شهرام موصلچی
اخیراً شماری از پناهندگان اهوازی و فعالان عرب مقیم کشورهای اروپایی از دریافت پیامک‌های تهدیدآمیز از طریق پیام‌رسان واتس‌آپ خبر داده‌اند.
فعالان عرب ساکن اروپا اما این اولین‌باری نیست که به این شیوه تهدید یا مورد اذیت و آزار آنلاین قرار می‌گیرند.
هم‌چنین فعالان عرب اهوازی می‌گویند این‌بار علاوه بر آن‌ها، جمعی از پناهندگان عرب اهوازی نیز که در کمپ‌های پناهندگی کشورهای اروپایی به‌سر می‌برند و تاکنون هیچ‌گونه فعالیت سیاسی هم نداشته‌اند، از دریافت‌کنندگان پیامک‌های تهدیدآمیز اخیر بوده‌اند.
شیما سیلاوی، فعال عرب اهوازی که خود نیز این پیام را به همراه خواهرش مونا دریافت کرده است، با اشاره به این‌که چنین اقدامی از تاکتیک‌های جمهوری اسلامی است، در گفت‌وگو با «زمانه» می‌گوید، هدف این پیامک‌های تهدیدآمیز، «ایجاد رعب و وحشت بین جامعه عرب‌های مقیم اروپاست.»
فعالان عرب می‌گویند که در این پیامک‌ها به آن‌ها گفته شده که «براساس قوانین موجود در کشورهای محل سکونت‌شان در خصوص اقدامات تروریستی، هرگونه همکاری آن‌ها با گروه‌های تروریستی، ترویج و آموزش اقدامات تروریستی، رصد می‌شود.»
در بخشی از این پیامک‌ها که از شماره‌های مختلف مرتبط با ایالات متحده ارسال شده، آمده است:
بر اساس قوانین و مقررات بین المللی، از جمله کنوانسیون شورای اروپا برای جلوگیری از تروریسم مصوب ۲۰۰۵، هرگونه اقدام علیه تمامیت ارضی سایر کشورها از طریق رویکرد خشونت‌آمیز تروریستی و تلاش برای ارتکاب جرایم تروریستی، سازماندهی راهبردی و جذب افراد برای ارتکاب یا مشارکت در جنایات تروریستی، تحریک عمومی به ارتکاب جنایات تروریستی، تبلیغ و آموزش اقدامات تروریستی، تأمین مالی و تأیید اقدامات تروریستی و نیز اقدامات تجزیه طلبانه، از جرایم کیفری محسوب می شود.
در بخش دیگری از پیام ارسال شده برای فعالان و پناهندگان عرب اهوازی آمده است:
چهار تن از سرکردگان گروه‌های جدایی‌طلب و تروریستی عرب در دانمارک و یک نفر در هلند، به‌دلیل ارتکاب اقدامات تروریستی در کشورهای مذکور دستگیر و محکوم شده‌اند و در حال گذراندن دوران محکومیت خود هستند.
شیما سیلاوی با بیان این‌که، این شیوه برخورد حکومت ایران با فعالان خارج از کشور است، می‌گوید:
این اقدام جدید جمهوری اسلامی با هدف ایجاد رعب و وحشت به این منظور که هشدار بدهند که شماره تلفن‌های ما یا آدرس محل زندگی ما در دسترس آن‌ها بوده و یا این‌که به دریافت‌کنندگان هشدار بدهند که در صورت تداوم فعالیت‌های خود، به سرنوشت دیگر افرادی که دستگیر یا ربوده شده‌اند، دچار خواهند شد.
سرکوب فرامرزی
دولت‌های استبدادی و سرکوب‌گر دیرزمانی است که از انواع مختلف ابزارهای مختلف بهره می‌برند تا فعالان داخل و خارج کشور را به شیوه‌های گوناگون بترسانند و آن‌ها را وادار به سکوت کنند تا از فعالیت‌های‌شان دست بکشند.
حکومت ایران در سال‌های گذشته بسیاری از مهاجران در خارج از کشور را که در حوزه دفاع از حقوق بشر فعال‌اند یا در پی تلاش برای تغییر سیاسی در کشور هستند مورد اذیت و آزار و سرکوب قرار داده است. از این رو تلاش حکومت برای سرکوب فرامرزی نیز بالا گرفته است.
جمهوری اسلامی در طی سال‌های اخیر برای خاموش‌کردن صدای فعالان سیاسی به‌ویژه کنشگران حقوق بشر یا گروه‌هایی که دسترسی بیشتری به افکار عمومی بین‌المللی یا داخلی را دارند، بیشتر به سرکوب فرامرزی روی آورده است.
شیما سیلاوی با اشاره به این‌که در روزهای گذشته این موضوع را به پلیس پلژیک اطلاع داده‌اند، می‌گوید که بارها در سال‌های اخیر به همراه خواهرش مونا از طریق ایمیل یا تماس‌های تلفنی تهدیدهای مشابهی را دریافت کرده، اما این اولین‌باری است که هم‌چنین پیامی را از طریق پیام‌رسان واتس‌آپ دریافت کرده است.
این فعال عرب برای این نوع تهدید و سرکوب از اصطلاح «سرکوب فرامرزی» (translational repression) استفاده می‌کند و می‌گوید، تهدید، فشار و اذیت و آزار خانواده، تلاش برای ترور و سانسور کردن فعالان عرب جزو سرکوب‌های فرامرزی محسوب می‌شود:
حکومت ایران به طور سیستماتیک مشغول سرکوب فرامرزی فعالان عرب است تا بتواند بر روی فعالیت‌های ما تأثیر منفی و مخرب بگذارد.
این کُنشگر عرب که با سازمان «ملل و مردم بدون نماینده» (Unrepresented Nations & Peoples Organization) همکاری می‌کند، می‌گوید که این سازمان اخیراً دو مقاله مفصل در ارتباط با فعالیت‌های سرکوب فرامرزی حکومت ایران و نیز نقش سپاه پاسداران در این سرکوب‌ها تهیه و منتشر کرده است.
به گفته این فعال حقوق بشر، فعالیت‌های این سازمان هموراه از سوی جمهوری اسلامی رصد می‌شود:
یکی از شاخه‌های فعالیت UNPO، تلاش برای به رسمیت شناختن حق تعیین سرنوشت برای همه ملت‌ها است. احزاب عرب، کُرد و بلوچ مانند حزب دموکراتیک کردستان ایران یا حزب تضامن دموکراتیک الاهواز و حزب مردم بلوچستان هم، از اعضای این سازمان هستند. این سه حزب، مدافع اجرای فدرالیزم در ایران و جدایی دین از سیاست هستند.
علاوه بر این، حکومت ایران سال‌هاست با جرم‌انگاری خبرنگاری آزاد، سرکوب خبرنگاران و رسانه‌ها در داخل و تهدید و آزار و اذیت خبرنگاران خارج از ایران و بستگان‌شان تلاش کرده روایت از واقعیت سیاسی و اجتماعی و فرهنگی موجود را در انحصار و کنترل بگیرد و صداهای متفاوت با این روایت را در برخی موارد با توسل به خشونت و قتل سرکوب کند.
