62
در کشوری که شیفته ی شعر است، سنت ادبی غالبا باز تاب دهنده ی خشم مردم است. سروده های شاعران، با یاد آوری خاطره کسانی که در طول قرن ها برای آزادی جانفشانی کرده اند، نقطه ی عطفی در تاریخ به شمار می رود، که با مبارزات علیه خودکامگی ها از آغاز قرن بیستم مشخص می شود. یاد آر، ز شمع مرده یاد آر در ایران، این شعر را همه می شناسند. هر چند بسیاری از مردم از نام شاعر و شرایطی که به مناسبت آن، این شعر سروده شده است آگاهی ندارند، این کلمات با وجود این به طرز ظریفی با خاطره جمعی ایرانیان عجین شده (…)
–
2024/01
