رژیم ایران حکم قتل شریفه محمدی را صادر کرد! صدای این فعال مدنی باشیم
✍️ووکاشین پاکروان
شریفه محمدی، فعال کارگری و زندان سیاسی، بیش از یک دهه قبل در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری»، یک نهاد مدنی کارگری و علنی عضویت داشته است. او در آذرماه ۱۴۰۲بازداشت و در ۱۴ تیرماه ۱۴۰۳ از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی رشت، به ریاست قاضی بدنام، «احمد درویش گفتار»، به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
وکیل «شریفه محمدی»، فعال کارگری، در گفت و گو با «شرق» از قطعی شدن حکم اعدام موکل خود خبر داد و گفت که این حکم از سوی دیوان عالی کشور تایید شده است.
«امیر رئیسیان»، وکیل شریفه محمدی، اعلام کرد: «حکم اعدام شریفه محمدی قطعی شده است.» او توضیح داد: «شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور که پیشتر به دلیل ایرادات متعدد حکم اعدام را نقض کرده بود، این بار با وجود باقی ماندن همان ایرادات، رأی دادگاه انقلاب را تأیید کرده است.»
شریفه محمدی پیشتر در شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به اعدام محکوم شده بود. پس از اعاده دادرسی، دیوان عالی کشور این حکم را به دلیل اشکالات حقوقی از جمله عدم ارتباط با عملیات مسلحانه، عدم اثبات عضویت در گروه باغی و ایرادات موجود در نظریه ضابط، نقض و پرونده را برای رسیدگی مجدد به شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت ارجاع داده بود.
با این حال، شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت بار دیگر و بر اساس همان نظریه ضابط، حکم اعدام صادر کرد. پس از آن، وکلای شریفه محمدی مجددا درخواست اعاده دادرسی ارائه دادند، اما شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور این بار حکم اعدام را تایید کرد.
کانال تلگرامی «کمپین دفاع از شریفه محمدی» شنبه ۱۶فروردین۱۴۰۴ دلنوشتهای را از این زن زندانی سیاسی محکوم به اعدام منتشر کرده است که شریفه محمدی در آن از لحظه بازداشت، مواجهه با حکم اعدام، دلتنگی برای فرزندش را تا روزهای نوروز و چیدن هفتسین در زندان روایت میکند
خانم محمدی نوشته است: «دفعات متعدد بازجویی، آنهم بازجوییهای بسیار طولانی، تکراری و خستهکننده در رشت، سلول کوچک و بدون پنجره و هواکشی که طول و عرض آن به زحمت به ۲متر میرسید، روزها و شبهایی که هر دقیقهاش بدون اغراق، اندازه یک ساعت بر من میگذشت و شرایط سخت و طاقتفرسایی را بر من تحمیل میکرد همه آن چیزی بود که در آن روزها به لطف پیگیری آن کارشناسان نصیب من میشد. آنها در صدد بودند تا کار نکرده و ارتباط نداشته را به زور این فشارها به گردنم بیندازند و مرا به اعترافی وادار کنند که به هیچوجه به من نمیچسبید و کاملا با آن بیگانه بودم.»
آنچه از پرونده شریفه محمدی آشکار است یک پروندهسازی جدید رژیم جمهوری اسلامی است تا بتواند با حذف فعالان مدنی باعث ایجاد رعب و وحشت در ایران شود! چرا که همین جامعه مدنی ایران است که از سال ۱۳۹۶ تا کنون رهبری اعتراضات ایران را خودجوش با خرد جمعی در دست گرفته و از همین رو مقامات تهران احساس ترس میکنند!
رژیم ایران مانند همیشه در مناطق مرزی ایران همانند کردستان و سیستان و بلوچستان به علت وجود گروههای نظامی مسلح، فعالان مدنی مخالف را یا به آنان وصل میکند یا با اتهام مبارزه مسلحانه سعی میکند فعالان مدنی در این مناطق را سرکوب کند! شیوهای کهنه که از سال ۱۳۵۸ که حکم جهاد علیه کردستان توسط رژیم ایران داده شده تا کنون استفاده میشود! اما اکنون باید زمین بازی را برهم زد!
اکنون تمام فعالان سیاسی، مدنی و همچنین حقوقبشر و حتی احزاب اپوزیسیون فارغ از راست، چپ و میانه باید یکصدا از شریفه محمدی دفاع کنند، باید صدای شریفه محمدی باشیم، نگذاریم که شریفه را قربانی کنند و انتقام تحقیر شدن توسط اسرائیل را از مردم ایران بگیرند! امروز دفاع از شریفه و ندای «نه به اعدام» نه تنها در جهت دفاع از حقوقبشر و نجات جان یک فعال مدنیست بلکه دقیقا یک کنش موثر علیه رژیم جمهوری اسلامی است! چرا که این اعدام و سرکوب است که این حاکمیت را بر سرپا نگاه داشته است!
از همین رو با حرکت متحد و هماهنگ علیه اعدام آن پتک سنگین را بر سر رژیم علی خامنهای و تمام دستهجات درونی و بیرونی آن که در جهت استمرار وضعیت موجود فعالیت میکنند فرود بیاوریم…..