مرتضی شریفی: با نزدیک شدن مضحکه انتخابات مجلس اسلامی دست اندرکاران حکومتی بهر ترفندی متوسل میشوند تا “انتخاباتی با شکوه و با حضور پرشور مردم» برگزارشود! مردم را تهدید میکنند که مخالفت با انتخابات مترادف با “مخالفت با جمهوری اسلامی” و حتی “مخالفت با اسلام” است! “اصلاح طلبان” حکومتی علیرغم تمام تو دهنی هایی که از طرف باند اصلی در حکومت خورده اند حال که پای “آبروی نظام” و اسلام وسط آمده است کنار کشیدن از انتخابات را موجب “زیان جبران ناپذیر نظام” میدانند. یک نماینده مجلس عاجزانه از مردم می خواهد که با “رای سفید” هم که شده در انتخابات شرکت کنند! اما کارگران و دیگر اقشار محروم و زحمتکش جامعه سالهاست که در خیزش های خیابانی و با شعارهایی نظیر “اصلاح طب، اصول گرا دیگه تموم ماجرا” رای به رفتن کلیت این سیستم چپاولگر را داده اند! تا آنجاییکه به مضحکه انتخابات بر میگردد بازنشستگان از همین حالا و با شعار “عدالتی ندیدیم ما دیگه رای نمیدیم” نشان داده اند که آنها نه ترسی از تهدید ها دارند و نه فریب حاکمان برای شرکت در این مضحکه انتخاباتی را میخورند.
تلاش در داغ کردن تنور انتخابات از طرف حاکمان امر تازه ای نیست ولی بنظر میرسد که این بار حاکمان از همین الان با هیاهوی تبلیغاتی از یک طرف و تهدید مردم از عواقب شرکت نکردن در این مضحکه انتخاباتی از طرف دیگر، میخواهند به همگی نشان دهند که خیزش عظیم مردمی سال ۱۴۰۱ دیگر شکست خورده و مردم بار دیگر به صندوق های رای روی خواهند آورد. چه خیال باطلی!
علیرغم آنکه مردم مبارز نتوانستند در سال ۱۴۰۱ تکلیف این سیستم چپاولگر را یکسره کنند اما شعله های این خیزش هم چنان فروزان است. پرچم این خیزش عظیم اکنون در دست شیرزنان زندانی است که در هنگام باز دید قضات و مسئوولان قضایی از زندان اوین در دی ماه امسال و با شعارهایی همچون «مرگ بر دیکتاتور» و «زن، زندگی، آزادی» و با محکوم کردن حکم اعدام رضا رسایی و مجاهد کور کور همه بازدیدکننگان حکومتی را بوحشت میاندازند. پرچم این خیزش اکنون در دست کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز است که درهنگام استقرار نیروهای انتظامی در میدان بقایی فریاد میزنند، “نه تهدید نه زندان دیگر اثر ندارد”. و بالاخره این پرچم هم اکنون در دست بازنشستگانی است که هرهفته در خیابانها و در اقصا نقاط کشور دزدی ها و فساد حاکمان در مجلس و دولت را افشا نموده و با شعارهایی نظیر” دولت سرمایه دار، علیه نیروی کار” و یا ” شورای عالی کار حامی سرمایه دار” تو گویی از همین الان به خیزش و انقلابی که هر آن ممکن است از راه برسد مهر جنبش کارگری را میزنند.
اما تا آنجاییکه به مجلس اسلامی بعنوان یک رکن اساسی نظام بر میگردد این “مجلس انقلابی” نشان داده است که همواره یار و یاور و همدست دولت در تصویب طرح ها و لوایح ضد کارگری بوده است. تصویب لایحه “افزایش سن سنوات بازنشستگی”، پیشنهاد طرح “مزد منطقه ای ” که اولین بار توسط ۴۸ نماینده مجلس در سال ۱۴۰۰ مطرح و در حال حاضر از طرف اتاق بازرگانی و وزیر اقتصاد برای تصویب مرحله دوم این طرح یعنی “مزد منطقه ای” در شورای عالی کار پیگیری میشود تنها نمونه های از خروار هستند. واقعیت آنست که بهمراه دو رکن دیگر حکومت یعنی دولت و قوه قضاییه مجلس مسبب و مسئول تمامی فجایع و بدبختی های در کشور منجمله تورم و گرانی، بی مسکنی و حقوق های چندین برابر زیر فقر میباشد. علاوه بر آن، در دزدی ها و اختلاس های نجومی همواره رد پایی مستقیم و یا غیر مستقیم از نماینده و یا نمایندگانی از مجلس پیدا میشود. دزدی ها و اختلاس هایی که نمایندگان مجلس بهمراهی دولت و قوه قضاییه بر پرونده این دزدان و اختلاس گران سرپوش گذاشته و سر دسته دزدان و اختلاس گران همچنان برسر کار و زندگی خود برمیگردنند.
با پرونده سیاه مجلس اسلامی و بخصوص بعد از خیزش سال ۱۴۰۱ دیگر همگان میدانند علیرغم تهدیدها، فریب کاری ها و چاپلوسی های حاکمان، مضحکه انتخابات مجلس در اسفند امسال مفتضحانه تر از مضحکه انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۰ برگزار خواهد شد. بهمین خاطر هرروز که میگذرد حکومت برای بقای خود چاره ای بجز اتکای هرچه بیشتر به باندهای چپاولگر اموال مردم و متوسل شدن بزور سرنیزه ندارد. از طرف دیگر هر روزه جمعیت هرچه بیشتری از مردم کارکن و زحمتکش پی میبرند که تنها راه نجات آنها واژگون کردن این سیستم سرا پا فاسد و غارتگر و مبارزه برای ایجاد سیستمی نوین متکی بر برابری، آزادی و رفاه همگان میباشد.
دیر یا زود و در خیزشی دیگر دو اردوی عدالت و آزادی خواهی و برابری طلبی از یک طرف و اردوی سرمایه داران و باندهای دزدان و چپاولگران از طرف دیگر در مقابل همدیگر صف آرایی خواهند کرد. همه شواهد نشان میدهد که این بار این جنبش کارگری است که باید با صف مستقل و طبقاتی خود پرچم دار این خیزش عظیم باشد!
مرتضی شریفی
