از کوه‌های کردستان تا خیابان‌های جهان، راه زنان کومەلە ادامه دارد. آنان با آگاهی و فداکاری، پایه‌های ستم طبقاتی و جنسیتی را به لرزه درآوردند و امروز پژواک صدای‌شان در فریاد جهانی «ژن، ژیان، ئازادی» شنیده می‌شود.
زنان کومەلە از نخستین روزهای شکل‌گیری این سازمان در صف مقدم مبارزه برای آزادی و برابری ایستادند. در جامعه‌ای مردسالار و سنت‌زده، آنان مرزهای سکوت را شکستند، سلاح به دست گرفتند، آموزش دادند و مفهوم آزادی زن را از شعار به عمل بدل کردند. اکنون، دهه‌ها بعد، راه آنان در جنبش جهانی «زن، زندگی، آزادی» ادامه یافته است.
پیشگامی تاریخی زنان کومەلە
کومەلە از بدو پیدایش، رهایی زن را بخشی جدایی‌ناپذیر از رهایی انسان می‌دانست. این رویکرد مارکسیستی و ریشه‌دار، زنان را نه در نقش نمادین، بلکه در متن تصمیم‌گیری و رهبری قرار داد.
زن کومەلە‌ای تنها یک پیشمرگه نبود؛ آموزگار آگاهی بود، صدای بی‌صدایان، و پرچم‌دار جسارت در برابر سە دشمن اصلی: مدافعان ستم طبقاتی، ستم ملی و ستم جنسیتی.
در کوه، روستا و شهر، آنان الگوی تازه‌ای از زن آفریدند: زنی که می‌اندیشد، می‌رزمد، سازمان می‌دهد و از خود برای آزادی دیگران می‌گذرد. حضور آنان در صفوف کومەلە نه تنها چهره‌ی مبارزه را دگرگون کرد، بلکه روح تازه‌ای به جنبش آزادی‌خواهی کردستان دمید.
پروژه‌ی تحریف و ترور شخصیت زنان کومەلە
از نخستین سال‌های پس از انقلاب ۵۷، حکومت اسلامی و نیروهای ارتجاعی، زنان کومەلە را تهدیدی بنیادین برای نظم مردسالار و مذهبی خود دانستند. با سیاه‌نمایی، شایعه‌سازی و روایت‌های جعلی تلاش کردند چهره‌ی این زنان را لکه‌دار کنند. اما در حافظه‌ی مردم کردستان، زن کومەلە‌ای همواره نماد آگاهی و شجاعت باقی ماند؛ زنی که در برابر ظلم ایستاد و معنای آزادی را در عمل نشان داد. هیچ پروپاگاندایی نتوانست این تصویر را پاک کند، زیرا از دل مردم برخاسته بود، نه از دستور بالا.
اتهامات تازه؛ تکرارِ شکست قدیم
در سال‌های متوالی، حکومت اسلامی و دیگر جریان‌های مرتجع کوشیده‌اند با اتهامات ساختگی، نقش تاریخی زنان کومەلە را بی‌اعتبار سازند. اخیراً نیز از جانب پژاک، اظهاراتی شرم‌آور و نفرت‌انگیز منتشر شد که زنان کومەلە را «ابزار سوءاستفاده‌ی سکسی» نامید.
این ادعا نه‌تنها بی‌پایه و چندش‌آور است، بلکه در ذات خود در خدمت همان نظام مردسالار و سیاست سرکوبگر دولت حاکم است.
چنین گفتارهایی ادامه‌ی همان پروژه‌ی تاریخی است: ترور شخصیت زن آگاه و انقلابی، زنی که خود را از بند سنت، مذهب و سلطه‌ی طبقاتی رها کرده است. فرقی نمی‌کند این حملات از سوی رژیم اسلامی باشد یا جریانات مدعی «ملی گرای نو» — هر دو، در نهایت، در برابر زن آزادی‌خواه ایستاده‌اند. اما نتیجه همواره یکی بوده است: شکست. زیرا مردم کردستان و ایران امروز هوشیارتر از همیشه‌اند و حقیقت را به‌خوبی می‌شناسند. این دروغ‌پردازی‌ها نه‌تنها نتوانسته کومەلە را تضعیف کند، بلکه خشم و نفرت عمومی را علیه تحریف‌گران برانگیخته است. زنان کومەلە از دل همین مردم برخاسته‌اند، از رنج و فقر و آرزوی رهایی، و هیچ قدرتی قادر به بریدن این پیوند نیست.
از کومەلە تا «ژن، ژیان، ئازادی»
جنبش جهانی «زن، زندگی، آزادی» ریشه در همین تاریخ مقاومت دارد. شعاری که امروز مرزهای جهان را درنوردیده، پژواک همان آگاهی و همان فریاد است که زنان کومەلە دهه‌ها پیش در کوه‌های کردستان سر دادند:
آزادی زن، آزادی جامعه است. زنانی که در کومەلە پرورش یافتند، نه‌فقط برای خود، بلکه برای نسل‌های آینده جنگیدند. امروز آن اندیشه و آن روح انقلابی در جنبش جهانی زنان تبلور یافته است؛ جنبشی که دیگر نه محلی و نه محدود به مرزهای ملی است، بلکه صدای مشترک زنان جهان علیه سلطه و نابرابری است.
زنان کومەلە تنها جزئی از تاریخ نیستند، بلکە خود تاریخ‌سازند. آنان با آگاهی، فداکاری و جسارت خود راهی را گشودند که امروز میلیون‌ها زن و مرد در سراسر جهان ادامه‌اش می‌دهند. کومەلە، با بنیان‌گذاری نخستین اشکال سازمان‌یافته‌ی مبارزه‌ی زنان در کردستان، پایه‌گذار اندیشه‌ای شد که امروز در شعار جهانی «زن، زندگی، آزادی» طنین‌انداز است.
حکومت اسلامی و مرتجعین، سال‌ها کوشیدند با دروغ پردازی و شانتاژ این تاریخ را تحریف و وارونە نشان دهند. اما شکست خوردند، زیرا این تاریخ از خون و آگاهی ساخته شده است، نه از شعار. امروز نیز هر جریان تازه‌ای که بخواهد با پروپاگاندای آلوده، این راه را تیره کند، با آگاهی و اراده‌ی مردم کردستان و ایران روبه‌رو خواهد شد. زیرا مردم می‌دانند حقیقت در کجاست:
در صدای زنانی که جنگیدند، در قامتی که ایستاد، و در شعله‌ای که هنوز خاموش نشده و نخواهد شد.
گلاویژ
١٢–١١–٢٠٢٥
