بخش حقوق
گزارشگران بدون مرز در توییتی در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) از وضعیت نرگس محمدی پس از یورش نیروهای گارد زندان اوین، عمیقا ابراز نگرانی کرده و همزمان خواستار آزادی او شده است.
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران و برنده جایزه نوبل صلح در اثر ضربههای نیروهای گارد به سینهاش در روز سهشنبه ۱۶ مرداد دچار حمله تنفسی و درد شدید در ناحیه قفسه سینه شده بود.
در پی بیتوجهی سازمان زندانها به وضعیت سلامت این برنده جایزه صلح نوبل، او به بیماریهای متعددی دچار شده است.
گزارشهای پزشکی او در روزهای اخیر نشاندهنده وخامت حال جسمی او به دلیل معضلات قلبی-عروقی، گوارشی و ستون مهرهها بود، اما گروه «ائتلاف آزادی نرگس» میگوید مسئولان زندان با آزادی او مخالفت میکنند.
حمله روز سهشنبه ۱۶ مرداد گارد زندان اوین به بند زنان پس از تحصن اعتراضی آنان به اجرای حکم اعدام رضا رسایی، زندانی سیاسی صورت گرفت. بر مبنای گزارش سازمانهای حقوق بشری، در جریان این حمله دستکم ۱۷ زندانی سیاسی مجروح شده و آسیب دیدهاند.
پیشتر ائتلاف بینالمللی «آزادی نرگس» با انتشار بیانیهای خواستار آزادی فوری و دسترسی کامل و مستقل این فعال حقوق بشر به خدمات درمانی شده بود.
همچنین انجمن قلم آمریکایی با صدور بیانیهای در مورد سلامتی و امنیت نرگس محمدی و سایر همبندهای او در زندان اوین شدیدا ابراز نگرانی کرده است.
این بیاینه با اشاره به وخامت حال نرگس محمدی آورده است که مسئولان زندان اوین پیش از این نیز مراقبتهای پزشکی را برای زندانیان سیاسی به تأخیر انداختهاند که نتایج آن کشنده بوده است:
در ژانویه ۲۰۲۲، بکتاش آبتین، شاعر زندانی، پس از اینکه مقامات زندان از درمان او خودداری کردند، درگذشت.
این بیانیه همچنین میافزاید:
دستکم ۱۰ ماه است که مسئولان زندان نیز با محروم کردن نرگس محمدی از حق تماس و ملاقات با خانواده او به دلیل اظهار نظر علیه آزار و اذیت در زندان اوین، انتقامجویی کردهاند.
همچنین خانواده نرگس محمدی در مورد اتفاقات اخیر در بند زنان زندان اوین بیانیهای منتشر کردهاند.
در بخشی از این بیانیه آمده است که تلفن نرگس محمدی از هشتم آذرماه قطع است و خواهر و برادرش در ایران هیچ گفتوگو و ملاقاتی با او نداشتهاند و از آنها از طریق خانوادههای همبندیهای نرگس در جریان واقعه۱۶ مرداد، روز سهشنبه در بندِ زنان زندان اوین قرار گرفتهاند.
بند زنان اوین ماههاست برای کارزار نه به اعدام دست به فعالیتهای اعتراضی زده است. در این راستا، پس از اعدام رضا رسایی تعدادی از زنانِ اوین در حیاط زندان تجمع کرده و اقدام به دادن شعار علیه اعدام میکنند.
بیانیه خانواده نرگس محمدی با اشاره به اینکه پس از یورش گارد زندان یکی از زندانیان، خواهر مجاهد کورکور، که برادرش زیر حکم اعدام است، دچار حملهی عصبی شده و سروناز احمدی نیز با حملهی عصبی از حال میرود، نوشته است:
نرگس و تعدادی از زندانیان به درهایِ قفلشده به روی زندانیان و ممانعت از انتقال بیماران به بهداری اعتراض کرده و تلاش میکنند تا بتوانند زندانیان در معرض خطر را به بیرون از بند و بهداری زندان بفرستند. اعتراض زندانیان به اعدامِ رضا رسایی منجر به حملهی نیروهای امنیتِ زندان و نهادهای امنیتی مستقر در اوین و حضور گسترده نیروهای یگان نظامی زندان میشود. در این حین دستور ضرب و شتم و حمله به زنان داده میشود و تعدادی از زنان که در صف مقابل نیروهای امنیتی ایستاده بودند، به شدت مورد ضرب و شتم قرار میگیرند. درگیری تا جایی پیش میرود که تعدادی از زندانیان آسیب جسمی میبینند و تعدادی نیز دچار حملهی عصبی میشوند.
خانواده محمدی اعلام کردهاند که طبق مشاهدات و ثبت پزشک زندان، نرگس از نواحی انگشتِ دست راست، داخل و خارج بازوها دچار کبودی و کوفتگی و در ناحیهی قفسهی سینه دچار درد شدید شده است:
قرصهای ضددرد، پروپرانول و کاهش فشار خون به او داده شده، دستهای آسیبدیدگان آتلبندی شده و زندانیان به داخل بند باز گشتهاند.
نرگس محمدی تاکنون بارها درخواست مرخصی درمانی کرده که تاکنون همواره این درخواست رد شده است. او حتی اجازه حضور یافتن در مراسم خاکسپاری پدرش را هم در اسفندماه گذشته پیدا نکرد.
دستگاه قضایی جمهوری اسلامی او را از ۱۴۰۰ تاکنون در جریان پنج پرونده به مجموع ۱۲ سال و سه ماه زندان و ۱۵۴ ضربه شلاق و چهار ماه رفتگری و دو سال ممنوع الخروجی و تبعید و محرومیتهای اجتماعی و سیاسی محکوم کرده بود و در پروندهای تازه با بهانهی «صحبتهای ایشان در مورد خانم دینا قالیباف، نامه ایشان در مورد تحریم انتخابات مجلس و نامه به پارلمانهای سوئد و نروژ» یک سال به مدت حبس او افزود.
پس از اجرای مخفیانه و غیرقانونی حکم اعدام رضا رسایی، از بازداشتیهای اعتراضات «زن، زندگی، آزادی»، زنان محبوس در بند زنان اوین روز سهشنبه ۱۶ مردادماه دست به تحصن اعتراضی زدند. این چندمین اعتراض و تحصن زندانیان بند زنان اوین علیه اعدام بود. آنها هفتههاست که به سهشنبههای اعتراضی «نه به اعدام» پیوستهاند و در هفتههای گذشته، در پی صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی و پخشان عزیزی، اعتراضات آنها شدت گرفته است.