بخش حقوق
حمید نوری ـ معروف به حمید عباسی ـ عصر شنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۳/ ۱۵ ژوئن ۲۰۲۴ در جریان مبادله با دو زندانی/گروگان در زندان‌های جمهوری اسلامی، به ایران بازگشت. نوری به عنوان دادیار زندان گوهردشت یکی از دست‌اندرکاران شکنجه و اعدام زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ و به ویژه ۱۳۶۷ است.
نوری آبان ۱۳۹۸/ نوامبر ۲۰۱۹ هنگام ورود به سوئد بازداشت شد. محاکمه او با حضور بازماندگان، خانواده زندانیان اعدام‌شده و زندانیانی که او را در زندان دیده بودند، ۹۲ جلسه طول کشید. او نخستین فرد از دست‌اندرکاران شکنجه و کشتار زندانیان سیاسی در دهه ۶۰ است که محاکمه و محکوم می‌شود. در جریان رسیدگی به اتهام او چندین مرتبه نام ابراهیم رئیسی، از اعضای هیئت مرگ و رئیس‌جمهوری پیشین ایران به میان آمد که چندی پیش در سانحه سقوط بالگرد کشته شد.
دادگاه بدوی و تجدیدنظر هر دو نوری را به حبس ابد محکوم کردند.
مبادله او با سعید عزیزی و یوهان فلودرس چه دلالت‌هایی دارد؟ آیا انتظارش می‌رفت؟ و بالاخره، آیا آزادی او شکستی برای جنبش دادخواهی ایران بود؟ «زمانه» این پرسش‌ها را با منیره برادران، نویسنده و کنشگر دادخواه و نیز از زندانیان سیاسی دهه ۶۰ در میان گذاشت.
به باور برادران، این شکستی برای جنبش دادخواهی نبود و دستاورد اصلی محکومیت نوری را باید پرداختن به کشتار زندانیان مجاهد خلق و چپ‌گرا در تابستان ۶۷ در یک دادگاه منصفانه و شهادت بازماندگان در جریان آن دانست که به گفته این کنشگر دادخواه، «یک روشنگری بزرگ» بود.
این گفتوگو را در ساوندکلاود بشنوید:
این گفتوگو را در همین صفحه بشنوید:
