106
یک نفر برده که مایملک ارباب است؛ در اثر اینکه مصلحت اربابش اقتضا دارد؛ زندگانیش – هر قدر هم توأم با بدبختی باشد – تأمین شده است. اما یک نفر پرولتر که میتوان او را مایملک تمام طبقه بورژوازی دانست و فقط وقتی می تواند کار خود را بفروشد که کسی به آن احتیاج داشته باشد؛ به هیچوجه زندگانی تأمین شده ندارد….
لینک کوتاه:
