موعود بنیادی فر برای قضاوت جام جهانی وارد چالش شده است.
به گزارش ایلنا، در نقد او که کمی هم بی‌انصافی است، می‌گویند تیم ملی از ابتدای سال 1402 که امیر را روی نیمکت خود دارد، با تیم‌های ضعیفی بازی کرده و این نتایج را هر مربی دیگری هم می‌توانست بگیرد. در نقدِ این نقد غیرمنصفانه باید به چند نکته توجه و تأمل کرد. ایران با قلعه‌نویی دو جام به دست آورده؛ اولی تورنمنت کافا و بعدی مسابقات چهارجانبه اردن. ایران در تورنمنت کافا، قرقیزستان را با نتیجه 5 بر یک شکست داد؛ تیمی که اگر 9 نفره نمی‌شد حتی می‌توانست از عربستان امتیاز بگیرد و البته در آخرین بازی خود در مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا هم عمان را با برانکو متوقف کرد. ایران در فینال کافا هم ازبکستان را شکست داد؛ تیمی که یقه استرالیا را در جام ملت‌ها گرفت، یک حریف گردن کلفت و مدعی برای تمام حریفان آسیایی.
در تورنمنت اردن که به قهرمانی ایران منجر شد، تیم ملی توانست میزبان را با نتیجه 3 بر یک شکست بدهد. تیمی که در جام ملت‌های آسیا تا دقایق پایانی از کره‌جنوبی پیش بود و در نهایت مقابل این تیم قدرتمند و مدعی به تساوی 2 بر 2 رسید. قطر هم که در فینال تورنمنت اردن با 4 گل مغلوب ایران شد، جزو مدعیان قهرمانی جام ملت‌ها است و البته یکی از 3 تیمی که توانست در مرحله گروهی صد درصد امتیازها را کسب کند. ایران قبل از جام ملت‌های آسیا یک بازی تدارکاتی هم برابر اندونزی برگزار کرد که انتقادهای فراوانی به همراه داشت. همین تیم که با نتیجه 5 بر صفر مغلوب ایران شد، حالا یکی از تیم‌های حاضر در مرحله یک‌هشتم نهایی جام ملت‌ها است. آیا اندونزی حریف ضعیفی بود، یا ما قوی بودیم؟
