انقلاب ژینا با شعار : “زن، زندگی، آزادی” تاثیر غیر قابل انکاری در بهبود موقعیت زنان در جامعه ایران بر جای گذاشته است. این جنبش، که با پیشاهنگی زنان و دختران جوان آغاز شد،سنت پدر سالاری در خانواده را به درجات قابل توجهی عقب رانده و مقام زن در خانواده را ارتقا داده است، بطوریکه اکنون زنان اکنون نقش برجسته تری در تصمیم گیری ها در خانه و خانواده دارند. شمار قابل توجهی از مردان خانواده حامی مطالبات زنان شده واز زنان مخالف حجاب اجباری و حق آنها در آزاد پوشی پشتیبانی میکنند. این تحولات اجتماعی بر شجاعت زنان برای مقابله با سیاست گزاران ضد زن رژیم، مامورین گشت ارشاد، حجاب بانان و سایر مامورین افزوده است. هم اکنون زنان بسیاری بدون حجاب اجباری در مجامع عمومی در حال تردد هستند. گوئی موهای افشان زنان و دختران جوان مظهر آزادگی جامعه ایرانی گشته است.
رژیم اسلامی با تمام توانِ سرکوبش و با استفاده از قوه قضائی و ماموران به جنگ زنان مبارز و آزاد پوش رفته است.شدید ترین و ضد انسانی ترین نوع سرکوب از جانب رژیم صدور حکم اعدام برای زنان مبارزی است که به صورت مظهر مبارزه علیه استثمار و تامین برابری و از جمله مبارزه علیه اعدام در آمده اند.
قدیمی ترین زندانی زن که ابتدا حکم اعدام گرفت و بعدا به حبس ابد تغییر کرد، زینب جلالیان است. او که از سال ۱۳۸۸ در زندان است، به دلیل افشاگریهایش علیه زندانبانان و قضات مزدور به صورت مظهر مقاومت در مقابل جلادان و زندانبانان رژیم درآمده است. او که بیمار است و به معالجه نیاز دارد، شرط معالجه وی در بیرون زندان را نوشتن توبه نامه تعیین کرده اند. اما اومانند همیشه این پیشنهاد ننگین را رد کرده است.
زن رزمنده دیگر و از فعالان کارگری شریفه محمدی است. وی که ده سال پیش عضو “کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری” بود، با پرونده سازی با اتهام واهی شرکت در مبارزه مسلحانه برایش حکم اعدام صادر کردند. شریفه از ابتدای بازداشت با این اتهام مذکور روبرو نشد. اما وقتیدر برابر جلادان و شکنجه های وحشیانه شانبه مقاومتی شجاعانه دست زد برایش پاپوش دوختند. این حکم ضد بشری موجی از اعتراض را در خارج و داخل ایجاد کرد. گروههای حمایت از این فعال کارگری ازاده تشکیل گردید و کمپین برای آزادیش در داخل و خارج شکل گرفت. سرانجام فعالین کارزار وسیع در داخل و بیرون زندانقادر شدند فضائی ایجاد کنند که دیوان عالی رژیم را ناچار ساخت حکم اعدامِ شریفه را لغو کند.
فعال زن سیاسی دیگری که برایش حکم اعدام صادر شده پخشان عزیزی است. او دانش آموخته ی مددکاری است به هنگام حملات داعش به کمک مردم کردستان سوریه یا روژآوا شتافت. او مهارت و توانائی خود را در آنجا در اختیار قربانیان توحش های داعشی ها گذاشت. او پس از شکست آن نیروی اسلامی افسار گسیخته توسط رزمندگان متشکل در نیروی سوریه دموکراتیک به ایران برگشت و به دام نیروهای اطلاعات افتاد. پخشان نیز بدلیل مقاومت جسورانه در مقابل جلادان با پرونده ساختگی به دادگاه فرستاده شد. پخشان عزیزی پس از حدود یک سال تحمل شکنجه در ۳مرداد۱۴۰۳ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام مبارزه مسلحانه علیه حکومت اسلامی، به اعدام و چهار سال زندان محکوم شد.
سومین زن فعال سیاسی که با حکم ضد انسانی اعدام مواجه شده وریشه مرادی است. او پس از دستگیری با شکنجه های ضد انسانی شدیدی مواجه گشت. اما جلادان نتوانستند روحیه او را بشکنند. او در زندان نیز به عنوان یک فعال ضد اعدام از سه شنبه های نه به اعدام با نوشتن نامه، فرستادن پیام و دست زدن به اعتصاب غذا پشتیبانی کرد.
نمونه های فراوان از این دست نشان می دهند که انتقام گیری رژیم از زنان رزمنده با صدور احکام اعدامو زندان به جای ترساندن روحیه مبارزاتی آنها را در مبارزه برای آزادی و برابری تقویت کرده است.
