شمس الدین – امانتی
سنندج – ١٠/٧/ ٥٨ – فارغ التحصیلان دبیرستان یا به عبارت دیگر «ديپلم هاى» بيكار شهر سنندج در استاندارى متحصن شدند كه از طرف پاسداران و نيرو هاى محلى وابسته به آنها مورد حمله قرار گرفتند. «دیپلم ها» چند روز بعد در اداره آموزش و پرورش متحصن شدند كه در اينجا نيز پاسداران در تاريخ ۱۷ / ۷ / ۵۸ – به آنها یورش برده و تعدادی از آنان را زخمى و چند نفر دیگر را دستگیر کردند و اداره آموزش و پرورش را بستند.
کارگران شهرداری سنندج نیز برای تحقق خواسته هایشان در شهرداری سنندج متحصن شدند.
دانش آموزان دبیرستانهای سنندج به منظور پشتیبانی از کارگران متحصن و ديپلمه هاي بيكار در دبیرستان های خود تحصن كردند.
سنندج – ۱۱ / ۵ / ۵۹ – در اين روز ٩ نفر از مبارزين اسير در يكي از زندانهاي سنندج بوسيله جلادان رژيم جمهوری اسلامى تيرباران شدند. بعنوان اعتراض به اعدام اين ٩ نفر سه روز مغازه هاي شهر سنندج بسته شد.
فرزاد کمانگر معلم آگاه و انقلابى دبستانهاى کُردستان اين همبستگى طبقاتى را چنين توضيح ميدهد:
«بگذاريد قلبم در سينه كسى بتپد، مهم نيست با چه زباني صحبت كند يا رنگ پوستش چه باشد فقط كودك كارگرى باشد تا زبرى دستان پينه بسته پدرش، شراره طغيان دوباره در برابر نابرابري ها را در قلبم زنده نگه دارد.»
زنده باد اول ماه مه روز جشن جهانی کارگر.
۲۲ / ۴ / ۲۰۲۵
