برگرفته از: خبرنامه کومه له
تقدیم به مردم مبارز و انقلابی در اعتراضات اخیر.
شمس الدین امانتی
۳۰ / ۱۰ / ۱۴۰۲
طی روزهای اخیر(۶ / ۱۰ / ۵۹)، موج تازه ای از اعتصاب ها، تحصن ها، تظاهرات و زدوخوردهای خیابانی سراسر ایران را فرا گرفته است. وسعت این مبارزات به حدی است كه بلندگوهای تبلیغاتی رژیم ناچار به ذکر گوشه هایی از آن شده اند. نه اطلاعیه های شدید اللحن، نه زندانها و شکنجه گاه ها و کشتار های خیابانی هیچکدام دیگر قادر نیستند با این حرکت اعتراضی سراسری مقابله نمایند. نمونه های زیر تنها بخشی از مبارزاتی است كه در روزهای اخیر، توده های مردم ایران بر علیه رژیم ضد خلقی و ضد انقلابی حاکم برآن دست زده اند.
– اعتصاب کارگران و کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران.
– اجتماع و تحصن آوارگان جنگ در تهران در مقابل نخست وزیری.
– اجتماع کارگران خرمشهر در برابر نخست وزیری در تهران به خاطر اعتراض به عدم پرداخت دستمزد عقب افتادهٔ چند ماههٔ خود.
– زد و خورد و تظاهرات خیابانی در تهران که طی آن عده ای کشته و زخمی شدند.
– تظاهرات دانش آموزان در تهران و دیگر شهرستانها با وجود تهدیدهای مکرر رژیم همچنان ادامه داشت.
– تظاهرات و زد و خوردهای خیابانی در بسیاری از شهرهای شمال ایران نظیر رشت، رودسر، لاهیجان، آمل و … كه منجر به کُشته و زخمی شدن عده ای گردیده است.
– اعتصاب غذای زندانیان سیاسی زندان اوین كه وارد هجدهمین روز خود شده است.
– تظاهرات سریع خوزستانیهای مقیم بروجرد كه از پشتیبانی مردم این شهر نیز برخوردار بود.
در کُردستان نیز شاهد نمونه های حماسه آفرین از مقاومت توده ها در برابر خون آشامان رژیم جمهوری اسلامی بوده ایم.
– روستاییان منطقه سولدوز، شامات و شهر ویران بیاری زحمتکشان ایندر قاش می شتابند و سدی از مقاومت کم نظیر از مردم و پیشمرگان، نیروهای رژیم را كه مجهز به انواع سلاح های سبک و سنگین بودند وادار به عقب نشینی کردند.
– ماهیت جنگ ارتجاعی و غیر عادلانه ایران و عراق که طی این مدت در دست رژیم جمهوری اسلامی، به چماق دیگری برای سرکوب هر گونه حركت انقلابی تبدیل گردیده بود اکنون برای توده های وسیعی آشكار گردیده است.
آنها دیگر حاضر نیستند جان خود را در راه دفاع از منافع سرمایه داران و مرتجعین از دست دهند. این مبارزات همچنین اختلافات درون هیئت حاکمه را نیز شدت بخشیده است. دارودسته بنی صدر كه دستشان آلوده به خون زحمتکشان و خلق های ایران است، سعی دارند با عوام فریبی، خود را از جنایات هیات حاکمه کنار بکشند و مبارزه عادلانه توده های مردم ایران را منحرف و در جهت هدف های ضد انقلابی خود هدایت نمایند.
اما کارگران و دیگر زحمتکشان ایران که طی دوسال اخیر تجارب خونبای از حاکمیت این دار و دست های ضد خلقی کسب کرده اند، به بنی صدر و امثال او چنین امکانی را نخواهند داد. گسترش نفوذ نیروهای انقلابی و رشد آگاهی توده ها نه برای حزب جمهوری اسلامی، نه برای دار و دسته بنی صدر و نه هیچ باند دیگری امیدی باقی نگذاشته است.
