بخش خبر
به‌گزارش خبرگزاری فرانسه، این دادگاه که در سال ۲۰۲۰ آغاز به‌کار کرد، ۱۲ آرژانتینی را به اتهام آدم‌ربایی، حبس خودسرانه، شکنجه، تجاوز جنسی، سقط جنین اجباری، ناپدید کردن یا ربودن نوزادان محاکمه کرد.
دادگاه شعبه یک فدرال در لا پلاتا، شهری در نزدیکی بوئنوس‌آیرس، پایتخت آرژانتین، ۱۰ حکم حبس ابد، یک حکم ۲۵ سال حبس و یک حکم تبرئه برای ۱۲ متهم صادر کرد. شش متهم دیگر در مدت چهار سال محاکمه فوت کردند.
سالن دادگاه لا پلاتا مملو از بستگان قربانیان و بازماندگانی بود که در طول دادگاه شهادت دادند. حدود ۳۰۰ نفر این حکم را که از طریق بلندگو در خیابان پخش شد دنبال کردند.
اعلام احکام صادرشده با احساسات و فریادهای «زندان برای نسل‌کشان، قاتلان، قاتلان!» حاضران همراه شد.
به‌جز یک متهم زندانی، بقیه متهمان که در حصر خانگی بودند از طریق ویدئو در دادگاه ظاهر شدند.
پس از صدور احکام قضائی، دادگاه دستور داد که فوراً از نظر پزشکی بررسی شود که آیا می‌توان حبس خانگی محکوم‌شدگان را فسخ و آن‌ها را زندانی کرد یا خیر.
۴۰۰ قربانی در سه بازداشتگاه
این محاکمه مربوط به بیش از ۴۰۰ قربانی می‌شد که در سه بازداشتگاه مخفی بدنام به نام‌های بانفیلد، کیلمس و لانوس، واقع در ۲۵ کیلومتری بوئنوس‌آیرس زندانی بودند.
در میان متهمان، افسران، درجه‌داران ارتش، افسران و مأموران پلیس، پزشکان نظامی و یک وزیر سابق محلی دیده می‌شوند.
این متهمان در طول دادگاه از بی‌گناهی یا غیبت خود در زمان وقوع رویدادها سخن گفتند و یکی از آن‌ها وقوع این جنایت‌ها را به‌دلیل «شرایط جنگی» توجیه کرد.
متهم اصلی، میگل اتچکولاتز، رئیس سابق پلیس منطقه بوئنوس‌آیرس بود که در سال ۲۰۲۲ در سن ۹۳ سالگی در بازداشت درگذشت و پیش از این نیز با حکم حبس ابد روبه‌رو شده بود.
دادگاه سه‌شنبه ۷ اسفند / ۲۶ مارس به‌وقت محلی فدریکو آنتونیو مینیکوچی، گیلرمو ماتئو، کارلوس رومِرو پاوُن، روبرتو بالماسدا، گوستاوو فونتانا، خایمه لامونت اسمارت، خورخه هکتور دی پاسکواله، خوان میگل وُلک، هوراسیو لوئیس کاستیو و پزشک پلیس، خورخه آنتونیو برگس را به حبس ابد محکوم کرد.
آلبرتو خولیو کاندیوتی افسر سابق پلیس به ۲۵ سال زندان محکوم شد و همکارش آگوسوتو باره تبرئه شد.
به‌گفته نهاد حقوق بشری «مادربزرگان پلازا د مایو» که هدف آن یافتن کودکان به‌سرقت‌رفته و به‌طور غیرقانونی به فرزندی گرفته‌شده در دوران دیکتاتوری آرژانتین است، ۲۳ زن باردار در میان بازداشت‌شدگانی بودند که در این سه بازداشتگاه مخفی نگهداری می‌شدند.
برخی از آن‌ها توسط جلادانشان سقط شدند، برخی ناپدید شدند و ۱۰ نوزاد به خانواده‌های نزدیک به حکومت دیکتاتوری داده شدند. هفت تن از این کودکان سال‌ها بعد هویت خود را بازیابی کردند.
فعالیت این نهاد حقوق بشری سبب شد تا از میان ۴۰۰ کودکی که در آن دوران دزدیده شده بودند، هویت ۱۳۳ کودک کشف شود.
دوران دشوار حافظه تاریخی
ماریا ویکتوریا مویانو آرتیگاس، ۴۵ ساله، که در دوران اسارت مادرش در بازداشتگاه بانفیلد به دنیا آمد، گفت: «خوشحالم، ما در کشور دوران سختی را در رابطه با حقیقت و حافظه می‌گذرانیم.»
در میان بازداشت‌شدگان در بانفیلد، آدریانا کالوو، یکی از قربانیان بود که در سال ۲۰۱۰ درگذشت. شهادت تلخ او در سال ۱۹۸۵ در «محاکمه خونتا (دیکتاتوری نظامی)» در مورد زایمانش با دست‌ها و چشم‌های بسته در خودرو پلیس، بسیار متأثرکننده بود.
پابلو دیاز، بازمانده دوران سرکوب دانشجویان به خبرگزاری فرانسه گفت: «حکم علیه همه دست‌اندرکاران بازداشتگاه‌ها صادر شد، برای کسانی که ما را در بانفیلد کشتند، شکنجه کردند و تجاوز کردند.»
رأی دادگاه لا پلاتا در حالی صادر شده است که در آرژانتین بحث‌های سیاسی درباره احیای میراث دوران دیکتاتوری جریان دارد.
خاویر مایلی، رئیس جمهوری راست افراطی آرژانتین دوران دیکتاتوری نظامی در این کشور را به چالش کشیده است. مایلی به جای «دیکتاتوری» از «جنگ» میان دولت و چریک‌های چپ افراطی سخن می‌گوید و شمار قربانیان آن دوران را حدود ۹ هزار نفر اعلام می‌کند در حالی‌که نهادهای غیردولتی شمار قربانیان را ۳۰ هزار نفر می‌دانند.
پس از یک دوره عفو در دهه ۱۹۹۰ در آرژانتین، از زمان از سرگیری محاکمه‌های عاملان نظام دیکتاتوری در سال ۲۰۰۶ نظام قضائی این کشور یک‌هزار و ۱۷۶ نفر را در اواسط ماه مارس محکوم کرد؛ از جمله ۶۶۱ نفر را که در بازداشت یا بازداشت خانگی به‌سر می‌بردند. نزدیک به ۸۰ پرونده نیز یا در روند دادرسی قرار دارند و یا در حال بررسی هستند.
