با توجه به نزدیک شدن مسابقات انتخابی جام جهانی، ضرورت مشخص شدن وضعیت نیمکت تیم ملی و ماندن یا نماندن قلعه نویی بیشتر از پیش خواهد بود.
به گزارش ایلنا، خب دوباره رسیده‌ایم به نقطه سر خط. باز تیم ملی از یک تورنمنت برگشت و دوباره نسخه‌پیچ‌ها شروع کردند به ارائه راهکارهای مفید و تخصصی‌شان برای درمان. آنقدردر این چند روز و پس از حذف ایران از جام ملت‌ها نظرهای مردم را خوانده‌ام که واقعاً تشخیص اینکه خود مردم و خود فوتبالی‌ها چه می‌خواهند سخت شده است. یکی می‌گوید قلعه‌نویی برود، یکی می‌گوید به درد تیم ملی نمی‌خورد و دیگری سینه چاک کرده و می‌گوید: «ژاپن را با آقا کی‌روش‌تون هم نتونسته بودید ببرید، پس ساکت لطفاً.»
اینجا ایران است، فرق بین حیا کن – رها کن و سلطان و ژنرال شدن به اندازه همان توپی است که جهانبخش شوت کرد و خورد به تیرک قطری‌ها. فرض را بگیرید که آن توپ گل شده بود، بازی مساوی شده و ایران قطر را برده بود، حالا امیر و بیرانوند و طارمی و سردار قهرمان ملی بودند و خیلی‌ها روی ابرها. از دنیای موازی حرف نمی‌زنم چون فوتبال است و هر اتفاقی در آن ممکن است بیفتد اما اینکه پشت بولدوزر بنشینیم و به راحتی از روی همه چیز رد بشویم به دور از انصاف است.
