به گفته خواهر اکبر دانشور کار،از ۱۵ مرداد سال 1404 تاکنون هیچ خبری از این زندانی سیاسی و چهار تن دیگر به نام‌های پویا قبادی،وحید بنی‌عامریان،محمد تقوی سنگدهی و بابک علیپور در دست نیست.
این زندانیان محکوم به اعدام پیش از انتقال به مکان نامعلوم،به قصد مرگ به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.این انتقال‌ها بدون اطلاع خانواده و وکیل صورت گرفته و هیچ مرجع رسمی پاسخ‌گو نیست.تجربه‌های گذشته نشان می‌دهد که چنین ناپدیدسازی‌هایی غالباً با اجرای ناگهانی احکام اعدام یا قتل حکومتی زیر شکنجه همراه بوده است.گفتنی است سکوت نهادهای قضایی و امنیتی و همچنین بی‌عملی جامعه جهانی،به جمهوری اسلامی چراغ سبز داده تا این رویه ضدانسانی را بی‌هزینه ادامه دهد.در حالی که سازمان‌های حقوق بشری سال‌هاست نسبت به الگوی انتقال به مکان نامعلوم و اعدام‌های فراقانونی هشدار می‌دهند،واکنش‌های بین‌المللی همچنان در حد بیانیه‌های کلی و بی‌اثر باقی مانده است.
