اسعد رستمی
۲/۱۱/۲۰۲۴
مبارزه برای حقوق زنان و آزادی‌های فردی بخشی جدایی‌ناپذیر از تلاش برای تحقق عدالت اجتماعی است.شکی نیست که برابری جنسیتی و آزادی پوشش حقایق اساسی هستند که نه‌تنها به بهبود وضعیت زنان، بلکه به پیشرفت کلی جامعه کمک میکنند. در جوامع تحت فشار و سرکوب، زنان به‌ویژه به دلیل استانداردهای اجتماعی و سیاسی حاکم، با چالش‌های متعددی روبه‌رو هستند. وقایع اخیر در دانشگاه علوم و تحقیقات تهران، به‌عنوان نمادی از این سرکوب و مقاومت، نیاز به توجه و تحلیل دارد. سرکوبی که رژیم جمهوری اسلامی به عنوان ترس از نیمی از جامعه که زنان باشند را سیستماتیک پیش برده است.
روایت رویداد:
در روز شنبه ۱۲ آبان، یک دانشجوی زن در محوطه دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران، در اعتراض به فشارهای نهادهای حراست رژیم در دانشگاه، با لباس زیر حضور یافت. بر اساس گزارش‌ها، این دختر پس از آزار و تهدید به دلیل نداشتن حجاب، به شکلی نمادین و اعتراضی تمام لباس‌های خود را از تن درآورد. ویدیوهای منتشر شده نشان می‌دهد که او در حال بحث با مأموران حراست است و پس از مدتی با خشونت و ضرب و شتم بازداشت می‌شود. این اقدام او توجه گسترده‌ای را در شبکه‌های اجتماعی جلب کرد و بحث‌های زیادی را به راه انداخت.
به گزارش یورونیوز: عفو بین‌الملل هم ساعتی پیش خواستار آزادی بی قید و شرط این دانشجو شد. این سازمان حقوق بشری با انتشار پیامی در شبکه ایکس تصریح کرد: «مقام‌های ایرانی باید فورا و بدون قید و شرط دانشجویی را که در اعتراض به اجرای نادرست حجاب اجباری توسط حراست دانشگاه آزاد، با خشونت بازداشت شده است را آزاد کنند».
بر کسی پوشیده نیست که پس از قتل ژینا امینی( مهسا) توسط قاتلان رژیم جمهوری اسلامی و جنبش زن، زندگی،آزادی دیگر زنان ایران زیر فشارهای قرون وستایی رژیم و عاملان حراستی و بسیجی اش سر خم نمیکنند و از هر فرصتی برای اعلام حقوق پایمال شده خود استفاده میکنند. رژیم دیگر نمیتواند آزادانه و بدون ترس با استفاده از بیانات اسلامی و توحش دینی به سادگی زنان را مجبور به رعایت قوانین ضد زن خود کند. در این راستا، هر نوع سرکوب و نقض حقوق انسانی، به‌ویژه در مورد زنان، مورد محکومیت قرار می‌گیرد. نهادهای حکومتی رژیم مانند حراست و نیروهای بسیج که وظیفه دارند بر رفتار زنان نظارت کنند، نه‌تنها به کنترل اجتماعی کمک میکنند بلکه به تعمیق نابرابری‌های جنسیتی نیز دامن می‌زنند. این نهادها با ایجاد فضای ترس و عدم امنیت، مانع از ابراز وجود و آزادی‌های فردی زنان می‌شوند.
آزادی پوشش، حقی فردی و اجتماعی است.
آزادی پوشش حق بنیادی هر فرد برای انتخاب ظاهر و هویت خود است. زنان ایران آزادی پوشش را نه‌تنها به‌عنوان حق فردی بلکه به‌عنوان یک خواسته اجتماعی می‌بیند که باید مورد حمایت قرار گیرد. زنان باید بتوانند بدون ترس از تبعات اجتماعی یا حقوقی، حق انتخاب پوشش خود را داشته باشند. در این راستا، حمایت از آزادی پوشش به‌عنوان یک مسأله اجتماعی و انسانی ضروری است.
در نهایت، تمامی انسانهای آزادیخواه و برابری طلب به‌عنوان جنبشی برای تحقق عدالت اجتماعی و حقوق انسانها، از مبارزه برای آزادی پوشش و حقوق زنان حمایت می‌کند. این مبارزه نه‌تنها به‌دنبال تحقق حقوق فردی است بلکه به‌دنبال تغییر ساختارهای اجتماعی و سیاسی است که منجر به نابرابری می‌شود. برای دستیابی به برابری و عدالت واقعی، باید بر علیه سرکوب‌های ساختاری رژیم مبارزه شود و زنان در همه زمینه‌ها، به‌ویژه در انتخاب پوشش خود، آزاد باشند.
این اقدام اخیر در دانشگاه علوم و تحقیقات نه‌تنها باید مورد توجه قرار گیرد، بلکه باید به‌عنوان حرکتی در راستای تحقق آزادی‌های فردی در نظر گرفته شود. باید دست تمامی نیروهای ضد زن رژیم جمهوری اسلامی را از زندگی و خواست و مطالبات زنان کوتاه کرد. باید در مقابل این توحش ایستاد و صدای زنان بود.
