پیروزی شکوهمند اعتصاب عمومی، جلوه ای دیگر از تدوام انقلاب زن، زندگی، آزادی

روز دوشنبه نهم بهمن چند تشکل مدنی و حقوق بشری در کردستان از شهروندان در جغرافیای کردستان خواستند در اعتراض به اعدام های گسترده توسط رژیم جنایتکار اسلامی و از جمله اعدام چهار فعال سیاسی، محسن مظلوم، محمد فرامرزی، وفا آذربار و پژمان فاتحی و نیز برای توقف اعدام روز سه شنبه دهم بهمن به اعتصاب عمومی دست بزنند. حزب کمونیست ایران و کۆمەڵه، سازمان کردستان آن، حزب کمونیست کارگری و سازمان کارگران انقلابی (راه کارگر) بلافاصله با نوشتن اعلامیه و اطلاعیه ها و به کارگیری تشکیلات و نیروهای بخش های علنی و مخفی خود و بویژه تلویزیون، از جمله تلویزیون حزب کمونیست ایران و کۆمەڵه به حمایت از فراخوان برخاستند. حزب کمونیست ایران و سازمان راه کارگر در یک اعلامیه مشترک از جمله نوشتند:

سیاست چوبه های دار با خشم و نفرت مردم روبرو شده است. مردم نه تنها لباس ترس از تن بدر کرده اند بلکه لباس رزم پوشیده اند. کاوه های امروز ایران، شیرزنان زندانی سیاسی هستند. ۶۱ زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین شجاعانه پرچم اعتراض برافراشته اند و ۳۷ زن زندانی سیاسی از بند رسته به آنها پیوستند.  در ادامه این فراخوان آمده بود که ما از همه مردم کردستان و سراسر ایران می خواهیم که فعالانه به این اعتصاب بپیوندند و با این حرکت خود صدای دادخواهی مردم ایران را به گوش جهانیان برسانند و همزمان پیام قاطعانه روشنی به جمهوری اسلامی بدهند که این مردم بیش از این به رژیم اجازه نخواهند داد که این چنین بدون پروا به جان عزیزان در بندشان تعرض کند.”

کومه له همه مردم مبارز کردستان کارگران، معلمان، زنان، جوانان، دانشجویان،کاسبکاران، بازاریان و کارمندان خواسته بود که به این اعتصاب عمومی بپیوندند. و در فراخوان خود نوشته بود: بگذار روز سه شنبه دهم بهمن را به یک نماش همبستگی و وحدت در مقابل یکی از هارترین رژیم های موجود تبدیل کنیم.” 

این اعتصاب علیرغم مدت زمان کوتاهی که برای برگزاری آن وجود داشت ،بر بستر خشم عمیق اقشار شجاع زن و مرد نسبت به رژیم انجام گرفت. روز سه شنبه مردم مبارز در اکثر شهر های مناطق کرد نشین علیرغم حضور وسیع لباس شخصی ها و نیروهای فراوان تا دندان مسلح که ظاهرا با اقتدار، ولی در واقع به طرزی وحشت زده مانور می دادند با بستن دکان ها و کارگاهها و غیره، اعتصابی شکوهمند را رقم زدند. بر طبق آخرین اطلاعات رسیده شهرهائی که با وحدت و به طرزی یکپارچه با بستن مغازه ها و بعضی کارگاهها بار دیگر با جسارت تمام در مقابل رژیم اعدام مقابله کردند عبارت بودند از سنندج، کرمانشاه، دهگلان، سقز، مریوان، قروه، ارومیه، کامیاران، مهاباد، بوکان، سروآباد، دیواندره، بانه، روانسر، جوانرود و بعضی روستاها نظیر نگل از بخش کلاترزان سنندج. 10 تن از زندانیان سیاسی رزمنده محبوس در زندان قزلحصار با نوشتن اطلاعیه و تحصن به اعتصاب پیوستند.

با وجود این که جلادان جنازه اعدام شدگان را به خانواده های آنان تحویل نداده اند، هم‌زمان با اعتصابات گسترده در شهرهای کُردستان، مردم خانواده‌های این زندانیان را تنها نگذاشته اند. در روستای الک (در کامیاران) زادگاه پژمان فاتحی مردم به نشانه ی همبستگی در برابر خانه ی او حضور یافتند. در دهگلان زادگاه محمد فرامرزی نیز انبوهی از مردم در مقابل منزل پدر و مادری وی اجتماع کردند. در بوکان مردم با حضوری پرشور در کنار مادر و پدر جانباخته وفا آذربار بر مخالفت با اعدام بر تداوم مبارزه با حکومت اعدام تاکید کردند. در اجتماع مذکور «احمد حسن‌زاده» پدر محمد حسن‌زاده، جانباخته جنبش انقلابی ژینا، به پدر جوان جانباخته وفا، یعنی خالد آذربار گفت:

” به‌خاطر روحیه دادن بهت مژده نمی‌دهم. اما این مژده را بهت می‌دهم که

روز به روز سربلندتر خواهی شد. الان در اوج آسمانی. مطمئن باش. همه عالم به این دلخوش است. افتخار من این است که فرزندم بزرگ و سربلند زیست. ما افتخارمان این است که فرزندانمان ما را سربلند کردند. “

کمیته مرکزی کۆمەڵه در همان روز دهم بهمن پیامی منتشر کرد تحت عنوان:

“در ستایش پیروزی اعتصاب عمومی دهم بهمن ماه”. نوشت:

“روز دهم بهمن ماه ۱۴۰۲ صفحه درخشان دیگری به مبارزات ریشەدار مردم کردستان اضافه گردید. اعتصاب قاطعانه شما جوابی دندانشکن به جمهوری اسلامی بود که اقدامات جنایتکارانه و ماشین کشتارش را در زندانها متوقف نمی کند. پاسخ کوبنده مردم حق طلب و آزادیخواه کردستان به فراخوان اعتصاب عمومی در اعتراض به اعدامهای اخیر، آشکارا نشان داد که چه ارادە محکمی در پشت مبارزه جهت رسیدن به پیروزی در کردستان خوابیده و چگونه مردم کردستان انقلاب ژینا را که خود جرقه برپایی آنرا زدند، در سنگرها و عرصه های جدیدی که ریشه در سنتهای پیشرو جنبش انقلابی خلق کرد دارند،  ادامه خواهند داد.”

پیام کمیته مرکزی کومه له چنین پایان می یابد:

“ما می دانیم که تا رسیدن به پیروزی سرنوشت ساز، راه‌های پر پیچ دیگری پیش پای ماست که باید همه نیروی خود جهت پیمودن آنرا گام به گام  به میدان آوریم. پیروزی اعتصاب سراسری دهم بهمن ماه گامی محکم و پیگیرانه در مسیری بود که در آینده نه چندان دور بساط اعدام شکنجه و اعدام را در این کشور بر خواهد چید.”