرد و ترک و سایر خلق‌های ترکیه در یک جامعه آزاد، دموکراتیک و متحد است.
بنیان‌گذار و رهبر وقت این حزب، عبدالله اوجالان بود که 27 سال است در حومه استانبول در زندان امرالی زندانی است. پس از ربودن و انتقال وی از کنیا به ترکیه، پ.ک.ک توسط مراد کارایلان و یک تیم از فرماندهان قدیمی رهبری می‌شد.
در ۲۷ فوریه ۲۰۲۵، عبدالله اوجالان در یک پیام تاریخی از پشت زندان درخواست کرد که پ.ک.ک کنگره‌ای تشکیل دهد، خود را منحل کند، همه شاخه‌های نظامی سلاح خود را زمین بگذارند و به مبارزات سیاسی روی بیاورند. وی این تصمیم را به‌عنوان «مسئولیت تاریخی» خود پذیرفت.
در ۱ مارس ۲۰۲۵، رهبری پ.ک.ک آتش‌بس اعلام کرد و حمایت از فراخوان اوجالان را تایید نمود. در کنگره در ۱۲–۷ مه ۲۰۲۵، با رای اکثریت، این حزب رسما منحل شد و تاکتیک مبارزه مسلحانه کنار گذاشت و راهبرد خود را به مبارزه سیاسی ـ حقوقی تغییر داد.
امروز جمعه ۱۱ ژوئیه ۲۰۲۵-20 تیر 1404 نیز مرحله نمادین ترک سلاح آغاز شد: حدود ۳۰ مبارز پ.ک.ک در مراسمی در نزدیکی شهر سلیمانیه در اقلیم کردستان عراق، سلاح‌هایشان را در حضور صدها مهمان، از جمله نمایندگان احزاب ترکیه‌ای، وکلا، رسانه‌های ترکیه‌ای و غیره، به خصوص اعضای هیات امرالی «دم پارتی» سلاح‌های مختلف خود را در یک دیگ ریختند و آتش زدند.
در این مراسم، هیاتی متشکل از چیدم کلیچگون اوچار و کَسکین بایندر روسای مشترک حزب مناطق دمکراتیک(د‌ب‌پ)، مَرال دانش بَشتاش و علی کنعان‌اوغلو سخنگویان مشترک کنگره دمکراتیک خلق‌ها(ه‌د‌ک)، تولای حاتم اوغوللاری و تونجر باکرهان روسای مشترک حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها(دم پارتی)، احمد ترک و دیگر اعضای هیات امرالی دم پارتی از جمله مدحت سنجار، به محل برگزاری مراسم بیانیه رسیدند که «گروه صلح و جامعه دمکراتیک» در آنجا بیانیه خواهد داد.
هیات متشکل از روسای مشترک حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها(دم پارتی) تونجَر باکرهان و تولای حاتم‌اوغوللاری و روسای مشترک حزب مناطق دمکراتیک(د‌ب‌پ) چیدَم کِلیچگون اوچار و کَسکین بایندِر، مورد استقبال استاندار دهوک و نمایندگان پارلمان باشور کوردستان قرار گرفت.
هیات مذکور در شهر دهوک بیانیه‌ای داد. ریيس مشترک د‌ب‌پ کسکین بایندر، اعلام کرد: «فراخوانی که دیروز منتشر شد و مراسمی که فردا برگزار می‌شود، وظیفه‌ای بر عهده همه خلق‌های ترکیه قرار می‌دهند. از این به بعد وظیفه تحقق صلح بر عهده مردم ترکیه و کردستان است. ما به موفقیت این امر ایمان داریم. امروز خلق‌های جهان از این روند حمایت می‌کنند. با این مسئولیت، روندی که صد سال است ادامه دارد، مطالبات افراد هفت تا هفتاد ساله با صلح به نتیجه خواهد رسید. به‌عنوان هیات، راهی هَولیر خواهیم شد و شاهد لحظه‌ای تاریخی خواهیم بود.»
دِلشاد شهاب، سخن‌گوی ریاست حکومت اقلیم کردستان نیز اعلام کرد که ریاست حکومت اقلیم کردستان از ابتدای روند صلح از آن حمایت کرده است و افزود: «به همین دلیل بسیار خوشحال هستیم. ما به‌خاطر این صلح از آقای اوجالان تشکر می‌کنیم. خوشحالیم که گام نخست به‌سوی صلح در اقلیم کردستان برداشته می‌شود. هر آن‌چه که برای صلح لازم باشد، ما آماده‌ایم. صلح برای انسان‌ها ضروری است. مراسم فردا تاریخی است، امیدواریم که موفقیت‌آمیز باشد.» پس از سخنرانی‌ها، هیات عازم هولیر شد.
هیاتی که برای شرکت در مراسم کنار گذاشتن سلاح نیروهای گریلاها عازم باشور کردستان شده است، از گذرگاه مرزی خابور وارد اقلیم کردستان عراق شد.
این مراسم در اشکفت جاسَه‌نه واقع در مناطق اطراف سلیمانیه برگزار شد. پس از برگزاری این مراسم این هیات از محل برگزاری مراسم مذکور بازگشت.
مراسم از بین بردن سلاح‌های گروه صلح و جامعه دمکراتیک در ساعت ۱۱:۲۵ به وقت کردستان آغاز شد و در ساعت ۱۱:۴۵ به پایان رسید.
در میان گروه صلح و جامعه دمکراتیک، رییس مشترک شورای اجرایی ک‌ج‌ک بسه هوزات، نَدیم سَوَن، تِکوشین اوزان و تَکین موش حضور داشتند.
به پیشاهنگی بسه هوزات و ندیم سَوَن گروهی ۳۰ نفر از گریلاها متشکل از ۱۵ گریلای زن و ۱۵ گریلای مرد، در این مراسم حضور داشتند.
در ابتدای این مراسم، بسه هوزات سخنرانی کرد و گفت: «در راستای فراخوان رهبر آپو برای موضع‌‌گیری و پاسخ به آن، این‌جا حضور داریم. برای پیشبرد روند، در مقابل انکار و نابودی، سلاح به‌دست گرفتیم. ما مبارزان آزادیخواه هستیم. با فراخوان رهبر آپو، با فراخوان ۲۷ فوریه و به‌وسیله مصوبات کنگره دوازدهم پ‌ک‌ک ما این گام را بر می‌داریم.»
بسه هوزات پس از سخنرانی کوتاه، به نمایندگی از گروه، بیانیه‌ای به زبان ترکی قرائت کرد، سپس ندیم سون نیز همان اعلامیه را به زبان کوردی قرائت نمود.
در بخشی از این بیانیه گروه صلح و جامعه دموکراتیک، آمده است:
«به خلق ما و افکار عمومی
به‌عنوان گروه صلح و جامعه دموکراتیک که جهت تسریع مرحله تغییر و تحول دموکراتیک تشکیل شده است، درود و احترام داریم خدمت کسانی که در این‌جا حضور داشته و شاهد کنش دموکراتیک تاریخی‌مان می‌باشند.
ما مبارزان آزادیخواه زن و مرد که با هدف جنگیدن در مقابل حملات انکار و امحای موجودیت و هستی خلق کرد در تاریخ‌های جداگانه به صفوف پ‌ک‌ک پیوسته و مسلح شده‌ایم، امروزه جهت جواب دادن به فراخوانی که رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان به تاریخ ۱۹ژوئن ۲۰۲۵ ارائه داد در این‌جا حضور داریم. آمدن‌مان به این‌جا در عین حال بر بنیان فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک رهبر عبدالله اوجالان به تاریخ ۲۷ فوریه ۲۰۲۵ و مصوبات کنگره ۱۲ پ‌ک‌ک می‌باشد. به‌عنوان یک حسن نیت و عزم جهت موفقیت عملی مرحله صلح و جامعه دموکراتیک و با هدف انجام مبارزه آزادی‌خواهانه و دموکراسی‌طلبانه و سوسیالیستی‌مان با متد و روش سیاست دموکراتیک و حقوقی و همچنین جهت به تصویب رسیدن قوانین انتگراسیون دموکراتیک، در حضور شما اسلحه‌های‌مان را با اراده آزاد از بین می‌بریم.
امید داریم این گامی که برداشته‌ایم، جهت تمامی خلق ما و خلق‌های ترکیه و خاورمیانه و در رس آن‌ها زنان و جوانان، و برای تمامی انسانیت مایه خیر بوده و در نهایت به صلح و آزادی منجر شود.
از صمیم قلب با این بیان رهبر آپو که گفت «به نیروی سیاست و صلح اجتماعی باور دارم و نه اسلحه و شما را نیز فرا می‌خوانم که این اصل را عملی نمایید» موافق بوده و از اینکه مقتضیات این اصل تاریخی را بجای می‌آوریم، احساس غرور و افتخار را داریم…»(متن کامل این بیانیه در ضمیمه همین مطلب آمده است.)
پس از قرائت بیانیه‌ها، بسه هوزات یک‌بار دیگر سخنرانی کرد و گفت: «برای اینکه تمام این موارد تداوم یابند و عملی شوند، به اصلاحاتی حقوقی نیاز می‌باشد.» بسه هوزات اشاره داشت برای اینکه پیش‌روی این روند را بگشایم سلاح‌ها را از بین می‌بریم.
پس از بیانیه و سخنرانی‌ها، در ابتدا بسه هوزات و سپس دیگر گریلاها، سلاح‌ها و فانسقه‌های خود را به آتش کشیدند.
نیروهای گریلا پس از اینکه سلاح‌های خود را آتش زدند منطقه را ترک کردند. پس از خروج نیروهای گریلا از منطقه، مراسم پایان یافت.
در رابطه با این مراسم در مناطقی از شهر سلیمانیه باشور کردستان، مردم در مقابل صفحات تلویزیونی این مراسم را دیدند. در شهر آمد(دیاربکر ترکیه)، خانواده‌هایی که بستگان خود را براثر جنگ از دست داده‌اند، در ساختمانی گردهم آمدند. مادران صلح و نمایندگان احزاب سیاسی، این مراسم را از تلویزیون تماشا کردند.
یکی از مادران مشارک‌کننده گفت: «دارم از خوشحالی گریه می‌کنم، اشک‌های من دلیل دیگری ندارد. صلح به‌وجود خواهد آمد.»
مادران اعلام کردند که برای صلحی ماندگار، آزادی جسمانی رهبر آپو، شرط اساسی می‌باشد. مهدیه کاپلان که در جنگ، پسرش را از دست داده است، گفت: «تا زمانیکه رهبرمان آزاد نشود، ما نمی‌توانیم آزاد شویم. ما نمی‌خواهیم نه مادران ترک و نه مادران کورد گریه کنند. ما این روند را با صلح می‌آراییم.»
فراخوان اخیر که توسط آپو مطرح شده است، دومین فراخوان پس از فراخوان ۲۷ فوریه ۲۰۲۵ محسوب می‌شود. این فراخوان نیز، درست مانند فراخوان ۲۷ فوریه، تاریخی است. در این فراخوان تاریخی، آقای اوجالان روند «صلح و جامعه دموکراتیک» را از نظر اصول و اهداف اساسی آن خلاصه کرده و پیشرفت‌های حاصل شده تا به امروز و کارهایی که باید از این پس انجام شود را بیان کرده است.
اکنون وظیفه آگاهانه و داوطلبانه جنبش‌های اجتماعی و همه نیروهای آزادیخواه و برابریطلب و سوسیالیست این است که از پیام‌ها آقای اوجالان و اقدامات پ‌ک‌ک حمایت کنند و در ساختن یک جامعه دموکراتیک نقش تاریخی خود را ایفا نمایند.
«کمونالیسم» که آپو در متن چشم‌انداز تحولات ترکیه ارائه داده است، قابل توجه است و با رویکردی طبقاتی مطرح شده است. البته تعریف کمون چیز جدیدی نیست، اما همیشه بر اساس طبقه درک شده است. چنین درک طبقاتی نیز از مارکسیسم آغاز می‌شود. کمون پاریس نیز نمونه بارز این درک تاریخی–طبقاتی است. کمون، شورا یا مجمع است که به این اشکال در محلات و میان کارگران تشکیل می‌شود. شورا و یا کمون‌ها در مقابل دولتقرار دارد. کمون، که بستری برای اجتماعی شدن و دخالت عمومی همه شهروندان است، با دولت مخالف است. در کمون‌ها، نقش و دخالت زنان، بسیار برجسته است. اساسا یک جامعه دموکراتیک از طریق خودسازماندهی و خودمدیریتی ساخته می‌شود. در چنین جامعه‌ای نه یک حزب و یک رهبر، بلکه جامعه از طریق کمون‌ها، شوراها، جمعیت‌ها، فدراسیون‌ها و غیره رهبری جمعی را در مقابل خود دارند. این یک چشم‌انداز جهان‌شمول است. امروز تجارب گران‌بها و ارزنده و همچنین مقاومت 12 ساله نیروهای مدافع خلق روژآوا(کردستان سوریه)، نه تنها در مقابل مردم کرد، بلکه مردم خاورمیانه قرار دارد. بنابراین، راه‌حلی موثر و عملی برای برون‌رفت از همه بحران‌ها و جنگ و فجایع خاورمیانه است.
با وجود فشار و سرکوب دولتی، و برکناری شهردار‌هایی که با اراده سیاسی مردم انتخاب شده‌اند، احزاب چپ و کمونیست، نهادهای زنان، روشنفکران، فرهنگیان، مطبوعات و انتشارات و بسیاری دیگر از این دست فعالیت نهادها و کمون در ترکیه جریان دارد. ده‌ها سازمان جامعه مدنی در عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی فعالند و هر واحد اجتماعی که جامعه را در مواجهه با فعالیت‌های سرمایه‌داری، در مسیر انسانی‌تر و آزادتر و انسانی‌تر در حرکت است.
البته در این میان، غیر از سرکوب و سانسور، کمبودها و بدفهمی‌های زیادی نیز وجود دارد. بنابراین، راه‌حلی که عبدالله اوجالان برای برون‌رفت از وضعیت اسف‌بار موجود ترکیه، ارائه داده است و تحولاتی که در این راستا جریان دارد راه هموار و بی‌دردسری نیست و اتفاقا بسیار سخت و دشوار است و موانعی متعددی هم در مقابل حرکت آن قرار دارد. اما اوجالان و پ‌ک‌ک با حمایت نه تنها مردم کرد، بلکه مردم ترک و سایر خلق‌های ترکیه عزم کرده‌اند همه این موانع را پشت سر بگذارند و جامعه دموکراتیک مورد نظر را بسازند.
نتیجه‌گیری
بسه هوزات، ریيس مشترک شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کردستان(ک‌ج‌ک) که پیشاهنگی مراسم از بین بردن سلاح از سوی گروه صلح و جامعه دمکراتیک را بر عهده داشت، در رابطه با این مراسم با Numedya24 مصاحبه کرد. هوزات گفت: «ما این گام را با قاطعیتی شفاف برداشتیم. یک کنش سیاسی است و می‌خواهیم شاهد پاسخ آن باشیم.»
رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه، در رابطه با مراسم از بین بردن سلاح از سوی گریلاهای پ‌ک‌ک، در رسانه مجازی ایکس پیامی منتشر کرد.
اردوغان گفت: «امیدوارم گام مهمی که امروز برداشته شد، سبب خیر شود. در این راه که امروز برای امنیت کشورمان، آرامش مردم و برقراری صلحی پایدار در منطقه در آن حرکت می‌کنیم، خداوند توفیق دهد که به اهداف‌مان برسیم.»
در بیانیه مشترک روسای مشترک حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها(دم پارتی)، اعلام شد: «امروز یکی از نقاط عطف تاریخی صد ساله خاورمیانه و ترکیه رقم می‌خورد. پس از ۲۶ سال، فراخوانی تصویری از امرالی برای صلح منتشر شد که قوی‌ترین تجلی فراخوان در راستای روح کهن این سرزمین است. پس از فراخوان امرالی، طی مراسم آتش زدن سلاح از سوی پ‌ک‌ک، دورانی جدید برای چاره‌یابی مسئله کورد و ساختن ترکیه‌ای دمکراتیک آغاز می‌شود. تصمیم پ‌ک‌ک مبنی بر وداع با اسلحه، صرفا برای خلق کورد نیست بلکه تضمین چاره‌یابی دمکراتیک تمامی مسائل ترکیه را مطرح کرد.»
به این ترتیب، یک دوره در ترکیه خاتمه یافته و دوره جدیدی آغاز شده است. در این راستا، اوجالان و پ‌ک‌ک با ارزیابی‌ها و تحلیل‌ها و چشم‌انداز خود، گام‌های بلندی برداشته‌اند.
با پیام اوجالان و تصمیم کنگره پ‌ک‌ک و زمین گذاشت سلاح و تغییر نام حزب این حزب به «گروه صلح و آزادی»، و اکنون با مراسم امروز، پایان رسمی مرحله مسلحانه جنگ با ترکیه پس از حدود ۴۰ سال است.
اکنون مراسم‌های نمادین خاموش کردن سلاح‌ها آغاز شده و انتظار می‌رود تا سپتامبر ۲۰۲۵ این مراحل تکمیل شود.
دولت با اتخاذ سیاست جدید و تشکیل کمیسیون پارلمانی برای تغییر قانون اساسی، مسیر بازگشت قانونی و اجتماعی عضو سابق پ.ک.ک را هموار می‌کند، البته با انتظارات بالا از پایداری این روند.
با این حال، موفقیت نهایی این فرایند مرهون اجرای موثر اصلاحات قانونی–سیاسی، تضمین حقوق مردم کرد و سایر اقلیت‌های ترکیه، تعهد همه طرف‌ها به صلح پایدار و عدم دخالت گروه‌های مسلح دولت، در امور جاری است.
دولت ترکیه به‌ویژه حزب حاکم عدالت و توسعه پیام اوجالان را پذیرفته و تاکید می‌کند که انتظار دارد تصمیم او عملیاتی شود. اما دولت کند حرکت می‌کند. کارهایی که باید انجام بگیری در سطح کلان، تشکیل کمیسیون پارلمانی با حضور همه احزاب با هدف تغییر قانون اساسی، تغییر در وضعیت کنونی آقای اوجالان با آزادی و انتقال وی به یک خانه امن، عفو عمومی، آزادی همه زندانیان سیاسی و برگشت همه نیروهای پ‌ک‌ک از خارج کشور و نهایتا انتخابات جدید در ترکیه و…
به‌طور کلی، اعتماد عمومی چه در میان ترک‌ها و چه در میان کردها شرط پیش‌برنده این مرحله خواهد بود.
شکی نیست که چنین حرکتی، قبل از همه به نفع کارگران، محرومان، ستم‌دیدگان و خلق‌های تحت ستم است و راه را برای گذار به یک جامعه آزاد، برابر و سوسیالیستی، هموار می‌سازد!
پس طبیعی‌است که راه‌حل‌های سیاسی و اجتماعی عبدالله اوجالان، مورد حمایت نیروهای آزادیخواه، برابریطلب و سوسیالیست به‌ویژه ایرانی قرار گیرد اما در این‌جا نباید دچار سوء‌تفاهم شد و سیاست مذاکره اوجالان با دولت ترکیه و رها‌کردن سلاح توسط پ‌ک‌ک را الگوی خود قرار دهند چرا که موقعیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه ترکیه با ایران متفاوت است. اگر در ترکیه با کنار گذاشتن تاکتیک مبارزه مسلحانه، مبارزه سیاسی متشکل و حزبیت امکان‌پذیر است در حالی که برعکس فضای ترکیه، نفس‌کشیدن و حتی بحث از واژه آزاد نیز در فضای ایران، جرم بزرگی محسوب می‌شود. بنابراین، هر جریان ایرانی در دام حکومت فاشیستی جمهوری اسلامی بیافتد مرگ سیاسی‌اش حتمی است و راه برگشت ندارد. پس نباید تاکتیک مبارزه مسلحانه در ایران را کنار گذاشت و یا به مذاکره با جمهوری اسلامی روی آورد. هر چند که مبارزه مسلحانه در چهار دهه گذشته در ایران، مطلقا قابل مقایسه با مبارزه مسلحانه پ‌ک‌ک با بزرگ‌ترین ارتش عضو ناتو نیست.
پیش‌زمینه‌های مبارزه سیاسی پ‌ک‌ک در ترکیه، فراهم است. برای نمونه حزب برابری و دمکراسی خلق‌ها(دم پارتی)، که محوریت مذاکره دولت و اوجالان و همچنین جامعه و پارلمان را به‌عهده دارد رسما و علنا و آشکارا از سیاست‌های اوجالان تبعیت می‌کند و حدود 57 نماینده در مجلس بزرگ ترکیه دارد. این حزب و نمایندگانش، همواره مو دماغ دولت ترکیه هستند.
اوجالان و پ‌ک‌ک، به‌خوبی می‌دانند اکنون که سلاح‌های خود را زمین گذاشتند، به معنی این نیست که دولت تمام خواسته‌های آن‌ها را می‌پذیرد. حتی اگر قانون اساسی تغییر کند باز هم هدف اوجالان سازماندهی کمونی و مبارزه هدفمند و حاشیه‌ای کردن نقش دولت است.
ضمیمه:
بیانیه گروه صلح و جامعه دموکراتیک به شرح زیر است:
«به خلق ما و افکار عمومی
به‌عنوان گروه صلح و جامعه دموکراتیک که جهت تسریع مرحله تغییر و تحول دموکراتیک تشکیل شده است، درود و احترام داریم خدمت کسانی که در این‌جا حضور داشته و شاهد کنش دموکراتیک تاریخی‌مان می‌باشند.
ما مبارزان آزادیخواه زن و مرد که با هدف جنگیدن در مقابل حملات انکار و امحای موجودیت و هستی خلق کرد در تاریخ‌های جداگانه به صفوف پ‌ک‌ک پیوسته و مسلح شده‌ایم، امروزه جهت جواب دادن به فراخوانی که رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان به تاریخ ۱۹ژوئن ۲۰۲۵ ارائه داد در این‌جا حضور داریم. آمدن‌مان به این‌جا در عین حال بر بنیان فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک رهبر عبدالله اوجالان به تاریخ ۲۷ فوریه ۲۰۲۵ و مصوبات کنگره ۱۲ پ‌ک‌ک می‌باشد. به‌عنوان یک حسن نیت و عزم جهت موفقیت عملی مرحله صلح و جامعه دموکراتیک و با هدف انجام مبارزه آزادی‌خواهانه و دموکراسی‌طلبانه و سوسیالیستی‌مان با متد و روش سیاست دموکراتیک و حقوقی و همچنین جهت به تصویب رسیدن قوانین انتگراسیون دموکراتیک، در حضور شما اسلحه‌های‌مان را با اراده آزاد از بین می‌بریم.
امید داریم این گامی که برداشته‌ایم، جهت تمامی خلق ما و خلق‌های ترکیه و خاورمیانه و در رس آن‌ها زنان و جوانان، و برای تمامی انسانیت مایه خیر بوده و در نهایت به صلح و آزادی منجر شود.
از صمیم قلب با این بیان رهبر آپو که گفت «به نیروی سیاست و صلح اجتماعی باور دارم و نه اسلحه و شما را نیز فرا می‌خوانم که این اصل را عملی نمایید» موافق بوده و از اینکه مقتضیات این اصل تاریخی را بجای می‌آوریم، احساس غرور و افتخار را داریم.
می‌دانیم که تاکنون هیچ امری آسان، بدون هزینه و بدون مبارزه نبوده؛ برعکس آن همه چیز همه روزه با دادن هزینه و مبارزه‌ای با تمامی وجود به دست آمد. البته که از این پس نیز با مبارزه‌ای دشوار خواهد بود، بسیار نیک بر این واقعیت واقفیم، بر این اساس جهت کسب موفقیت‌ها و دستاوردهای دموکراتیک، از صمیم قلب افکار و پارادایم رهبر عبدالله اوجالان را باور داشته و ما جمع رفقا‌ی‌مان به نیروی جمعی و کلکتیو خویش اعتماد داریم.
در این فضا و محیطی که در جهان فشار فاشیستی و استثمار رو به افزایش گذاشته، خاورمیانه به دریای خون تبدیل شده و خلق ما بیشتر از هر زمانی به یک حیات صلح‌آمیز آزاد و مساوی و دموکراتیک نیاز دارد، اهمیت، صحت و ضرورت این گام تاریخی که برداشته‌ایم را دیده و احساس می‌کنیم.
امید داریم که همگان، زنان و جوانان، کارگران و زحمت‌کشان، نیروهای سوسیالیست و دموکراتیک، تمامی خلق‌ها و همه‌ی انسانیت ارزش تاریخی این گام صلح و دموکراسی ما را دیده، درک کرده و ارزش آن را بداند.
بر این اساس تمامی نیروهای منطقه‌ای و جهانی که مسئول آلامی هستند که خلق ما دچار آن گشته‌اند را دعوت می‌کنیم که برای حقوق بسیار مشروع و دموکراتیک خلق‌مان احترام روا داشته و از مرحله‌ی صلح و حل دموکراتیک پشتیبانی به‌عمل آورند.
از تمامی خلق‌ها و نیروهای دموکراتیک و سوسیالیست، به‌ویژه از زنان، جوانان، کارگران و زحمت‌کشان، روشنفکران، نویسندگان، آکادمیسین‌ها، حقوقدانان، هنرمندان و سیاست‌مداران دعوت می‌کنیم تا این گام تاریخی که برداشته‌ایم را به‌صورت صحیح درک نموده و با ما و خلق‌ما همبستگی نمایند. همچنین دعوت می‌نماییم جهت آزادی جسمانی رهبر عبدالله اوجالان و حل دموکراتیک و سیاسی مسئله کرد، به‌صورت فعال‌تری مبارزه نموده، مبارزه و همبستگی دموکراتیک، سوسیالیست انترناسیونال را در سطح جهانی پیشبرد داده و تقویت نموده و بر قدرت آن بیفزایند.
خلق‌مان و تمامی نیروهای سیاسی آن را فرا می‌خوانیم که خصوصیات و شاخصه‌های این مرحله‌ی تاریخی که در آن بسر می‌بریم و مرحله صلح و جامعه دموکراتیک که رهبر آپو آن را مطرح نموده را به‌صورت صحیح درک نموده، وظایف آموزشی، سازمانی و عملی–کنشی خویش را با موفقیت به‌جای آورده و حیات دموکراتیک را برساخته و توسعه دهیم.
ظلم و استثمار به پایان خواهد رسید، آزادی و همبستگی پیروز این دوران خواهند بود!
موفقیت در مرحله صلح و جامعه دموکراتیک قطعا تحقق خواهد یافت!
۱۱ ژوئیه ۲۰۲۵
گروه صلح و جامعهی دموکراتیک.»
