طبق گزارشات، حدود ۹۰۰ روستای سیستان و بلوچستان هیچگونه شبکه آب شرب ندارند و بیش از ۸۵۰ روستای دیگر نیز به دلیل فرسودگی زیرساختها با افت فشار و قطعی مکرر آب مواجهاند.
به گفته منابع محلی: وضعیت روستاهای دشتیاری در جنوب استان و هیرمند در شمال استان به مراتب وخیمتر بوده و بحران آب، زندگی هزاران خانوار روستایی را در یکی از محرومترین استانهای کشور با دشواریهای جدی مواجه کرده است. بحران آب در سیستان و بلوچستان به دلیل، “ضعف در برنامهریزی، کمبود سرمایهگذاری زیرساختی و سیاستهای توسعهنیافتگی ساختاری”، همچنان مردم این مناطق را از دسترسی پایدار به آب سالم محروم کرده است. فعالان اجتماعی و کارشناسان هشدار میدهند که تداوم چنین شرایطی میتواند به مهاجرت اجباری روستاییان، تشدید فقر، و افزایش نارضایتیهای اجتماعی منجر شود.